Ένα ερώτημα ετέθη από τον κ. Γεωργιάδη προς εμένα προσωπικά που εκπροσωπώ και τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ στη Βουλή συνεργαζόμενος με τον ΣΥΡΙΖΑ και θα απαντήσω ως Οικολόγος.
Αφού στο παρελθόν μιλούσα κατά της επένδυσης και χτες στην ομιλία μου είπα, ότι η συμφωνία δεν είναι στην «επιλεγμένη από τους Οικολόγους στρατηγική βιωσιμότητας», ποια θα είναι η στάση μου;
Και έβγαλε το συμπέρασμα, ότι θα ψηφίσω για την «καρέκλα», δηλαδή για τα προνόμια του βουλευτή.
Επειδή η αναφορά ήταν προσωπική, τον πληροφορώ, ότι έχω αρνηθεί τα περισσότερα προνόμια του βουλευτή (το αυτοκίνητο, τους 2 αστυνομικούς κλπ) που σημαίνει ότι μόνο από μένα γίνεται οικονομία στο δημόσιο πάνω από 60.000€ ετησίως.
Ο κ. Γεωργιάδης έχει κάνει κάτι ανάλογο;
Επίσης, από την βουλευτική μου αποζημίωση δίνω το 50% (στους Οικολόγους και αλλού).
Είπε ο κ. Γεωργιάδης, ότι είναι «φιλελεύθερος» και όχι «νεοφιλελεύθερος». Το ξέρουμε το τέχνασμα!
Φυσικά πολλοί πολιτικοί δεν αποδέχονται χαρακτηρισμούς που έχουν αρνητική σημασιοδότηση στην κοινή γνώμη.
Θυμόμαστε, ότι ο δικτάτορας Παπαδόπουλος μιλούσε για δημοκρατία, ενώ βασανίζονταν στην Ασφάλεια και την ΕΣΑ δημοκράτες πολίτες.
Το να δηλώνεις λοιπόν ότι δεν είμαι «νεοφιλελεύθερος» ως πρόσωπο ή ως κόμμα δεν λέει τίποτα.
Η πραγματικότητα είναι, ότι η πολιτική της Ν.Δ. στην πράξη είναι πολιτική ευθυγραμμισμένη με το μεγάλο κεφάλαιο, με τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις, με τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση που αφανίζει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, φτωχοποιεί τους πολίτες και καταστρέφει τον πλανήτη.
Η παλιά δεξιά ήταν διαφορετική από τη σημερινή.
Η παλιά δεξιά είχε ως κέντρο της πολιτικής της την ατομική ιδιοκτησία και τους νοικοκυραίους σήμερα είναι η δεξιά των πολυεθνικών που σαρώνουν τον πλανήτη καταστρέφοντας τις μικρές, μεσαίες αλλά και τις μεγάλες Ελληνικές επιχειρήσεις.
Η διαφορά μας με το σχέδιο της Δεξιάς, που κινείται στα πλαίσια του νεοφιλελευθερισμού, δηλαδή της απόλυτης ελευθερίας της αγοράς, που διαμορφώνει συνθήκες για τη συγκέντρωση του πλούτου σε πάρα πολύ λίγους, είναι διαφορά ουσίας.
Είναι η αντίθεσή μας στην κυρίαρχη λογική της δεξιάς, ότι κινητήρια δύναμη για την οικονομία είναι το κέρδος και ο άκρατος ανταγωνισμός.
Αυτή η πολιτική που οδηγείται από την κερδοσκοπία οργανώνει την παραγωγή με τέτοιο τρόπο που σπαταλά τους φυσικούς πόρους και καταστρέφει το περιβάλλον και τον πλανήτη.
Η Ν.Δ. και το ευρωπαϊκό δεξιό Λαϊκό Κόμμα το αποδεικνύουν στην πράξη. Υπερψήφισαν στο Ευρωκοινοβούλιο την προώθηση των διατλαντικών συμφωνιών Ε.Ε. με ΗΠΑ και Καναδά, τις λεγόμενες TTIP & CETA.
Αυτές οι συμφωνίες είναι ο νεοφιλελευθερισμός στην πράξη.
Οι προτεραιότητες της Οικολογικής Πολιτικής είναι διαφορετικές από αυτές της Ν.Δ. και της σοσιαλδημοκρατίας.
Η επιλογή μας είναι μια δίκαιη και βιώσιμη οικονομία που:
1.θα αντέχει σε όποιες διεθνείς κρίσεις και δεν θα καταρρέει,
2.θα εξασφαλίζει την διατροφική αυτάρκεια της χώρας σε περιπτώσεις αναταράξεων και δεν θα εξαρτάται από τις εισαγωγές,
3.θα διασφαλίζει όλα τα χαρακτηριστικά βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας που είναι η ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ, η ανάπτυξη των τοπικών οικονομιών και η ισόρροπη ανάπτυξη όλων των κλάδων της οικονομίας κ.λ.π.
Το ειδικό βάρος ρίχνουμε στην Αγροτική Παραγωγή για διατροφική αυτάρκεια της χώρας και πλεονασματικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών στα αγροτικά προϊόντα
Πιστεύουμε σε ένα διαφορετικό μοντέλο στην παραγωγή και την κατανάλωση όπου η λέξη ΑΕΙΦΟΡΙΑ θα γίνει πράξη σε κάθε τομέα.
Να έρθουμε τώρα στο θέμα μας, τη σύμβαση για το ΕΛΛΗΝΙΚΟ.
Τι υπέγραψε η κυβέρνηση Σαμαρά;
1)Πώληση της έκτασης – οικοπέδου με το ¼ του εμπορικού τιμήματος και εάν συνυπολογίσουμε και τον μεγάλο Συντελεστή Δόμησης (Σ.Δ.) και τις επιτρεπόμενες χρήσεις ακόμη λιγότερο.
2)Όλο το πλάνο ήταν στα μέτρα των επενδυτών.
Με την διαπραγμάτευση που έκανε η σημερινή κυβέρνηση βελτιώθηκαν πολύ οι όροι, ενδεικτικά αναφέρω:
1)Το Μητροπολιτικό Πάρκο θα είναι ενιαίο και ανοιχτό στους πολίτες
2)Θα έχει έκταση ίση με το 51% της συνολικής έκτασης
3)Αύξηση του μετώπου της παράκτιας ζώνης
4)Ελεύθερη έξοδο του Μητροπολιτικού Πάρκου προς τη θάλασσα
5)Ελεύθερο αδόμητο μήκος ακτής 1,0 χιλιόμετρο
6)Προβλέπονται 300 στρ. για κοινόχρηστους χώρους και κοινωφελείς χρήσεις (σχολεία, παιδικούς σταθμούς, χώροι πολιτισμού).
Παρ' όλες τις βελτιώσεις που έγιναν στη σύμβαση με την Λάμδα Ντιβέλοπμεντ, όπως τόνισα και χτες στην επιτροπή, η συμφωνία αυτή δεν θα ήταν σε ένα σχέδιο της Πολιτικής Οικολογίας.
Όμως, η συνέχεια του κράτους απαιτεί η διάδοχη κατάσταση να συνεχίζει τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί.
Έτσι λοιπόν ξεκίνησαν τα σταματημένα δημόσια έργα, για να μην έχουμε επιστροφή των χρημάτων στην Ε.Ε. και να μην μείνουν τα έργα ημιτελή. Βελτιώσαμε όμως τη θέση του δημοσίου συμφέροντος επαναδιαπραγματευόμενοι με τις εταιρείες και πετυχαίνοντας μεγάλο οικονομικό όφελος για το Ελληνικό δημόσιο.
Το ίδιο έγινε και με τη σύμβαση του «ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ». Υπήρχε δέσμευση, η πώληση είχε γίνει, από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ και ήταν μέσα στα προαπαιτούμενα του Μνημονίου που για να μην καταρρεύσει η χώρα αποδεχτήκαμε.
Αυτοί οι αναγκαίοι ίσως και επώδυνοι συμβιβασμοί δεν σημαίνουν την υιοθέτηση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ακολουθούσαν Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ.
-Θέλουμε μια πολιτική με τις λιγότερες απώλειες.
-Μια πολιτική ανάκτησης της οικονομικής ανεξαρτησίας.
-Μια πολιτική ανάκτησης της αξιοπρέπειας των Ελλήνων.