Ομιλία Υφ. ΠΕΝ, Γ. Δημαρά, στην συζήτηση στη Βουλή για την Συνταγματική Αναθεώρηση

Πέμ, 14/02/2019

Αθήνα, 13 Φεβρουαρίου 2019

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
 
Ομιλία Υφ. ΠΕΝ, Γ. Δημαρά, στην συζήτηση στη Βουλή για την Συνταγματική Αναθεώρηση, την Τετάρτη 13/2
Δεν θα ψηφίσουμε την αναθεώρηση του άρθρου 24, γιατί φοβόμαστε ότι θα γίνουν αλλαγές και πέραν αυτών που συζητούνται τώρα
 
 
«Η διαδικασία αναθεώρησης του συντάγματος είναι μια κορυφαία διαδικασία για τη βελτίωση της λειτουργίας του πολιτεύματος και την πορεία της χώρας.
 
Κατά την άποψή μου η μεγαλύτερη ανάγκη αναθεώρησης είναι η αλλαγή των άρθρων που αναφέρεται α) στην παραγραφή αδικημάτων υπουργών (άρθρ.86)και β) στην διάλυση της Βουλής εάν δεν υπάρχει συναίνεση για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (άρθρ.32).
 
Το κλίμα συζήτησης είναι καλό αλλά πιστεύω ότι μπορούσε να είχε επιτευχθεί μεγαλύτερη σύγκλιση απόψεων.
 
Θα αναφερθώ σε 3 άρθρα:
 
Το άρθρο 24
 
Όσες προσπάθειες αναθεώρησης του άρθρου24 έγιναν μέχρι τώρα, όλες οδηγούσαν σε μείωση της προστασίας του περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των δασών.
 
Τα οικονομικά συμφέροντα που επιβουλεύονται τη φύση για χάρη του κέρδους είναι τόσο ισχυρά που επηρεάζουν τις πολιτικές αποφάσεις σε αντί - περιβαλλοντική κατεύθυνση.
 
1)      Το άρθρο 24, όπως ισχύει στην παραγρ.1 προβλέπει:
 
«Η προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του κράτους και δικαίωμα του καθενός. Για τη διαφύλαξή του το κράτος έχει υποχρέωση να παίρνει ιδιαίτερα προληπτικά ή κατασταλτικά μέτρα στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων. Η σύνταξη δασολογίου συνιστά υποχρέωση του κράτους. Απαγορεύεται η μεταβολή του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων εκτός αν προέχει για την εθνική οικονομία κλπ … το δημόσιο συμφέρον».
 
Βάσει της παραγράφου 1 του άρθρου 24 , πραγματικά υπήρξε νομική προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος και ιδιαίτερα των δασών.   Η νομολογία που δημιουργήθηκε βάσει του άρθρου 24 θωράκισε νομικά (όχι τόσο στην πράξη) την προστασία   των δασών.
Ας θυμηθούμε τις αποφάσεις του Ε’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας με τον τότε πρόεδρο κο Μιχάλη Δεκλερή, πόσο σωστό ρόλο έπαιξαν στον περιορισμό της αυθαιρεσίας.
 
Επίσης η παράγραφος 3 του ίδιου άρθρ. 24, όπως ισχύει προβλέπει:
 
«Για να αναγνωριστεί μία περιοχή ως οικιστική και για να ενεργοποιηθεί πολεοδομικά οι ιδιοκτησίες που περιλαμβάνονται σε αυτήν συμμετέχουν υποχρεωτικά χωρίς αποζημίωση στη διάθεση των εκτάσεων που είναι απαραίτητες γι να δημιουργηθούν δρόμοι, πλατείες και χώροι για κοινωφελείς γενικά χρήσεις και σκοπούς καθώς και στις δαπάνες για την εκτέλεση των βασικών κοινόχρηστων πολεοδομικών έργων όπως νόμος ορίζει».
 
Με βάση αυτή την παράγραφο προέκυψε ο νόμος Τρίτση (Ν.1337/ 1983) για τις εντάξεις στα σχέδια πόλεως νέων περιοχών. Οι νέες εντάξεις περιοχών σε σχέδιο μετά το έτος 1983 έχουν επαρκείς κοινοχρήστους χώρους και πράσινο, καμία σχέση με τις παλαιές εντάξεις που γέννησαν περιοχές σαν τα Πατήσια και το Παγκράτι , χωρίς πράσινο και με τεράστια έλλειψη κοινοχρήστων χώρων και κοινωνικών υποδομών.
 
ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ!!!
 
Για το άρθρ.24 «προτείνεται από την Επιτροπή, κατά πλειοψηφία, η προσθήκη ενός άρθρου 24Α προς την κατεύθυνση προστασίας της άγριας ζωής, της ευζωίας όλων των ζωικών ειδών και ιδίως καθιέρωσης αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης, φύλαξης, μεταφοράς και εισαγωγής τους».
Ως πρόταση είναι καλή και συμφωνώ, όχι όμως με αναθεώρηση του άρθρ.24.
 
Εμείς οι Οικολόγοι έχουμε γνωρίσει τις προηγούμενες προσπάθειές αλλαγής του άρθρου 24 και δεν εμπιστευόμαστε ότι η αναθεώρηση θα σταματήσει στην προστασία και τα δικαιώματα των ζώων.
 
Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος εάν ψηφιστεί να γίνει αναθεώρηση του άρθρου να ανοίξει η όρεξη για άλλες αλλαγές και να ξεχαστεί η προστασία των ζώων.
 
Επειδή θέλουμε να προβλέπεται η προστασία των ζώων προτείνουμε, η προσθήκη αυτή να μπει στο άρθρο 25. Εξάλλου, η παράγραφος αυτή αναφέρεται στα δικαιώματα των ζώων,  των οποίων το μεγάλο μέρος, η διαβίωση εξαρτάται από τον άνθρωπο, ο οποίος τα έχει εντάξει στην ζωή του και ικανοποιεί δικούς του σκοπούς, όπως είναι τα παραγωγικά ζώα ή τα ζώα συντροφιάς.
 
 Η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ προτείνει αναθεώρηση: Στο Άρθρο 24 για να «Προβλέπεται η λήψη μέτρων για τη συμβολή στην αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής και της διαχείρισης των υδάτινων πόρων, η ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, κλπ.» .Πολύ σωστά μέχρι εδώ, στη συνέχεια όμως «Δάσος λογίζεται η έκταση που, σύμφωνα με τα πορίσματα της επιστήμης, φέρει τα οικεία χαρακτηριστικά κατά την 11η Ιουνίου 1975», δηλαδή όχι το 1974! Και πριν.
 
Τα υπόλοιπα για την κλιματική αλλαγή εάν θέλουμε να περιλαμβάνονται στο σύνταγμα να τα προσθέσουμε σε άλλο άρθρο.
 
Στο ερώτημα να αναθεωρηθεί ή όχι το άρθρο 24, οι δύο βουλευτές των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ και πιστεύω και του ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα ψηφίσουμε την αναθεώρηση του άρθρου 24, γιατί φοβόμαστε ότι θα γίνουν αλλαγές και πέραν αυτών που συζητούνται τώρα.
 
2) Για το άρθρο 86 , που αφορά την παραγραφή αδικημάτων Υπουργών.
 
 Ποια είναι τα προβλήματα που παρατηρήσαμε από την εφαρμογή του άρθρου 86 του Συντάγματος μέχρι τώρα;
 
Το άρθρο 86 όπως μάλιστα εφαρμόστηκε, ήταν μια πρόκληση προς τον απλό πολίτη, όταν άκουγε ότι παραγράφονται αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα Υπουργών. Φτάσαμε δε σημείο να παραγράφονται εγκλήματα χρηματισμού σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος.
 
 Το θέμα μας δεν είναι οι αποφάσεις και οι πράξεις Υπουργού από λανθασμένες εκτιμήσεις ή λάθος εισηγήσεις υπηρεσιών που τελικά πιθανώς να έβλαψαν το δημόσιο συμφέρον.
 
Το πρόβλημα είναι η σοβαρή βλάβη του δημοσίου από εγκληματικές ενέργειες Υπουργών που ξέπεσαν στο κατώτερο επίπεδο ηθικής, ώστε να χρηματίζονται και να ξεπουλούν την πατρίδα τους.
 
Αλήθεια πώς φτάσαμε το σύνταγμα να προστατεύει τέτοιους εγκληματίες;
 
Ποιοι διαμόρφωσαν και ψήφισαν αυτές τις διατάξεις;
 
Αυτή ήταν πρόβλεψη κάποιων για αυτοπροστασία στις περιπτώσεις που σκόπευαν να λειτουργήσουν συνειδητά σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος ή να καλύψουν άλλους.
 
ΣΤΗ ΠΡΌΤΑΣΗ ΣΥΡΙΖΑ για το Άρθρο 86 παρ. 3 αναγράφεται ότι :
 
« Είναι κοινός τόπος η ανάγκη να μεταρρυθμίσουμε το θεσμό της ποινικής ευθύνης των υπουργών, για να αποκαταστήσουμε το αίσθημα δικαιοσύνης και ισότητας μεταξύ των πολιτών και να άρουμε τις ακρότητες στις οποίες οδήγησαν μια στρεβλή κοινοβουλευτική πρακτική και συνταγματικές διατάξεις που τη διευκόλυναν.
 
Με την πρότασή ΣΥΡΙΖΑ καταργείται το σχετικό εδάφιο της παρ. 3 του άρθρου 86 και ποινική δίωξη κατά υπουργού θα μπορεί να ασκηθεί οποτεδήποτε εντός του χρόνου παραγραφής του αδικήματος. Ό,τι δηλαδή ισχύει για όλους τους πολίτες.
 
3) Άρθρο 44 παρ. 2 για το θεσμό του δημοψηφίσματος
 
Προτείνεται πολύ σωστά η τροποποίηση της παρ. 2 του άρθρου 44, προκειμένου να καθιερωθεί ο θεσμός του δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία.
 
Η προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 28 παρ. 2) και η λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία (προτεινόμενη τροποποίηση του άρθρου 73 παρ. 1), ενισχύουν τα στοιχεία άμεσης δημοκρατίας, χωρίς όμως να θίγουν τον αντιπροσωπευτικό χαρακτήρα του πολιτεύματος. Για το λόγο αυτό συμφωνώ με την αναθεώρηση του άρθρ. 44 του συντάγματος. Γενικά, η αναθεώρηση στις κατευθύνσεις της Κυβέρνησης βοηθάνε τη δημοκρατία, τα δικαιώματα και τη χώρα.
 
Το βίντεο της ομιλίας του Γιώργου Δημαρά, εδώ: