Ομιλία του Γιώργου Δημαρά στην Ολομέλεια της Βουλής για το σχέδιο "ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ" (12/7/2018)

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα ήθελα να σας μεταφέρω τη σκέψη μου για μερικά χαρακτηριστικά του πολιτικού διαλόγου, όπως γίνεται. Αναρωτιέμαι πώς καταφέρνουμε να διαφωνούμε και εκεί που συμφωνούμε. Αυτή είναι μια αντίφαση, σαν να μην θέλουμε να βρούμε τίποτα κοινό μεταξύ μας. Τα κόμματα δηλώνουν ότι θα καταψηφίσουν ακόμη και εκείνα με τα οποία συμφωνούν, όπως η Νέα Δημοκρατία για τον διαχωρισμό της Β΄ Εκλογικής Περιφέρειας Αττικής.

Τι θα κάνουμε; Το κάθε κόμμα θα κάνει κάθε φορά το δικό του εκλογικό σύστημα; Έτσι θα συνεχίσουμε ή θα βρούμε κάποτε έναν κοινό παρονομαστή; Μπορεί άραγε να υπάρξει κάποια σύγκλιση απόψεων, έστω για μερικά ζητήματα ή θα πάμε στη λογική του παραλόγου «ή εμείς ή εσείς»;

Εγώ θα σας μεταφέρω τη λογική της οικολογίας, που είναι η συνύπαρξη όλων και στον πλανήτη και στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια και στην Ελλάδα, σε κάθε περιφέρεια, σε κάθε δήμο. Η συνύπαρξη αυτή είναι ειρηνική, με αυθεντική δημοκρατία, συναίνεση, σύνθεση απόψεων και αποφάσεις για το κοινό καλό.

Υπάρχει ένα θετικό παράδειγμα στην αυτοδιοίκηση και είναι από τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας. Άκουσα τον Περιφερειάρχη, τον Κώστα Μπακογιάννη, που είπε ότι όλες οι αποφάσεις του περιφερειακού συμβουλίου, εκτός κάποιων εξαιρέσεων από το ΚΚΕ, είναι ομόφωνες.

Πώς κατάφερε εκεί αυτός ο άνθρωπος από τον δικό σας χώρο να βρίσκει λύσεις με ομόφωνες αποφάσεις; Είναι γιατί χρησιμοποιεί την κοινή λογική και επειδή έχει πείσει ο ένας τον άλλον ότι μπορούν να προχωρούν με συνθέσεις.

Ο κ. Γεωργιάδης είπε προηγουμένως ότι η απλή αναλογική θα φέρει χάος -έτσι το καταλαβαίνει ο κ. Γεωργιάδης- και ότι η κατάργηση του πλαφόν θα επιτρέψει σε μικρές παρατάξεις να είναι στα συμβούλια. Ανέφερε, μάλιστα, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τη Χρυσή Αυγή.

Ήμασταν μαζί με τον κ. Γεωργιάδη στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής και ξέρει ότι η παρουσία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και συγκεκριμένα ο Άγγελος Χάγιος, που ήταν και τότε και τώρα στο Συμβούλιο, είχε πολύ θετική συνεισφορά στη λειτουργία του Περιφερειακού Συμβουλίου.

Εγώ είμαι από αυτούς που υποστηρίζω ότι κόμματα σαν την ΑΝΤΑΡΣΥΑ χρειάζεται να είναι στα περιφερειακά συμβούλια, αφού ψηφίζονται από τον ελληνικό λαό. Πώς θα αποκλείσουμε εμείς τις επιλογές του ελληνικού λαού, βάζοντας κάποια πλαφόν; Θα βάζουμε, δηλαδή, το πλαφόν στο 5%, στο 10%, κ.λπ., όταν θα ανεβαίνουν τα ποσοστά κάποιων κομμάτων που εμείς θεωρούμε ανεπιθύμητα;

 

Η τοποθέτηση της Νέας Δημοκρατίας για την απλή αναλογική διά του κ. Βορίδη, που είναι δεξιοτέχνης στη σοφιστική, είναι ότι η αυθεντική απλή αναλογική βλάπτει την αποτελεσματικότητα.

Κατά την άποψη της Νέας Δημοκρατίας, αυτό που εφαρμόζεται μέχρι τώρα, κατά το οποίο δήμαρχος ή περιφερειάρχης με ποσοστό πολύ κάτω του 30% στον πρώτο γύρο έπαιρνε το 60% των περιφερειακών συμβούλων είναι ορθό και αποτελεσματικό και δεν χρειάζεται να αλλάξει.

Υπάρχει και η άλλη άποψη που ακούστηκε από το «Ποτάμι» για σταθμισμένη αναλογική. Το ερώτημα είναι: Πόσο αναλογική θα είναι η σταθμισμένη; Δεν ακούσαμε τίποτα συγκεκριμένο. Γιατί να πάμε σε σταθμίσεις και να μην πάμε στην αυθεντική, γνήσια, απλή αναλογική;

Οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες που υποστηρίζουν ότι με την απλή αναλογική θα υπάρξει ακυβερνησία, προφανώς δεν μπορούν να κατηγορηθούν όλοι για αντικυβερνητικό μένος. Εκτιμώ ότι σκέφτονται διαφορετικά. Δεν έχουν συνηθίσει τη διαβούλευση και τη σύνθεση των πολιτικών. Έχουν συνηθίσει και έχουν βολευτεί σε ένα μοντέλο συγκεντρωτικό και νομίζω ότι η άρνηση της απλής αναλογικής προέρχεται από τον φόβο απώλειας της εξουσίας.

Η απλή αναλογική αλλάζει σε θετική κατεύθυνση πολλά πράγματα.

Πρώτον, είναι το δικαιότερο σύστημα, αφού η κάθε παράταξη, εφόσον πιάσει το μέτρο, θα έχει συμβούλους ανάλογα με τις ψήφους των πολιτών. Αυτό πλέον δεν αμφισβητείται από κανέναν.

Δεύτερον, αναπτύσσει τη δημοκρατική λειτουργία και τη λογική της σύνθεσης των απόψεων στα δημοτικά συμβούλια και τα περιφερειακά συμβούλια. Η αναλογική εκπροσώπηση των πολιτών είναι ζήτημα αρχής και σε αυτή την αρχή πρέπει όλοι να προσαρμοστούμε.

Τρίτον, ενισχύει τη συλλογικότητα και τη διαφάνεια στην αυτοδιοίκηση.

Τέταρτον, εξασφαλίζει την πολιτική νομιμοποίηση των αποφάσεων των δημοτικών συμβουλίων και των περιφερειακών συμβουλίων. Αυτά δεν αρέσουν, προφανώς, στις εξουσίες περιφερειαρχών και δημάρχων που στο παρελθόν «έλυναν κι έδεναν» και λογαριασμό δεν έδιναν.

Έχω παραδείγματα από την Περιφέρεια Αττικής, όπου η αδιαφάνεια οδήγησε στο να πληρώνει η Περιφέρεια για μισθωμένα κτήρια τέσσερις και πέντε φορές παραπάνω μισθώματα από αυτά που ήταν της αγοράς.

Ο συγκεντρωτισμός, λοιπόν, οδηγεί σε αδιαφάνεια, σε διαπλοκή και φαινόμενα διαφθοράς και κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος. Οι πολυπαραταξιακές πλειοψηφίες θα περιορίσουν τα φαινόμενα διαπλοκής με ωφέλεια για τον ελληνικό λαό.

Τέλος, η απλή αναλογική θα ασκήσει τους πολίτες στην κουλτούρα διαλόγου, συναίνεσης και σύνθεσης των απόψεων. Η αποτελεσματικότητα, που αναφέρουν οι εκπρόσωποι της Νέας Δημοκρατίας, εξαρτάται εντελώς από άλλους παράγοντες, όχι από την απλή αναλογική.

Οι Οικολόγοι Πράσινοι είχαμε προτείνει από το 2012, όταν ήμουν Περιφερειακός Σύμβουλος, να εκλέγονται από τότε και οι περιφερειάρχες και οι δήμαρχοι έμμεσα από τα δημοτικά συμβούλια.

Η πρόταση επίσης για δημιουργία υπηρεσιών στους δήμους και στις περιφέρειες για την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας θα μπορούσε να περιληφθεί έστω στο επόμενο, αυτό που λέμε «Κλεισθένης ΙΙ» που θα ακολουθήσει.

Τέλος, σε σχέση με τις αποκεντρωμένες διοικήσεις νομίζω ότι πρέπει να υπάρξει ρητή πρόβλεψη για μεταφορά όλων των αρμοδιοτήτων που επιτρέπει το Σύνταγμα -μέχρι να αλλάξει και το Σύνταγμα- στις αιρετές περιφέρειες με δεσμευτικό χρονοδιάγραμμα.

Θα μιλήσω τέλος για τη διάσπαση της εκλογικής περιφέρειας και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.

Όλοι το καταλαβαίνουν ότι είναι ζήτημα δημοκρατίας και αμεσότερης σχέση υποψηφίου και πολίτη. Κάποια κόμματα ίσως ψάχνουν για προσχήματα για να μην το ψηφίσουν. Είναι τα κόμματα του κατεστημένου που με αυτόν τον τρόπο μεταβιβάζουν κληρονομικά τις βουλευτικές έδρες σε απογόνους, με τη βοήθεια της αναγνωρισιμότητας και των -τάχα- ανεξάρτητων ΜΜΕ. Έτσι, οι υποψήφιοι που έχουν μεγάλες οικονομικές δυνατότητες ή προσβάσεις στα μέσα ενημέρωσης θα εκλέγονται σε βάρος άλλων. Αυτό λοιπόν δεν δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους, αλλά δυσκολεύει νέους ικανούς αλλά άγνωστους να εκλεγούν Βουλευτές σε τόσο μεγάλες περιφέρειες σαν αυτή της Β΄ Αθηνών.

Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.