Σύγκλιση της Οικολογίας και της Ανανεωτικής Ριζοσπαστικής Αριστεράς για να υπάρχει μέλλον.

Ο Πυρήνας της οικολογικής πολιτικής:

Η προστασία της ζωής στον πλανήτη που περιλαμβάνει το σύνολο της χλωρίδας και πανίδας και βέβαια την μέριμνα για την επιβίωση του ανθρώπινου γένους σε αρμόνια με τη φύση.

Η δικαιοσύνη ως ηθική στάση ζωής αλλά και ως όρος βιωσιμότητας είναι αναγκαία για να υπάρχουν συνεκτικές και ειρηνικές ανθρώπινες κοινωνίες με προοπτική την κατάργηση των πολέμων, των στρατιωτικών ανταγωνισμών και την ζωή χωρίς βία. 

Η Δημοκρατία, η ελευθερία, η ισότητα και τα ατομικά δικαιώματα του ανθρώπου αποτελούν βασικές κατακτήσεις των εξελιγμένων ανθρώπινων κοινωνιών που μαζί με την δίκαιη κατανομή του πλούτου θεμελιώνουν τις βάσεις για συνετές συμπεριφορές.

Η οικολογία έχει πρωταρχικό στόχο την βιωσιμότητα στον πλανήτη αλλά και στην κοινωνία και την οικονομία. Προτείνει την μείωση της μέσης κατανάλωσης με κύρια κατεύθυνση την οικονομία των φυσικών πόρων για την προστασία της φύσης αλλά και των επόμενων γενεών των ανθρώπων.

Επειδή η οικολογία είναι ασύμβατη με την βάρβαρη οικονομική «νεοφιλελεύθερη» παγκοσμιοποίηση των πολυεθνικών η στρατηγική των συμμαχιών της πρέπει να είναι σε αντί –νεοφιλελεύθερη βάση.

Τα βασικά πολιτικά ρεύματα που είναι σε ανάλογη κατεύθυνση σήμερα, η αυθεντική οικολογία και η συνεπής ριζοσπαστική ανανεωτική αριστερά πρέπει να συναντηθούν.

Η οικολογία πρέπει να αποδεχτεί και να ενσωματώσει τα αιτήματα της αριστεράς για την στήριξη των φτωχών και αδύναμων και να σταθεί κριτικά στις μεθόδους που εφαρμόστηκαν από την αριστερά στο παρελθόν.

Η αριστερά πρέπει να υιοθετήσει τα βασικά προτάγματα της οικολογίας δηλαδή την βιωσιμότητα στον πλανήτη, την κοινωνία και την οικονομία. Επίσης να απορρίψει το καταναλωτικό πρότυπο ζωής που δεν οδηγεί στην πραγματική ευτυχία αλλά ανατρέπει την ισορροπία στον πλανήτη και οδηγεί σε κατάρρευση των κοινωνιών.

Οι προτάσεις για « ενεργό ζήτηση» σαν κίνητρο για την οικονομική ανάκαμψη αμφισβητείται από την οικολογική σκέψη.

Τα κόμματα των πρασίνων μιλούν από χρόνια για την συνειδητή επιλογή αλλαγής προτύπου ζωής σε αντί-καταναλωτική κατεύθυνση και χρησιμοποιούν όρους όπως «λιτή ευημερία», «βιώσιμη ευημερία», «λιτή αφθονία» και «δίκαια λιτότητα».

Η βασική στρατηγική επιλογή σωτηρίας της κοινωνίας και του πλανήτη είναι η σύγκλιση της σύγχρονης Αριστεράς και της οικολογίας με προγραμματικούς όρους.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΑΡΑΣ