Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας πέρασε μια μακρά περίοδο, κατά την οποία η παράνομη κερδοσκοπία έλαβε τεράστιες διαστάσεις και ήταν ένας από τους βασικούς λόγους της πτώχευσης και της κατάρρευσης της χώρας μας. Όχημα για την κερδοσκοπία, σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, ήταν το καθεστώς και ο νόμος λειτουργίας των Ανωνύμων Εταιριών, ο νόμος αυτός που ισχύει από το 1920, με διάφορες τροποποιήσεις, δεν αλλάχθηκε στην ουσία, δεν πειράχτηκε τόσα πολλά χρόνια.

Τα βασικά προβλήματα αυτής της κακοδαιμονίας, πρώτον, είναι η έλλειψη σοβαρού ελέγχου στις Ανώνυμες Εταιρείες και δεύτερον και πιο σημαντικό, ήταν ότι πίσω από την ανωνυμία, των ανωνύμων μετόχων, κρύβονταν μεγάλες παρανομίες. Ποιες ήταν αυτές παρανομίες; Πρώτον, ήταν η νομιμοποίηση μαύρου χρήματος. Γνωρίζουμε ότι σε αυτές τις εταιρείες η χρηματοδότηση και τις περισσότερες φορές η πλειοψηφία, του κεφαλαίου τους ήταν με μαύρο χρήμα.

Δεύτερον, έχουμε ακούσει και ξέρουμε πλέον παραδείγματα, τραπεζίτες, που έστηναν  Ανώνυμες Εταιρείες και μέσω αυτών των ανωνύμων μετοχών, έκρυβαν τα δικά τους συμφέροντα, δάνειζαν δηλαδή, με τα χρήματα των καταθετών, δικές τους εταιρείες χωρίς εγγυήσεις,  στη συνέχεια της ξεζούμιζαν, κερδοσκοπούσαν και στο τέλος πτώχευαν τις εταιρείες αυτές. Έχω ακούσει και έχουν πέσει στην αντίληψή μου, φοβερά παραδείγματα που γινόντουσαν τόσα χρόνια, για παράδειγμα, έχω ακούσει ότι δημόσιοι υπάλληλοι, μηχανικοί συνάδελφοί μου δηλαδή, κατείχαν Ανώνυμες Εταιρείες που κατασκεύαζαν έργα στα οποία ήταν και επιβλέποντες.

Δεν ξέρω την έκταση αυτού του φαινομένου, πόσο ήταν, πάντως, το νομικό καθεστώς το επέτρεπε. Έχω ακούσει και χειρότερα, πολύ χειρότερα, ό,τι σύνδικοι πτωχεύσεων, είχαν κάνει Ανώνυμες Εταιρείες και αγόραζαν τις ήδη δικές τους πτωχευμένες εταιρείες, μπαίνοντας στους διαγωνισμούς. Κύριε Αθανασίου, επειδή και εγώ είμαι της αγοράς, έχω δει πάρα πολλά τέτοια πράγματα, ανατριχιαστικά, μέσα στο δικό μας πολιτικό και δικαιικό σύστημα. Βεβαίως, ξέρουμε πόσες Ανώνυμες Εταιρείες κατασκευής δημοσίων έργων πτωχεύσαν και τα αφεντικά είναι πάρα πολύ πλούσια.

Ξέρουμε πόσες Ανώνυμες Εταιρείες, βιομηχανίες πτώχευσαν και τα αφεντικά είναι πλούσια και τώρα πρόσφατα, έχουμε ανάλογα παραδείγματα και για εταιρείες λιανικού εμπορίου και δεν σημαζεύεται. Αυτό που γνωρίζουμε λοιπόν, είναι ότι αυτό τον θεσμό, των Ανωνύμων Εταιριών, πολλοί τον εκμεταλλεύθηκαν, με την ανοχή του πολιτικού συστήματος, γιατί όλοι τα ήξεραν και τα ξέραμε, πλούτισαν και πήγανε τα χρήματα τους σε φορολογικούς παραδείσους. Και ποιοι έχαναν; Έχαναν πρώτα οι εργαζόμενοι που βρισκόντουσαν στο δρόμο, μετά την πτώχευση αυτών των εταιρειών και διεκδικούσαν τα χρήματά τους πλέον μέσω των συνδίκων πτωχεύσεως και στο τέλος  έπαιρναν κάποια ελάχιστα από αυτά. .

Δεύτερον, οι προμηθευτές, οι άνθρωποι που προμήθευαν αυτές τις εταιρείες το ελληνικό δημόσιο, γιατί αυτές οι εταιρείες ακόμη χρωστούν δισεκατομμύρια φόρων που δεν πλήρωσαν και στο τέλος εμείς οι Έλληνες φορολογούμενοι, έχουμε την ευθύνη πλέον και τα πληρώνουμε. Το ασφαλιστικό σύστημα, επίσης έχει χάσει πάρα πολλά χρήματα από αυτό το φαινόμενο. Σ' αυτό εδώ το σημείο, θα πρέπει να κάνουμε αυτοκριτική, οι κυβερνήσεις οι οποίες κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο, της Ν.Δ., του ΠΑ.ΣΟ.Κ., ανέχτηκαν αυτά τα φαινόμενα και πολλές φορές στελέχη των κυβερνήσεων αυτών επωφελήθηκαν, όπως ο Τσοχατζόπουλος, σε συνδυασμό με τις εταιρείες offshore, έκρυβαν τα κλοπιμαία χρήματα.

Με το νομοσχέδιο αυτό, γίνονται σοβαρά βήματα σε θέματα διαφάνειας και περιορισμού αυτών των φαινομένων και γι' αυτό κ. Καρρά και κ. Αθανασίου, νομίζω ότι είναι πολύ σοβαρό νομοσχέδιο και θα πρέπει εάν θέλουμε και είμαστε ειλικρινείς, να το στηρίξουμε και να το κάνουμε ακόμη καλύτερο με προτάσεις μας.