Ομιλία του Γιώργου Δημαρά στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής 23.2.2017

Θέλω να καλωσορίσω του συναδέλφους Έλληνες βουλευτές που έχουν έρθει από πολύ μακριά στη χώρα μας και να εκφράσω τα θετικά μας συναισθήματα που είναι μαζί μας. 

Επειδή στο Κοινοβούλιο εκφράζω μέσω της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ την πολιτική οικολογία θα μου επιτρέψετε να δω τα πράγματα με κάπως διαφορετική ματιά.

Σήμερα ο πληθυσμός της γης έχει φτάσει τα 7,3 δις και προστίθεται 1 δις επιπλέον κάθε 13 χρόνια, ενώ παλιά για μια τέτοια αύξηση χρειάζονταν 1.000 χρόνια.

Επομένως, η στρατηγική μας και για τη γεωργία και για την οικονομία πρέπει να λαμβάνει υπόψη σοβαρά αυτό τον παράγοντα. Αν δηλαδή διατηρείται η ικανότητα της γης να δίνει τις απαραίτητες ποσότητες αγροτικών προϊόντων για να ζήσουν και οι επόμενες γενιές. Γιατί, σήμερα το οικολογικό μας αποτύπωμα δείχνει ότι καταναλώνουμε περισσότερο από εκείνο που μας αναλογεί, δηλαδή υποβαθμίζουμε τη γη, τα χωράφια και τα νερά.

Πάνω σε αυτή τη λογική είναι η τοποθέτησή μου και επομένως θεωρώ ότι πρέπει να μιλήσουμε και να δούμε πώς η κάθε χώρα οικοδομεί μια οικονομία που να είναι βιώσιμη, υγιής και ισχυρή,

Θεμέλιο αυτής της πολιτικής, όσον αφορά την οικονομία των αγροτικών προϊόντων, είναι η διατροφική αυτάρκεια κάθε χώρας και κάθε περιοχής. Να μη χρειάζεται να φέρουμε προϊόντα από τόσο πολύ μακρινές αποστάσεις, γιατί εκτός των άλλων έχουμε και περιβαλλοντικό κόστος που προκαλείται από την κατανάλωση καυσίμων για τις μεταφορές μεγάλων αποστάσεων.

Γι' αυτό, η πολιτική οικολογία μιλάει για αυτάρκεις τοπικές οικονομίες.

Η χώρα μας, η οποία δεν είναι βιομηχανική χώρα, δεν χρειάζεται μόνον αυτάρκεια, αλλά χρειάζεται και θετικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών στα αγροτικά προϊόντα. Θέλουμε πλεονάσματα στα αγροτικά προϊόντα γιατί ακόμα και τώρα είμαστε ελλειμματικοί στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, παρόλο που τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε μια αύξηση της αγροτικής παραγωγής.

Όσον αφορά την ίδια την οικονομία μας, όπως ειπώθηκε, όλη η αγροτική παραγωγή μαζί με την αλιεία κ.λπ. δεν φτάνει στο 4% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος. Επίσης, ο δευτερογενής τομέας, που είναι οι κατασκευές και η βιομηχανία κ.λ.π είναι 16% ενώ το 80% του ΑΕΠ είναι οι υπηρεσίες. Αυτή η σύνθεση του ΑΕΠ δεν αποτελεί ισόρροπη οικονομία. Πρέπει, λοιπόν, να διαμορφώσουμε ένα σχέδιο για να αποκαταστήσουμε αυτήν την ισορροπία και το πρώτο μέλημά μας είναι να αυξήσουμε την ποιότητα και την ποσότητα της αγροτικής παραγωγής. Για αυτό λοιπόν πρέπει να προωθήσουμε μια δέσμη μέτρων που θα ξεκινάει, κύριε Υπουργέ, από την εκπαίδευση των αγροτών. Θέλουμε, όχι μόνο σχολές για Γεωπόνους, αλλά και μέσες αγροτικές σχολές σε κάθε Νομό, ώστε ο νέος αγρότης να ξέρει την ποιότητα των εδαφών και πώς θα χρησιμοποιήσει τα φυτοφάρμακα και τα λιπάσματα.

Οι πολυεθνικές και γενικά οι εντατικές καλλιέργειες της γής και τα μεταλλαγμένα κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση από τις αρχές της βιωσιμότητας. 

 Απευθυνόμενος στον συνάδελφο της ΝΔ, θέλω να τονίσω ότι η Συμφωνία CETA και όλες οι σχετικές συμφωνίες ναι μεν διευκολύνουν τις συναλλαγές, όμως, είναι σαφώς σε αντίθεση με την οικολογική κατεύθυνση για την οποία μιλώ. Για αυτό η θέση των Πράσινων στην Ευρώπη, των Αριστερών και ενός μέρους της Σοσιαλδημοκρατίας ήταν να ψηφίσουν κατά αυτής της Συμφωνίας CETA, όχι γιατί έχουν ιδεοληψίες, αλλά γιατί αυτές οι Συμφωνίες δεν ωφελούν ούτε τους μικρομεσαίους παραγωγούς της χώρας μας, αλλά, κυρίως, ούτε την οικολογική κατεύθυνση των πραγμάτων. Έτσι, λοιπόν, εμείς έχουμε καθαρή πολιτική θέση και το εξηγούμε. Είμαστε αντίθετοι σε όλες αυτές τις συμφωνίες, CETA, TTIP κλπ που εντείνουν τις μεταφορές μεγάλων αποστάσεων μεταξύ των χωρών.

 

Ήθελα ακόμα να πω ότι η μικρή παραγωγή πρέπει να είναι το βασικό στοιχείο στη χώρα μας, γιατί δεν έχει πολύ μεγάλες πεδιάδες, όπως έχει ο Καναδάς ή άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Εμείς έχουμε βουνά και αυτός είναι ένας λόγος που έχουμε ακόμα ποιότητα στα προϊόντα μας, γιατί η ποιότητα δεν εξαρτάται μόνο από τα εδάφη αλλά και από τα νερά, τα οποία σε μεγάλο βαθμό προέρχονται από τα βουνά μας. Επίσης, δεν είχαμε ούτε ιδιαίτερα ανεπτυγμένη βιομηχανία, κι έτσι δεν μολύναμε σε μεγάλο βαθμό τα εδάφη μας. Επομένως, η προστασία των υπόγειων υδάτων, των λιμνών και των εδαφών είναι το πρώτο μέλημα, όχι μόνον για να περάσουμε εμείς καλά, αλλά να περάσουν και οι επόμενες γενιές καλύτερα.