Σε κίνδυνο θέτουν την υγεία των πολιτών, τα δικαιώματά τους, την προστασία του περιβάλλοντος, τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, αλλά ακόμη και αυτήν την κυριαρχία των κρατών οι συμφωνίες που επωάζονται μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ.

Αυτό επισημαίνει στο liberal.gr ο οικολόγος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Δημαράς (μέλος των Οικολόγων Πρασίνων), κρίνοντας ως ιδιαίτερα ολέθριες τις επιπτώσεις για την αγροτική παραγωγή της χώρας μας!

Συνέντευξη στον Γιάννη Σιδέρη

Έχετε σηκώσει παντιέρα, ενάντια στις συμφωνίες TTIP και CETA και TISA. Δίκην «δικηγόρου του διαβόλου», θα σας ρωτήσω γιατί είναι κακό να μειωθούν οι εμπορικοί φραγμοί μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ;

Το εμπόριο μεταξύ ΗΠΑ - Καναδά και Ε.Ε. είναι ήδη εξαιρετικά ανεπτυγμένο. Αυτό που προτείνεται με τις εν λόγω συμφωνίες δεν αφορά στη μείωση των εμπορικών φραγμών, αλλά

Σε κίνδυνο θέτουν την υγεία των πολιτών, τα δικαιώματά τους, την προστασία του περιβάλλοντος, τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη, αλλά ακόμη και αυτήν την κυριαρχία των κρατών οι συμφωνίες που επωάζονται μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ.

Αυτό επισημαίνει στο liberal.gr ο οικολόγος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Δημαράς (μέλος των Οικολόγων Πρασίνων), κρίνοντας ως ιδιαίτερα ολέθριες τις επιπτώσεις για την αγροτική παραγωγή της χώρας μας!

Συνέντευξη στον Γιάννη Σιδέρη

Έχετε σηκώσει παντιέρα, ενάντια στις συμφωνίες TTIP και CETA και TISA. Δίκην «δικηγόρου του διαβόλου», θα σας ρωτήσω γιατί είναι κακό να μειωθούν οι εμπορικοί φραγμοί μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ;

Το εμπόριο μεταξύ ΗΠΑ - Καναδά και Ε.Ε. είναι ήδη εξαιρετικά ανεπτυγμένο. Αυτό που προτείνεται με τις εν λόγω συμφωνίες δεν αφορά στη μείωση των εμπορικών φραγμών, αλλά στην απορρύθμιση των αγορών, της εργασίας του εμπορίου, της προστασίας του περιβάλλοντος και της διατροφικής ασφάλειας. Προσωπικά τάσσομαι υπέρ της ρύθμισης του εμπορίου, υπέρ της προστασίας καταναλωτή, του παραγωγού, του εργαζομένου, του μικρομεσαίου επιχειρηματία. Τάσσομαι επίσης υπέρ της ανάπτυξης των τοπικών οικονομιών και της αξιοποίησης των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους, σε αντίθεση με την απόλυτη κυριαρχία των πολυεθνικών και των οικονομικών λόμπι.

Εξάλλου οι διαπραγματεύσεις που γίνονται σε καθεστώς πλήρους μυστικότητας, απειλούν την κυριαρχία των κρατών, διότι συνεπάγονται μεταφορά κρατικής εξουσίας απευθείας στις πολυεθνικές εταιρείες. Οι συμφωνίες θα ανατρέψουν κατακτήσεις δεκαετιών σε τομείς όπως τα εργασιακά δικαιώματα, τη διατροφική ασφάλεια, το δίκαιο για την προστασία του περιβάλλοντος, τη δημόσια υγεία, την προστασία των προσωπικών δεδομένων, τη πνευματική ιδιοκτησία και τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Τίνι τρόπω θα γίνει αυτό;

Έχει γίνει πολύς λόγος για τους μηχανισμούς ISDS (Investor-State Dispute Settlement) ή τη νέα του μορφή ICS (Investment Court System), που αποτελεί μηχανισμό μεταφοράς της ισχύος από την κοινωνία στις μεγάλες εταιρείες, περιορίζοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα των κρατών να ορίζουν αυτοί τους όρους που μπορούν να γίνονται οι επενδύσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εισαγωγή μίας ρύθμισης η οποία θα παρακάμπτει τα εθνικά δικαστήρια και θα παραπέμπει το πρόβλημα σε έναν «διεθνή θεσμό» αρμόδιο να ρυθμίζει αυτού του τύπου τις διενέξεις. Επομένως μιλάμε επίσης για απώλεια εθνικής κυριαρχίας σε επίπεδο δικαίου.

Αν, κατ΄ αρχάς, το επιμερίζαμε στα καθ΄ ημάς. Η Ελλάδα τι πρόβλημα θα είχε από αυτές τις συμφωνίες;

Όπως μπορεί κανείς εύκολα να διαπιστώσει από τα στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, οι υπό διαπραγμάτευση συμφωνίες ευνοούν χώρες και επιχειρήσεις με μαζική βιομηχανική παραγωγή, ενώ είναι απόλυτα καταστροφικές για χώρες με μικρής κλίμακας παραγωγή, όπως η ελληνική. Η εγχώρια αγροτική παραγωγή, ιδιαίτερα οι μικροί και μεσαίοι παραγωγοί, απειλούνται άμεσα, καθώς θα αδυνατούν να ανταγωνιστούν τα προϊόντα χαμηλής ποιότητας και μικρού κόστους των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών. Παράλληλα, απειλούνται τα προϊόντα ονομαστικής προέλευσης (ΠΟΠ) που διαθέτει η Ελλάδα, κάτι που θα έχει ολέθριες συνέπειες, με την εγκατάλειψη της αγροτικής γης, την εξάρτηση της χώρας από εισαγωγές και τη μείωση της διατροφικής αυτάρκειας.

Μα τα Προϊόντα Ονομαστικής Προέλευσης (ΠΟΠ) είναι διακριτά και επαφίεται στην ευχέρεια του καταναλωτή η επιλογή τους.

Οι νέες συνθήκες προωθούν τη βιομηχανική παραγωγή τροφής σε κάθε επίπεδο. Από τη βιομηχανία κρέατος και γαλακτοκομικών, έως τα μεταποιημένα προϊόντα. Οι εταιρείες θα μπορούν να απαιτήσουν πλέον να μην αναγράφεται στη συσκευασία η ένδειξη ότι είναι γενετικά τροποποιημένα ή οτιδήποτε άλλο κρίνουν ότι πλήττει την ανταγωνιστικότητά τους, το οποίο όμως διασφάλιζε έως τώρα την ποιότητα, την υγεία και το δικαίωμα πληροφόρησης του καταναλωτή. Παράλληλα κινδυνεύουν να εξαφανισθούν οι παραγωγοί βιολογικών προϊόντων, προωθώντας τη βιομηχανική γεωργία έναντι στην ποιοτική μικρή παραγωγή και ιδιοκτησία, που αποτελεί και το συγκριτικό πλεονέκτημα της Ελλάδος.

Κινδυνεύει η ελληνική μικρή παραγωγή λέτε. Η Ευρώπη που έχει παραγωγή μεγάλης κλίμακας τι πρόβλημα θα είχε;

Οι συμφωνίες αυτές αποτελούν ταυτόχρονα απειλή για τη Δημοκρατία, τα δικαιώματα, την ποιότητα ζωής, την υγεία και τη βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη. Υπό την έννοια αυτή, οι Ευρωπαίοι πολίτες επηρεάζονται σε όλα τα επίπεδα. Σίγουρα δεν επηρεάζονται όλες οι χώρες της Ευρώπης στον ίδιο βαθμό και με τον ίδιο τρόπο, ιδιαίτερα αν σκεφθούμε πόσο ευνοούνται τα συμφέροντα ορισμένων οικονομικών κολοσσών, κυρίως της βόρειας Ευρώπης. Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχει θετική ανταπόκριση από συγκεκριμένους κύκλους συμφερόντων της Ε.Ε.

Η κινητοποίηση όμως εκατομμυρίων πολιτών στην Ευρώπη αλλάζει αυτήν την τάση. Επίσης η πληροφόρηση –βασικός και αναπόσπαστος πυλώνας της Δημοκρατίας– έρχεται να παίξει ουσιαστικό ρόλο. Όσο οι εμπορικές συμφωνίες γίνονται αντικείμενο δημόσιου διαλόγου, τόσο οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν από τη σύναψη και την εφαρμογή τους γίνονται αντιληπτοί από τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

Θα μπορούσατε να μας δώσετε μερικά παραδείγματα;

Θα αναφερθώ εν συντομία σε ορισμένους τομείς που επηρεάζουν αρνητικά: Οι συμφωνίες αυτές απειλούν την κυριαρχία των κρατών, διότι συνεπάγονται μεταφορά εξουσίας από τα κράτη στις πολυεθνικές μεγάλες εταιρείες. Απειλούν την υγεία των πολιτών, διότι απορυθμίζουν τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές παραγωγής και ελέγχου για τα αγροτικά προϊόντα (γενετικά τροποποιημένα, επεξεργασμένα με επικίνδυνες χημικές μεθόδους κλπ).

Απειλούν το περιβάλλον με την εισαγωγή μεταλλαγμένων σπόρων.

Απειλούν το κλίμα με την αύξηση των αερίων του θερμοκηπίου από την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων για μεταφορές πολύ μεγάλων αποστάσεων.

Απειλούν τις εργασιακές σχέσεις, εφόσον τα κράτη-μέλη θα αναγκαστούν, προκειμένου να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητά τους, να περιορίσουν τα δικαιώματα των εργαζομένων, στα πρότυπα των ΗΠΑ.

Θα επιφέρουν απώλεια 2 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, σε αντίθεση με τις διαβεβαιώσεις των υποστηρικτών τους για αύξηση θέσεων εργασίας. Αναφερόμαστε σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Επισημαίνω με έμφαση τις απώλειες στον αγροτοδιατροφικό τομέα. Απειλούν τη Δημοκρατία, διότι οι πολίτες και οι κυβερνήσεις τους δεν έχουν ουσιαστικό λόγο, ούτε μπορούν να αλλάξουν τα συμφωνηθέντα, για τα οποία θα δεσμευθεί η Ε.Ε. ως σύνολο.

Τέλος, αντιτίθενται στις οικολογικές αρχές που είναι η τοπικότητα, η διατροφική αυτάρκεια, η μείωση του κόστους μεταφοράς προϊόντων, οι ισόρροπες οικονομίες και ο δημοκρατικός έλεγχος. Αρχές που θα μπορούσαν να δώσουν μία πραγματική διέξοδο στην πρωτογενή παραγωγή και κατ΄ επέκταση ώθηση στην ελληνική οικονομία.

Σε μια ερώτηση που κάνατε 39 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνετε αυτό που ήδη αναφέρατε: Πρώτο θύμα των συμφωνιών είναι η Δημοκρατία και τα δικαιώματα των λαών. Μήπως με την εναλλακτικότητα που διέπει την οπτική σας υπερτονίζετε το πρόβλημα; Με ποιον τρόπο διακυβεύονται αυτά;

Με πολλούς. Κατ’ αρχήν το δικαίωμα σε έναν λαό να νομοθετεί, να επιλέγει την πολιτική που θα ακολουθήσει για το δικό του καλό, χωρίς να δεσμεύεται από εμπορικές - οικονομικές συμφωνίες που υφίστανται ερήμην του. Οι ίδιες οι ΗΠΑ –θύμα της δικής τους πολιτικής– απειλούνται να πληρώσουν εξωφρενικές αποζημιώσεις σε καναδική εταιρεία, απλά γιατί αποφάσισαν να μην προχωρήσουν στην υλοποίησή του αγωγού Keystone για περιβαλλοντικούς λόγους. Τέτοια παραδείγματα έχουμε πολλά. Για να μην αναφερθούμε στην απόλυτη καταστρατήγηση του δικαιώματος ενημέρωσης των καταναλωτών, της προστασίας ορισμένων προϊόντων ποιότητας, των ψηφιακών δικαιωμάτων κλπ.

Φοβάστε περαιτέρω αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων, με αυτές τις συμφωνίες. Όμως στις ΗΠΑ δεν είναι σε καλύτερη μοίρα οι εργαζόμενοι (σε γενικό πλαίσιο) απ΄ ό,τι στην Ευρώπη;

Εξαρτάται, οι ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει ένα νεοφιλελεύθερο μοντέλο που προσφέρει θέσεις εργασίας ευκολότερα, λόγω μίας οικονομίας που αναπτύσσεται δυναμικά εις βάρος του υπόλοιπου κόσμου. Κανείς όμως δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι θα γίνουμε ΗΠΑ απλά και μόνο εάν ελαστικοποιήσουμε πλήρως τις συνθήκες εργασίας, όπως ακριβώς δεν πρόκειται να γίνουμε Ταϊλάνδη μειώνοντας τους μισθούς. Στην Ευρώπη πράγματι το «κράτος πρόνοιας» είναι σε κρίση, αν αυτό εννοείτε. Όμως η οριστική διάλυσή του δεν αποτελεί τη λύση.

Είναι ξεκάθαρο ότι η βιώσιμη ευημερία περνά από την ανάπτυξη της ποιοτικής, πράσινης καινοτομίας, την ενίσχυση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, την κοινωνική οικονομία και όχι από τη διάλυση των κοινωνικών κεκτημένων της Ευρώπης.

Είστε κάθετος για τα τη χρήση μεταλλαγμένων. Ως μη έχων εντρυφήσει στο θέμα, δεν γνωρίζω αν υπάρχουν επιστημονικές μελέτες που αφορούν τις επιπτώσεις από τη χρήση τους.

Δυστυχώς είναι πολλές οι αρνητικές επιπτώσεις τους. Για παράδειγμα, η επιμόλυνση που προκαλούν στην τροφική αλυσίδα, καθώς πρόκειται για ξένο σώμα που διαταράσσει τα οικοσυστήματα. Και αφορά τεράστιες εκτάσεις συνήθως, γιατί πρόκειται για μαζικές καλλιέργειες. Επίσης υπάρχουν μελέτες για τις επιπτώσεις φυτοφαρμάκων (πχ. το roundup) στην υγεία που χρησιμοποιούνται στις καλλιέργειες μεταλλαγμένων στο πράσινο τμήμα του φυτού κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας. Αυτό αφορά και στις ζωοτροφές και συνεπώς –μέσω της τροφικής αλυσίδας– στο κρέας, όπως επίσης και σε άλλα προϊόντα (καπνός), ενώ απειλούν με πλήρη εξαφάνιση των επικονοιαστών (μέλισσες), γεγονός που θα έχει καταστροφικές και μη αντιστρεπτές συνέπειες για τη βιοποικιλότητα. Τέλος οι γενετικά τροποποιημένοι οργανισμοί προκαλούν αλλεργίες και παρενέργειες που δεν συνδέονται άμεσα με το προϊόν που καταναλώνεται, αλλά με το DNA που έχει χρησιμοποιηθεί για να τους δώσει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά.

Από περιέργεια σας ρωτώ: Θα ήσασταν αντίθετος να δοθούν μεταλλαγμένα σε χώρες της Αφρικής, σε λαούς που κυριολεκτικά λιμοκτονούν;

Θα αντιστρέψω το ερώτημα: Όταν ο αγρότης στην Αφρική είναι υποχρεωμένος να αγοράζει επ΄ άπειρον τον μεταλλαγμένο σπόρο που δεν μπορεί να παράξει ο ίδιος, πώς αυτή η οικονομική εξάρτηση θα οδηγήσει στην ανάπτυξη και τη διατροφική επάρκεια; Επίσης σε χώρες όπως η Νιγηρία όπου η Nestle έχει φυτείες μεταλλαγμένου καφέ στις οποίες δουλεύουν οι σύγχρονοι δούλοι για τις ανάγκες του υπερ-κέρδους, τα ερωτήματα δεν τίθενται έτσι. Η πολιτική της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης οδηγεί νομοτελειακά στη φτωχοποίηση των πληθυσμών. Οι χειραφετημένες τοπικές κοινωνίες και οικονομίες είναι η λύση για την επιβίωση και την αξιοπρέπεια στον λεγόμενο τρίτο κόσμο.

Και μια άμεσα πολιτική ερώτηση: Ποια εκτιμάται ότι είναι η προστιθέμενη αξία της συνεργασίας των Οικολόγων Πράσινων με την κυβερνητική πλειοψηφία.

Η συνεργασία Οικολόγων Πράσινων και ΣΥΡΙΖΑ ήταν μία φυσική εξέλιξη, δεδομένου ότι οι έννοιες βιωσιμότητα και δικαιοσύνη είναι αλληλένδετες και συμπληρωματικές. Οι Οικολόγοι Πράσινοι έχουν καταθέσει μία ολοκληρωμένη πρόταση για διέξοδο από την κρίση βασιζόμενοι στην Πράσινη Στροφή στην Οικονομία (Green New Deal). Προτάσεις που βασίζονται σε νέους τομείς της παραγωγής και συνδέουν την ανταγωνιστικότητα με την ποιότητα. Για εμάς η παραγωγική ανασυγκρότηση βασίζεται σε συγκριτικά πλεονεκτήματα που δεν είναι άλλα από το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό και την αξιοποίηση του φυσικού και πολιτιστικού κεφαλαίου της χώρας μας. Από αυτά μπορούν να προκύψουν καινοτόμες δραστηριότητες με έμφαση στη μικρής κλίμακας ποιοτική αγροτική παραγωγή, την επέκταση και ορθολογική αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την ανάπτυξη νέων μορφών τουρισμού. Η έμφαση στην ποιότητα του παραγόμενου προϊόντος και στη μοναδικότητά του είναι βασικό συγκριτικό μας πλεονέκτημα και οφείλουμε να επενδύσουμε σε αυτό. Σε αυτό το πλαίσιο, η σημερινή συνεργασία των Οικολόγων Πράσινων με την κυβερνητική πλειοψηφία μάς δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε τη διαφορά, εισάγοντας την «πράσινη διάσταση» σε όλες τις πολιτικές.

Σας ευχαριστώ.

Κι εγώ.

* Ο κ. Γιώργος Δημαράς γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο- Κουτσοχέρι Μεσολογγίου στις 16-12-1946 από αγροτική οικογένεια, τελείωσε την Παλαμαϊκή Σχολή Μεσολογγίου και μετακόμισε στην Αθήνα για σπουδές και εργασία. Είναι Πολ. Μηχανικός και ίδρυσε γραφείο μελετών και κατασκευών, ενώ παρακολούθησε και οικονομικές σπουδές στην ΑΣΟΕΕ.

Στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015 συμμετείχε στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια της εκλογικής συνεργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με τους Οικολόγους Πράσινους και εκλέχτηκε Βουλευτής στη Β’ περιφέρεια Αθηνών, ως ο πρώτος Οικολόγος Πράσινος βουλευτής και ο πρώτος οικολόγος βουλευτής από τη διάλυση των Οικολόγων Εναλλακτικών το 1993. Συμμετέχει στην διαρκή επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής και στη μόνιμη επιτροπή περιβάλλοντος.