ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΑΡΑΣ

βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ μέλος ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

Ομιλία στο  συνέδριο «Κρίση – Μεταρρυθμίσεις – Ανάπτυξη» που οργάνωσε το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής.

Για ένα διαφορετικό μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης.

 

Ακούσαμε ενδιαφέρουσες εισηγήσεις για το Θέμα «Κρίση – Μεταρρυθμίσεις – Ανάπτυξη».

Η γενική εικόνα των εισηγήσεων και των ιδεών που ακούστηκαν επικεντρώνεται στις μεταρρυθμίσεις για ξεπέρασμα της κρίσης  μέσω της Ανάπτυξης.

Οι προτάσεις είχαν την πολιτική «οπτική» του εκάστοτε ομιλούντος.

Η Ν.Δ. διά του κ. Χατζιδάκη εστίασε στην φράση «Η λύση για την Ελλάδα είναι η ικανότητα να κινητοποιήσει ιδιωτικές επενδύσεις» και έκανε προτάσεις στους άξονες του Φορολογικού και της Ανταγωνιστικότητας. Για παράδειγμα στην απελευθέρωση των διδάκτρων, στην κατάργηση της ενιαίας τιμής των βιβλίων και κυρίως στην απελευθέρωση των αγορών Ενέργειας (ιδιωτικοποιήσεις) όπως έγινε με ΟΤΕ, COSCO, Αεροδρόμια κ.λ.π.

Το πρόγραμμα της Ν.Δ. και του νεοφιλελευθερισμού οδηγεί στο χθες, στο μοντέλο που γνωρίσαμε κατά το παρελθόν.

Υπήρξαν προτάσεις με γενικό χαρακτήρα και «πολιτική ουδετερότητα».

Τέτοια πρόταση ήταν του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο οποίος μίλησε για τις απαιτούμενες αλλαγές για μία Δημόσια Διοίκηση με Αρχές:

1.    Αξιοκρατία με αντικειμενικά κριτήρια στην πρόσληψη και την εξέλιξη των υπαλλήλων.

2.    Την αρχή της συνέχειας του Κράτους κ.λ.π.

Άλλοι ομιλητές μίλησαν για το μείγμα  Φόροι – Δαπάνες –Λιτότητα.

Ιδιαίτερα σημαντική θεωρώ την ρήση του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης ότι : «Η βιώσιμη Ανάπτυξη απαιτεί νέα στρατηγική».

Με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως αυτή του κου Δραγασάκη, οι περισσότερες προτάσεις κινούνται με το σκεπτικό ότι οι διαθέσιμοι πόροι της φύσης είναι ανεξάντλητοι.

Με δεδομένο ότι η Οικονομία μας είναι εξαρτημένη σε πολύ μεγάλο βαθμό από την διεθνή οικονομία, πρέπει να  λαμβάνουμε υπ' όψη  την γενική εικόνα του πλανήτη, η οποία είναι η εξής:

Α. Ο πληθυσμός του πλανήτη ΓΗ αυξάνεται κατά 1 δισ. κάθε 13 χρόνια.

Το έτος 2000 ο πληθυσμός  ήταν 6,102 δισ. και το έτος 2015 ήταν 7,375 δισ.

Β. Οι παραγωγικοί πόροι του πλανήτη είναι πεπερασμένοι.

Παρ’ όλες τις κρίσεις και διακυμάνσεις της Οικονομίας, η παραγωγή προϊόντων και η κατανάλωση ανά  άτομο αυξάνεται.

Επομένως στα πλαίσια της επιδίωξης διαρκούς βιώσιμης οικονομίας δημιουργείται μεγάλο αδιέξοδο.

 Θα πρέπει να αντιληφθούμε ότι:

-         Ο πλανήτης δεν αντέχει αυτό το μοντέλο ανάπτυξης.

-         Δεν αντέχει την σπατάλη των φυσικών πόρων.

-         Πρέπει να αλλάξουμε πρότυπα στην παραγωγή και την κατανάλωση.

Το να μιλάμε για διαρκή ποσοτική ανάπτυξη χωρίς να υπολογίζουμε το πεπερασμένο των φυσικών πόρων, τις πληθυσμιακές μεταβολές και την ηθική απέναντι στις επόμενες γενιές, είναι κοντόφθαλμη οπτική.

 

Ευημερία χωρίς  σπατάλη των φυσικών πόρων   με ποιοτική ανάπτυξη.

 

Ποιο είναι το βασικό  ζητούμενο;

Είναι το ξεπέρασμα της κρίσης, η μείωση της ανεργίας και η  θεμελίωση  βιώσιμης οικονομίας.

Ο τρόπος για να επιτύχουμε είναι η εκκίνηση  της «ανάπτυξης» που ως συνήθως μεταφράζεται σε αύξηση του ΑΕΠ.

Αρκεί όμως αυτό;

Το ΑΕΠ αυξάνονταν για δεκαετίες με δανεικά χρήματα και την ίδια περίοδο η αγροτική παραγωγή μειώνονταν, το ίδιο και η βιομηχανική παραγωγή.

Το ΑΕΠ  ως αριθμητικό μέγεθος, χωρίς ποιοτικά χαρακτηριστικά  δεν είναι αξιόπιστος δείκτης υγιούς ανάπτυξης.

Αύξηση αριθμητική του ΑΕΠ έχουμε και όταν ανάψει  μια πυρκαγιά και καίγεται το δάσος, γιατί κινούνται τα πυροσβεστικά μέσα  και  καταναλώνουν καύσιμα, γιατί  δουλεύουν οι μπουλντόζες κ.λ.π.

Το ΑΕΠ αυξάνεται επίσης όταν κάποιος μετακινείται με Ι.Χ. και όχι με το ποδήλατο ή πεζός.

Στις παραπάνω περιπτώσεις, έχουμε αύξηση του ΑΕΠ αλλά χωρίς θετικό οικονομικό αποτέλεσμα.

Τίθεται το βασικό  ερώτημα:

Τι είδους  ανάπτυξη θέλουμε;

Σε ποιες δυνάμεις θα στηριχθούμε;

Στις πολυεθνικές επιχειρήσεις  ή στις ντόπιες δυνάμεις;

Μιλούν λοιπόν όλοι για βιώσιμη ανάπτυξη, πώς όμως προσδιορίζεται η ανάπτυξη αυτή;

 

Α. Το διεθνές περιβάλλον δεν ευνοεί την οικοδόμηση βιώσιμων οικονομιών διότι:

Με τον παγκόσμιοποιημένο νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, με την κυριαρχία των πολυεθνικών επιχειρήσεων μετακινούνται τα κεφάλαια για επενδύσεις όπου υπάρχουν φθηνή εργασία, χαμηλή φορολογία, χαλαροί όροι προστασίας του περιβάλλοντος και φθηνοί φυσικοί πόροι.

Η επιταχυνόμενη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση από-βιομηχανοποιεί χώρες σαν την Ελλάδα και τις οδηγεί στο να είναι εξαρτημένες οικονομίες. Καταστρέφει ή απαξιώνει κτίρια, εγκαταστάσεις, μηχανήματα και εξειδικευμένο ανθρώπινο προσωπικό. Αυτό το ζήσαμε τις τελευταίες δεκαετίες στην Ελλάδα.

Οι κερδοσκοπικές μετακινήσεις των πολυεθνικών εταιριών αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα σπατάλης φυσικών πόρων και αχρήστευσης ανθρώπινου δυναμικού που οδηγείται στην ανεργία και την εξαθλίωση.

Σήμερα λοιπόν ας ξεκαθαρίσουμε  τις πολιτικές θέσεις κάθε κομματικού σχηματισμού απέναντι στην οικονομική κυριαρχία των πολυεθνικών σε βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και των αγροτών.

Θα αναπτύξω την πολιτική θέση της οικολογίας και των Οικολόγων Πράσινων για την βιώσιμη, ανθεκτική και ακατάρρευστη οικονομία.

 

Β. Η ΔΙΑΚΡΙΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΩΝ ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ στα θέματα οικονομίας

Το σχέδιο της οικολογίας για την οικονομία είναι διαφορετικό  και μη συμβατό με την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.

-Η πολιτική πρόταση των οικολόγων είναι στο σύνολο της μια πράσινη πρόταση που αφορά όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας και της καταναλωτικής συμπεριφοράς.

-Η αειφορία, η βιωσιμότητα, η προστασία των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας, και η κοινωνική δικαιοσύνη είναι απόλυτες προτεραιότητες που προσδιορίζουν την πολιτική μας.

Βασική παράμετρος της ανθεκτικής και βιώσιμης οικονομίας είναι η   διατροφική αυτάρκεια και οπωσδήποτε το θετικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών στα αγροτικά προϊόντα.

Η αποκέντρωση, πληθυσμιακή, διοικητική, οικονομική και ενεργειακή είναι θεμέλιο της  βιώσιμης προοπτικής.

Μια χώρα που έχει κατανεμημένο τον πληθυσμό σε όλη την έκταση είναι πιο εύρωστη και πιο βιώσιμη.

Η πολιτική ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συγκέντρωσε το 40% του πληθυσμού της χώρας στην ΑΤΤΙΚΗ (το τελευταίο μεγάλο κύμα έγινε με τα ολυμπιακά έργα).

Έτσι, έστω και εάν στα λόγια μιλούν για κάποια αποκέντρωση, στην πράξη έκαναν το αντίθετο ακριβώς.

Για βιώσιμη οικονομία μιλάνε πολλοί αλλά στην πράξη συμπράττουν για μια οικονομία της εφήμερης κατανάλωσης, της κακοποίησης των εδαφών με την υπερβολική χρήση επικίνδυνων ουσιών, τη διαρκή ρύπανση των νερών, την υποβάθμιση του υπόγειου  υδροφόρου ορίζοντα  κλπ.

 

Τα κόμματα που είναι ταυτισμένα με αυτό το  καταστροφικό παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο μιλάνε και για «αειφορία».

Αυτό είναι εμπαιγμός και  πολιτική απάτη σε βάρος της βιώσιμης προοπτικής της χώρας.

 

Γ.  Σήμερα στην Ελλάδα

Πρέπει να  αναπροσανατολίσουμε την οικονομία προς μία  βιώσιμη κατεύθυνση με κοινωνική δικαιοσύνη και μέριμνα για τη νέα γενιά.

Να δώσουμε στους άνεργους νέους την ευκαιρία να βγουν από την αδράνεια και τη μελαγχολία της φτώχειας και της ανεργίας. Να βρούμε τους τρόπους με λίγα κεφάλαια να δουλέψουν πολλοί.

 

Να δοθεί διέξοδος σε νέους που δεν έχουν ίδια κεφάλαια να δημιουργήσουν παραγωγικές μονάδες, σε τομείς όπως παραγωγή εμπορεύσιμων αγαθών, στατική και ενεργειακή αναβάθμιση κτηρίων κ.λ.π. Να μην περιμένουν οι νέοι από τις πολυεθνικές, να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε να πάρουν οι ίδιοι παραγωγικές  πρωτοβουλίες.

 

Καλή λύση είναι η στήριξη της κοινωνικής οικονομίας με την δημιουργία κινήτρων και την προώθηση νέων μορφών εργασίας.

Εκείνοι που χρειάζονται κίνητρα και  φοροαπαλλαγές είναι οι νέοι αγρότες, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί νέοι επιχειρηματίες με καινοτόμες ιδέες, αυτούς πρέπει να στηρίξουμε.

 

Θα επιμείνω στην υλική παραγωγή  και κυρίως την αγροτική παραγωγή που θεωρώ ότι είναι το βασικό ζήτημα επιβίωσης του ελληνικού λαού.

 

 

ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ

 

 ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΚΛΑΔΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

1.    Την περίοδο 2004-2008

 

 (περίοδος διακυβέρνησης από Νέα Δημοκρατία):

 

α. Μειώθηκε η αξία της Αγροτικής Παραγωγής κατά 28,2%.

 

β. Μειώθηκε η αξία της παραγωγής του δευτερογενή τομέα (βιομηχανία, μεταποίηση, ορυχεία, κατασκευές, ΔΕΗ) κατά 15,8%

 

*** Την ίδια περίοδο  το δημόσιο χρέος αυξήθηκε   πάνω από 100 δις ( περίπου 50 δισ. νέα δάνεια).

 

Που πήγανε αυτά τα χρήματα; Πού επενδύθηκαν αφού  όλη η παραγωγή  μειώθηκε;

 

2. Την  επόμενη περίοδο 2009-2014:

 

α. Μειώθηκε η αξία της Αγροτικής Παραγωγής ακόμη  κατά 13,2%.

 

β. Μειώθηκε η αξία της παραγωγής του δευτερογενούς τομέα (βιομηχανία, μεταποίηση, ορυχεία, ΔΕΗ, κατασκευές κ.λ.π) κατά 33,3%

 

 

Το 2015 υπήρξε σταθεροποίηση της αξίας παραγωγής του δευτερογενή και τριτογενή τομέα και αύξηση κατά 10% της αξίας της αγροτικής παραγωγής.

 

Ε. Προτάσεις υλοποίησης άμεσων πολιτικών.

 

Προτείνω  μεταφορά πόρων από άλλα Υπουργεία , κυρίως από υπουργείο Μεταφορών και Υποδομών  στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.

Αντίστοιχα, μεταφορά κονδυλίων στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Κονδύλια που χρειάζονται για λιμνο-δεξαμενές και  ορθή διαχείριση επιφανειακών και υπόγειων υδάτων.

*** Αυτό θα σημάνει καθαρή στόχευση στην βιώσιμη οικονομία.

Στην εποχή της οικονομικής αστάθειας η χώρα χρειάζεται λιγότερη οδοποιία και περισσότερα αρδευτικά έργα.

 

ΣΤ. Στρατηγικό Σχέδιο.

Είναι σημαντικό να υλοποιηθούν οι κατάλληλες Μεταρρυθμίσεις στο πλαίσιο ενός ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ για οικοδόμηση υγιούς -βιώσιμης οικονομίας.

Στόχος μας πρέπει να είναι να ξεπεράσουμε την κρίση οικοδομώντας βιώσιμη οικονομία που δεν θα καταρρέει, που θα βασίζεται κυρίως στις ντόπιες δυνάμεις, ποντάροντας στους νέους της χώρας μας.

Οι τομείς στους οποίους θα πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις μεταρρυθμίσεις:

·        Δημόσια Διοίκηση: Με στόχο την αξιοκρατία, την υπευθυνότητα και την αποτελεσματικότητα.

·        Εκπαίδευση: ώστε να συνδεθεί με το σχέδιο αναδιοργάνωσης της οικονομίας και με τις αξίες της αειφορίας.

·        Αποκέντρωση: σε όλα τα επίπεδα (Πληθυσμιακή, Διοικητική, Οικονομική).

·        Συντονισμένες μεταρρυθμίσεις για την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής.

·        Κυκλική οικονομία: Αξιοποίηση των φυσικών πόρων με επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, εξοικονόμηση.

·        Προστασία του περιβάλλοντος με ιδιαίτερο βάρος στην προστασία των υδάτινων πόρων (λίμνες, ποτάμια, θάλασσες και υπόγεια ύδατα).