Ομιλία Γιώργου Δημαρά, για Πολυνομοσχέδιο - Μεσοπρόθεσμο (13.6.2018)

Είμαστε στο τέλος της μνημονιακής εποχής και στην αρχή μιας επόμενης που απαιτεί την ευθύνη της χειραφέτησης, για να μην επαναλάβουμε ως χώρα τα λάθη του παρελθόντος.

Ως εκφραστής, στη Βουλή, της Πολιτικής Οικολογίας και των Οικολόγων Πράσινων, τονίζω ότι δεν νοσταλγούμε την προ-μνημονιακή εποχή της πλασματικής ευημερίας, του δανεισμού και του απερίσκεπτου καταναλωτισμού.

Η αλήθεια είναι ότι η επώδυνη μνημονιακή εποχή υπήρξε ως αποτέλεσμα λανθασμένων και εγκληματικών πολιτικών των προηγούμενων χρόνων και δεκαετιών. Υπήρξε η καταστροφική περίοδος 2000-2009 της υπερχρέωσης της χώρας μας και της αποδόμησης της πραγματικής παραγωγής της οικονομίας, όπου η χειρότερη περίοδος ήταν η πενταετία της Νέας Δημοκρατίας του Κώστα Καραμανλή, 2004-2009.

Η κριτική προς την Κυβέρνηση είναι εύκολη στα λόγια για τη Νέα Δημοκρατία και τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, πρώην ΠΑΣΟΚ. Η αυτοκριτική είναι δύσκολη, η αυτοκριτική, όμως, βοηθάει να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και να συνεννοηθούμε για να σχεδιάσουμε το κοινό μέλλον.

Και τι μας λέτε; Με στόμφο και με ένταση ότι η Κυβέρνηση κατέστρεψε τη χώρα. Ποιοι τα λένε αυτά; Ας αναρωτηθούν, λοιπόν, οι πολίτες ποιοι χρεοκόπησαν τη χώρα. Να δούμε την αλήθεια των αριθμών, να δούμε ποιοι διαμόρφωσαν το δημόσιο χρέος στα δυσθεώρητα ύψη:

Το 1995 ήταν 100 δισεκατομμύρια, τότε στο 100% του ΑΕΠ. Το 2004 έφτασε στα 199 δισεκατομμύρια. Το χρονικό διάστημα που κυβέρνησε η Νέα Δημοκρατία - 2004 έως 2009 - το δημόσιο χρέος από τα 199 δισεκατομμύρια πήγε στα 301 δισεκατομμύρια και το έτος 2014 το παραδώσατε 319,7 δισεκατομμύρια, στα 180% του ΑΕΠ. Όσο περίπου δηλαδή είναι και σήμερα, το δεύτερο μεγαλύτερο δημόσιο χρέος σε όλον τον κόσμο.

Και δεν είναι μόνον αυτό το αρνητικό που παραδώσατε. Ποιοι συρρίκνωσαν τη γεωργική παραγωγή στο 3,1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος; Και σε αξία; Από τα 10,3 δις το 2000, τη φτάσατε στα 6,7 δισεκατομμύρια το 2009.

Την ίδια περίοδο είχαμε ανάλογη μείωση και στον δευτερογενή τομέα, ενώ αυξήθηκε βέβαια ο παρασιτισμός και οι υπηρεσίες. Έτσι, μέχρι το 2015, δηλαδή για δεκαετίες το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών ήταν μονίμως αρνητικό. Το κενό καλύπτονταν από νέα δάνεια και το δημόσιο χρέος αυξάνονταν. Παράλληλα διαμορφώθηκε το κράτος της διαπλοκής και της διαφθοράς που ρήμαξε τον τόπο. Αυτά πληρώνουμε τώρα.

Θερίζουμε ό,τι σπείρατε, δηλαδή ήρα και ζιζάνια και όχι μόνο, αλλά καταστρέψατε και ερημώσατε τη γη και παράγει λιγότερο. Εάν δεν είχαν γίνει αυτά, δεν θα είχαμε ούτε Υπερταμείο, ούτε μειώσεις στις συντάξεις, ούτε όλα τα άλλα δεινά. Αυτά είναι αποτελέσματα εκείνης, της δικής σας πολιτικής, της δικής σας στάσης.

Ερωτώ, λοιπόν, οι Κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, Σημίτη, και Νέας Δημοκρατίας, Καραμανλή, δεν έβλεπαν ότι οδηγούσαν τη χώρα στην κατάρρευση και την καταστροφή;

Το μοντέλο που στηρίζει η Νέα Δημοκρατία δεν είναι άλλο από τον οικονομικό νεοφιλελευθερισμό. Είναι ανάπτυξη χωρίς σχέδιο επιβίωσης με κινητήρια δύναμη το κέρδος και όχι την ευημερία των πολιτών.

Προερχόμενος, λοιπόν, από την πολιτική οικολογία και μέλος των Οικολόγων Πράσινων, που είναι μέρος του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, υποστηρίζω την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης για λόγους γεωστρατηγικούς, ασφάλειας και ειρήνης, αλλά και οικονομικής συνεργασίας. Υποστηρίζουμε, όμως, την αλλαγή των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε δίκαιη και βιώσιμη - οικολογική κατεύθυνση.

Τι οικονομία προτείνει άραγε η Νέα Δημοκρατία; Το ίδιο οικονομικό μοντέλο, αλλά και το υπόδειγμα ζωής του εφήμερου καταναλωτισμού, αυτό δηλαδή που μας κατέστρεψε. Αυτό προτείνει, αυτό που οδηγεί σε κατάρρευση και της κοινωνίας και της ζωής στον πλανήτη γη.

Μερικά παραδείγματα από αυτό το καταναλωτικό μοντέλο ζωής τα ξέρουμε: τυποποιημένες τροφές και φαστφουντάδικα, τα αγαθά που είναι κυρίως πλαστικά μιας χρήσης που παράγουν σκουπίδια, η μόδα της σπατάλης και απερισκεψίας, η τεράστια παραγωγή απορριμμάτων, η απερίσκεπτη διαχείριση των υδάτων, η επιδότηση καύσης πετρελαίου για θέρμανση, ενώ για πολλά χρόνια είχε σταματήσει, και περιορισμένη επιδότηση θερμομονώσεων και ενεργειακής αναβάθμισης των κτηρίων.

Την ίδια περίοδο του δυτικού τύπου καταναλωτισμού ο παγκόσμιος πλούτος συγκεντρώνεται σε πολύ λίγους, ενώ το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει καθαρό νερό και τροφή. Η φτώχεια των πολλών τροφοδοτεί τον πλουτισμό των ολίγων. Ακόμα χειρότερο είναι ότι καταστρέφεται ο πλανήτης, τα νερά, τα εδάφη, ο υπόγειος πλούτος και το κλίμα.

Εμείς οι Οικολόγοι Πράσινοι θέλουμε να αλλάξουμε το αδιέξοδο καταναλωτικό μοντέλο και, μέσα από τη σωστή ενημέρωση και παιδεία, να διαμορφώσουμε ένα νέο υπόδειγμα ζωής, συμβατό με την προστασία της φύσης και των φυσικών πόρων. Θέλουμε να συμβάλουμε στη διαμόρφωση βιώσιμης οικονομίας και να κερδίσουμε βαθμούς απεξάρτησης από τους κηδεμόνες δανειστές, στηριζόμενοι στα δικά μας πόδια.

Το γνωρίζουμε, ότι τα δεδομένα του χρέους της οικονομίας, συνδυασμένα με τη σκληρή στάση των δανειστών, επέβαλαν μέτρα που δεν ταιριάζουν με τις θέσεις της Αριστεράς και της Οικολογίας. Παρ’ όλα αυτά σε αρκετούς τομείς της εφαρμοζόμενης πολιτικής υπάρχει και πράσινο αποτύπωμα.

Η ανάρτηση των δασικών χαρτών από το 1% της χώρας έγινε 55%. Ψηφίστηκε ο νόμος για την ανακύκλωση. Έγινε επέκταση των περιοχών Natura σε μεγάλη έκταση στεριάς και θάλασσας. Ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για τις ενεργειακές κοινότητες κλπ.

Επιλέξαμε να μη μείνουμε στα λόγια για τις διακηρύξεις αρχών, αλλά να βάλουμε τα χέρια μας στην αγωνιώδη προσπάθεια να σωθεί η χώρα, αλλάζοντας πορεία. Αυτό δεν σημαίνει, ότι δεν συνεχίζουμε να αγωνιούμε και για τις μνημονιακές δεσμεύσεις. Αγωνιούμε για την υστέρηση και τις ελλείψεις που υπάρχουν ακόμα στη χωροταξική οργάνωση της χώρας. Αγωνιούμε για τις ενεργειακές επιλογές που δεσμεύουν τη χώρα μας στην εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.

Χαιρόμαστε για το άρθρο 118 με το οποίο θεσπίζονται οικονομικά κίνητρα για την εξοικονόμηση νερού και τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης. Μας στενοχωρεί η μείωση του αφορολόγητου που μας επεβλήθη με τη λεγόμενη διεύρυνση της φορολογικής βάσης. Ανησυχούμε για πιθανή μείωση συντάξεων. Και ζητάμε να βρει η Κυβέρνηση τον τρόπο να μην επιβαρυνθούν άλλο τα αδύναμα στρώματα του πληθυσμού.

Προτείνουμε βελτιώσεις στη φορολογία, όπως μεγάλη μείωση ΕΝΦΙΑ και ΦΠΑ στα απομακρυσμένα νησιά και τις ορεινές περιοχές που ερημώνουν. Κλιμάκωση των φορολογικών συντελεστών και μείωση για προσωπικές επιχειρήσεις Ο.Ε. και για επιχειρήσεις με μικρά κέρδη. Σύνδεση των φοροελαφρύνσεων με την περιβαλλοντική συμπεριφορά των επιχειρήσεων.

Αξιολογούμε ως ιδιαίτερα θετικό ότι η χώρα μετά από πολλά χρόνια στέκεται ξανά στα πόδια της, ξοδεύει όσα παράγει και δημιουργεί τις προϋποθέσεις να μην ξαναζήσουν οι επόμενες γενεές με δανεικά, όπως εκείνα που φορτώσαμε εμείς στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Ακόμα, σύμφωνα με αρχείο της ΕΡΓΑΝΗΣ, κατά το πεντάμηνο Ιανουάριος-Μάιος 2018 καταγράφηκε θετικό ισοζύγιο κατά διακόσιες εξήντα τέσσερις χιλιάδες (264.000) νέες θέσεις εργασίας, κάτι που αποτελεί την υψηλότερη επίδοση πρώτου πενταμήνου από το 2001 έως σήμερα.

Επίσης, είναι πολύ σημαντικό ότι έχουμε αύξηση των εξαγωγών στο πρώτο τρίμηνο του 2018 κατά 13,2%. Για πρώτη φορά έχουμε θετικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών μετά από σαράντα χρόνια.

Η Κυβέρνηση κατάφερε σ’ αυτά τα τριάμισι χρόνια της θητείας της να αποφύγει την κατάρρευση της οικονομίας και να παραμείνει στο ευρώ. Η χώρα κατέκτησε μία δημοσιονομική ισορροπία και πρωτογενή πλεονάσματα, έλαβε μέτρα για τους πολύ φτωχούς συμπολίτες μας, που επλήγησαν από την κρίση με το ΚΕΑ. Η οικονομία μπήκε σε τροχιά ανάκαμψης.

Το νομοσχέδιο που θα ψηφίσουμε συγκεκριμενοποιεί εγγυημένες δεσμεύσεις, το ακολουθεί όμως, η ρύθμιση του δημόσιου χρέους, που θα είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας, για να περάσουμε κάποτε στην κανονικότητα.

Εμείς, λοιπόν, οι Οικολόγοι Πράσινοι, που στηρίζουμε την Κυβέρνηση, δουλεύουμε και αγωνιζόμαστε, ώστε να γίνει πράξη ένα αληθινά ολιστικό και βιώσιμο εθνικό στρατηγικό σχέδιο σωτηρίας της χώρας και πραγματικής ευημερίας των πολιτών.

Δείτε το βίντεο της Ομιλίας εδώ