Προϋπολογισμός  2017

Ομιλία στην ΕΠΙΤΡΟΠΗ

 

Τι προβλέπει το σχέδιο του προϋπολογισμού 2017;

Ανάπτυξη 2,7%

Πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ.

Διασφάλιση της δημοσιονομικής ισορροπίας.

Οι στόχοι είναι εφικτοί  εάν δεν προκύψουν εξωγενείς οικονομικοί παράγοντες.

Ποιο είναι το βασικό  ζητούμενο;

Είναι το ξεπέρασμα της κρίσης ,  η μείωση της  ανεργίας και  η  θεμελίωση   βιώσιμης οικονομίας.

Αυτά μέσω εκκίνησης  της «ανάπτυξης» που ως συνήθως  μεταφράζεται σε αύξηση του ΑΕΠ.

Αρκεί όμως αυτό;

Το ΑΕΠ αυξάνονταν για δεκαετίες  με τα δανεικά και την ίδια περίοδο  η αγροτική παραγωγή μειώνονταν, το ίδιο και η βιομηχανική παραγωγή.

Το ΑΕΠ  ως αριθμητικό μέγεθος , χωρίς ποιοτικά χαρακτηριστικά  δεν είναι αξιόπιστος δείκτης  υγιούς ανάπτυξης.

 Αύξηση αριθμητική  του ΑΕΠ έχουμε  και όταν ανάψει  μια πυρκαγιά και καίγεται το δάσος, γιατί κινούνται τα πυροσβεστικά μέσα  και  καταναλώνουν καύσιμα,   γιατί  δουλεύουν οι μπουλντόζες κ.λ.π.

Το ΑΕΠ αυξάνεται επίσης  όταν μετακινείται κάποιος με Ι.Χ. και όχι με το ποδήλατο ή πεζός. Επομένως έχουμε αύξηση ΑΕΠ χωρίς θετικό οικονομικό αποτέλεσμα.

 

Τίθεται το βασικό  ερώτημα:

 τι είδους  ανάπτυξη θέλουμε;

Μιλούν λοιπόν όλοι  για βιώσιμη ανάπτυξη, πώς όμως προσδιορίζεται η ανάπτυξη αυτή;

Με την ευκαιρία της συζήτησης του Προϋπολογισμού 2017, θα αναπτύξω τις απόψεις μου για ένα σχέδιο βιώσιμης και ακατάρρευστης οικονομίας.

Α. Το διεθνές περιβάλλον δεν ευνοεί την οικοδόμηση βιώσιμων οικονομιών διότι:

Με τον παγκόσμιο-ποιημένο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, με την κυριαρχία των πολυεθνικών επιχειρήσεων μετακινούνται τα κεφάλαια για επενδύσεις όπου υπάρχουν φθηνή εργασία, χαμηλή φορολογία, χαλαροί όροι προστασίας του περιβάλλοντος και φθηνοί φυσικοί πόροι.

Η επιταχυνόμενη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση  από-βιομηχανοποιεί χώρες σαν την Ελλάδα και τις οδηγεί σε εξαρτημένες οικονομίες. Καταστρέφει ή απαξιώνει κτίρια, εγκαταστάσεις, μηχανήματα και εξειδικευμένο ανθρώπινο προσωπικό. Αυτό το ζήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα.

Στα λόγια πολλοί είναι κατά του «νεοφιλελευθερισμού» αλλά στην πράξη και στο «σχεδιασμό» τους δεν κάνουν τίποτα για να περιορίσουν την κυριαρχία του.

Αυτό το σύστημα  το υποστηρίζει παγκόσμια  η δεξιά  και στη χώρα μας η ΝΔ, καθώς επίσης και ένα τμήμα της σοσιαλδημοκρατίας όπως το ΠΑΣΟΚ κυρίως  από το Σημίτη και μετά.

Ενδεικτική είναι η στάση τους απέναντι στις διατλαντικές συμφωνίες TTIP και CETA, που επιταχύνουν την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.

Οι κερδοσκοπικές μετακινήσεις των πολυεθνικών εταιριών αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα σπατάλης φυσικών πόρων και αχρήστευσης ανθρώπινου δυναμικού που οδηγείται στην ανεργία και την εξαθλίωση.

Σήμερα λοιπόν ας ξεκαθαρίσουμε  τις πολιτικές θέσεις κάθε κομματικού σχηματισμού απέναντι στην οικονομική κυριαρχία των πολυεθνικών σε βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των αγροτών.

Ας τοποθετηθούμε καθαρά απέναντι στον ελληνικό λαό   τι υποστηρίζει το κάθε κόμμα.

Η δική μου υποχρέωση και καθήκον είναι να αναπτύξω την πολιτική θέση της οικολογίας και των Οικολόγων Πράσινων για την βιώσιμη, ανθεκτική και ακατάρρευστη οικονομία.

** Να σημειώσω ότι οι οικολόγοι δεν «αμολάνε»  φίδια  ,το αναφέρω  γιατί  ακόμη κυκλοφορεί  αυτό το παραμύθι.

 Οι οικολόγοι σχεδιάζουν και  αγωνίζονται για την επιβίωση.

 

Β.  Η ΔΙΑΚΡΙΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ στα θέματα οικονομίας

Το σχέδιο της οικολογίας για την οικονομία είναι διαφορετικό  και μη συμβατό με την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.

-Η πολιτική πρόταση των οικολόγων είναι στο σύνολο της μιας πράσινη πρόταση που αφορά όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και  καταναλωτικής συμπεριφοράς.

-Η αειφορία, η βιωσιμότητα, η προστασία των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, και η κοινωνική δικαιοσύνη είναι απόλυτες προτεραιότητες που προσδιορίζουν την πολιτική μας, αυτή   είναι επίσης  η βάση της συνεργασίας μας με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Βασική παράμετρος της ανθεκτικής και βιώσιμης οικονομίας είναι η   διατροφική αυτάρκεια και  οπωσδήποτε το θετικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών στα αγροτικά προϊόντα.

-Η αποκέντρωση, πληθυσμιακή, διοικητική, οικονομική και ενεργειακή είναι θεμέλιο της  βιώσιμης προοπτικής.

Μια χώρα που έχει κατανεμημένο τον πληθυσμό σε όλη την έκταση είναι πιο εύρωστη και πιο βιώσιμη.

Η πολιτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συγκέντρωσε το 40% του πληθυσμού της χώρας στην ΑΤΤΙΚΗ (το τελευταίο μεγάλο κύμα έγινε με τα ολυμπιακά έργα).

Έτσι, έστω και εάν στα λόγια μιλούν για κάποια αποκέντρωση στην πράξη έκαναν το αντίθετο ακριβώς.

Για βιώσιμη οικονομία μιλάνε πολλοί αλλά στην πράξη συμπράττουν για μια οικονομία της εφήμερης κατανάλωσης, της κακοποίησης των εδαφών με την υπερβολική χρήση επικίνδυνων, τη διαρκή ρύπανση των νερών, την υποβάθμιση των υπόγειων  υδροφόρων οριζόντων  κλπ.

 

Τα κόμματα που είναι ταυτισμένα με αυτό το  καταστροφικό παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο μιλάνε και για «αειφορία».

 Αυτό είναι εμπαιγμός και  πολιτική απάτη σε βάρος της βιώσιμης προοπτικής της χώρας.

 

Γ.  Σήμερα στην Ελλάδα

Η προοπτική για την οικονομία είναι, υπό προϋποθέσεις, θετική. Πρέπει να πετύχουμε τους στόχους για το καλό της πατρίδας μας, για την αποκατάσταση των πληγών της κοινωνίας, για τους ανθρώπους που είναι σε αδιέξοδο, στην ανεργία και στην εξαθλίωση.

Η κυβέρνηση πρέπει να τα βγάλει πέρα στις δύσκολες συνθήκες μιας αποδιοργανωμένης οικονομίας και να οδηγήσει τη χώρα σε σταδιακή ανάκαμψη.

 Παράλληλα  να  αναπροσανατολίσει την  οικονομία σε βιώσιμη κατεύθυνση με κοινωνική δικαιοσύνη και μέριμνα για τη νέα γενιά.

Ο Προϋπολογισμός κινείται σε πλαίσια περιορισμένα από τις ανελαστικές δαπάνες και τις δεσμεύσεις της χώρας από τα ΜΝΗΜΟΝΙΑ, το  διεθνές περιβάλλον και το κυρίαρχο σύστημα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.

Επειδή το μεγάλο πρόβλημα της χώρας είναι η ανεργία και ιδιαίτερα των νέων, πρέπει να δούμε:

 

 Πώς θα δώσουμε στους άνεργους νέους την ευκαιρία να βγούν από την αδράνεια και τη μελαγχολία της φτώχειας και της ανεργίας;

 

Να βρούμε τους τρόπους με λίγα κεφάλαια να δουλέψουν πολλοί.

 

Να δοθεί διέξοδος σε νέους που δεν έχουν ίδια κεφάλαια να δημιουργήσουν παραγωγικές μονάδες, σε τομείς και προτεραιότητες που αναφέρθηκαν.  Να μην περιμένουν οι νέοι από τις πολυεθνικές , να πάρουν οι ίδιοι παραγωγικές  πρωτοβουλίες.

 

Καλή λύση είναι η στήριξη της κοινωνικής οικονομίας με την προώθηση νέων μορφών και κινήτρων.  Ο νόμος ψηφίστηκε, τώρα μένει η εφαρμογή του και θα κριθούμε για τούτο.

 

Εκείνοι που χρειάζονται κίνητρα και  φοροαπαλλαγές είναι οι νέοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί νέοι επιχειρηματίες με καινοτόμες ιδέες, αυτούς πρέπει να στηρίξουμε.

 

Δ. Σήμερα θα επιμείνω στην υλική παραγωγή  και κυρίως την αγροτική παραγωγή που θεωρώ ότι είναι το βασικό ζήτημα επιβίωσης του ελληνικού λαού.

 

 

 

 

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

 

 ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

1.   

Την περίοδο 2004-2008

 

 (περίοδος διακυβέρνησης από Νέα Δημοκρατία):

 

α. Μειώθηκε η αξία της Αγροτικής Παραγωγής κατά 28,2%.

 

β. Μειώθηκε η αξία της παραγωγής του δευτερογενή τομέα (βιομηχανία, μεταποίηση, ορυχεία, κατασκευές) κατά 15,8%

 

***  Την ίδια περίοδο  το δημόσιο χρέος αυξήθηκε   πάνω από 100 δις ( περίπου 50 δισ. νέα δάνεια).

 

Που πήγανε αυτά τα χρήματα; Πού επενδύθηκαν αφού  όλη η παραγωγή  μειώθηκε;

Το  έτος 1995 η αγροτική παραγωγή με κτηνοτροφία και αλιεία ήταν 8.1 % του ΑΕΠ.

Το 2008 , μετά από 13 έτη έγινε 3.2 % του ΑΕΠ.

Αυτά κατάφερε η Ν.Δ.

Μήπως εκτός από κριτική , χρειάζεται και αυτοκριτική.

 

 

Την  επόμενη περίοδο 2009-2014:

 

α. Μειώθηκε η αξία της Αγροτικής Παραγωγής ακόμη  κατά 13,2%.

 

β. Μειώθηκε η αξία της παραγωγής του δευτερογενούς τομέα (βιομηχανία, μεταποίηση, ορυχεία, κατασκευές) κατά 33,3%

 

 

Το 2015 υπήρξε σταθεροποίηση της αξίας παραγωγής του δευτερογενή και τριτογενή τομέα και αύξηση κατά 10% της αξίας της αγροτικής παραγωγής.

 

Ε. Στο φετινό προϋπολογισμό  προβλέπονται 1,2 δις ευρώ περίπου για το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, εξ' αυτών τα 582 εκατομ. για δημόσιες επενδύσεις.

 Όταν όλοι έχουμε κατανοήσει ότι για να αποκτήσει αντοχή η ελληνική οικονομία πρέπει να αυξηθεί η αγροτική παραγωγή, για ποιο λόγο ο προϋπολογισμός του Υπουργείου παραμένει περίπου σταθερός –και μάλιστα ελαφρώς μειούμενος- σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά;

Προτείνω  μεταφορά κονδυλίων από άλλα υπουργεία , κυρίως από υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών  στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Αντίστοιχα μεταφορά κονδυλίων στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Κονδύλια που χρειάζονται για λιμνο-δεξαμενές και  ορθή διαχείριση επιφανειακών και υπόγειων υδάτων.

*** Αυτό θα σημάνει καθαρή στόχευση στην βιώσιμη οικονομία.

Στην εποχή της οικονομικής  αστάθειας λιγότερη οδοποιία και περισσότερα αρδευτικά έργα.

Θα αναφέρω ένα από διάφορα χαρακτηριστικά παραδείγματαεπενδύσεων σε μη βιώσιμη κατεύθυνση, όπου προβλέπονται  σημαντικές δαπάνες για έργα αμφίβολης χρησιμότητας όπως:

Η διαπλάτυνση ενός υφιστάμενου δρόμου Διονύσου- Νέας  Μάκρης, προϋπολογισμού 32 εκατ. ευρώ περίπου, που δεν αποτελεί ανάγκη, αντίθετα κάνει ζημιά στο φυσικό περιβάλλον. Δεν θα μπορούσαν αυτοί οι ευρωπαϊκοί πόροι να προσανατολιστούν  σε κατασκευή 7 λιμνοδεξαμρνών στα ξερικά νησιά ή  στην κατασκευή 10 αρδευτικών έργων σε περιοχές της χώρας που το έχουν ανάγκη;

 

Τελειώνω λέγοντας ότι πρέπει να μοιράσουμε δίκαια την φτώχεια μας σε κάθε επίπεδο .

Να στηρίξουμε περισσότερο τους πολύ φτωχούς , αυτούς που έχασαν το ΕΚΑΣ, αυτούς  που είναι ανήμποροι για εργασία. Αυτούς που οι επιτροπές τους κατέβασαν το βαθμό αναπηρίας κάτω από 67%  για να τους κόψουν το βοήθημα, ενώ δεν είναι σε θέση να εργαστούν.