Νομοσχέδιο Αναπτυξιακού - Ομιλία Γ. Δημαρά στην Ολομέλεια της Βουλής

 

Όπως τόνισα και στις Επιτροπές, η σωστή στρατηγική επιλογή για τη χώρα μας είναι η βιώσιμη και δίκαιη οικονομία. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά, βιωσιμότητα και δικαιοσύνη πάνε μαζί. Η βιωσιμότητα χρειάζεται την  δικαιοσύνη, αλλά και  η δικαιοσύνη χωρίς βιώσιμη οικονομία,  που πιθανά θα καταλήξει σε  κατάρρευση, δεν έχει πρακτικό αποτέλεσμα για τους πολίτες. Η βιώσιμη ανάπτυξη και η υγιής οικονομία  είναι προϋπόθεση για  δικαιοσύνη, διαγενεακή και διαταξική. Προτεραιότητα για μια βιώσιμη οικονομία είναι η αγροτική παραγωγή και η κατά το δυνατό η διατροφική αυτάρκειακάθε περιοχής και  όλης της  χώρας.

Το ελάχιστο για τη χώρα μας   είναι με σωστό σχεδιασμό  να  φτάσουμε σε  θετικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών στα αγροτικά προϊόντα.

Δεν είναι σωστό να ρίχνουμε το βάρος μόνο στον τουρισμό, παρ’ ότι η χώρα μας έχει συγκριτικό πλεονέκτημα στον τομέα αυτόν. Όπως είπατε και στην ομιλία σας προηγουμένως, κύριε υπουργέ , πράγματι πρέπει να φύγουμε από τα μεγάλα τουριστικά συγκροτήματα και να πάμε σε άλλη κατεύθυνση, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και προσθέτω στις κοινωνικές επιχειρήσεις. Σε μια περίοδο  κρίσης από έκτακτα και απρόβλεπτα γεγονότα, θα σταματήσει ο τουρισμός και  εάν δεν έχουμε ενεργή την  αγροτική παραγωγική μηχανή , θα πεινάσει ο ελληνικός λαός.

Βιώσιμη   λοιπόν  οικονομία είναι η  ισόρροπη οικονομία. Χώρες με ανθεκτική οικονομία όπως η Ελβετία, που έχει ομοιότητες με την Ελλάδα  καθώς είναι ορεινή χώρα με τουρισμό και προϊόντα ποιότητας, έχουν αναπτύξει ισομερώς  τους τομείς της οικονομίας. Τέτοιους στόχους βιωσιμότητας δεν είχε τις τελευταίες δεκαετίες ούτε  έχει η σημερινή  δεξιά και  η Ν.Δ. Νομίζω ότι αυτά δεν τα κατανοεί καθόλου αυτή η παράταξη. Όπως έχει αποδείξει με την πολιτική της όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και με τη θέση της για το νομοσχέδιο η ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ  ακολουθεί το μοντέλο του «νεοφιλελευθερισμού» που σημαίνει, ‘όλα στις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις’. Ο «νεοφιλελευθερισμός»  σε συνδυασμό με τον εφήμερο  καταναλωτισμό  είναι το δόγμα τους. Δεν το ονομάζουν όμως έτσι, για τι απέκτησε κακό όνομα. Ονομάζουν τον «νεοφιλελευθερισμό» απλώς  «φιλελευθερισμό» που ακούγεται καλύτερα. Η λέξη παράγεται από το φίλος της ελευθερίας και  ακούγεται θαυμάσια. Στην πράξη όμως υποστηρίζουν την  απόλυτη ελευθερία - ασυδοσία  της αγοράς με όρους που επιβάλλουν τα μεγαλύτερα οικονομικά λόμπυ του πλανήτη.

Αυτή την κυριαρχία των πολυεθνικών, προωθούν οι χώρες που τις έχουν, όπως οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Ιαπωνία κ.α.

Η χώρα μας όμως, και κυρίως ο ελληνικός λαός, δεν ωφελείται από το μοντέλο αυτό. Οι Έλληνες από νοικοκυραίοι θα γίνουν γκαρσόνια και καμαριέρες.

Εάν αυτό είναι το όραμα για την Ελλάδα του μέλλοντος  κύριοι και κυρίες της Ν.Δ. να μας το πείτε. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ εξελίχθηκε στην πράξη από κόμμα σοσιαλδημοκρατικό σε κόμμα που εφάρμοσε την «νεοφιλελεύθερη πολιτική» με συνέπεια.

Εμείς λοιπόν, και μιλάω πρώτα ως Οικολόγος βουλευτής, αλλά νομίζω ότι εκφράζω και τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ,   που από ανάγκη αποδεχθήκαμε και ψηφίσαμε το τελευταίο μνημόνιο για να μην καταρρεύσει η χώρα και πεινάσουν οι Έλληνες,

Εμείς δεν αποδεχόμαστε τον «νεοφιλελευθερισμό», που βρίσκει απέναντί του ολοένα και περισσότερους πολίτες σε όλο τον κόσμο.

Δεν αποδεχόμαστε τις  συμφωνίες  TTIPκαι CETAπου προωθούν τα δεξιά, χριστιανοδημοκρατικά κόμματα στην Ευρώπη και κάποιοι της  Σοσιαλδημοκρατίας. Θα μας πείτε, το Γ΄ ΜΝΗΜΟΝΙΟ δεν έχει νεοφιλελεύθερα μέτρα; Ναι έχει. Ψηφίσαμε  τέτοια  μέτρα από ανάγκη μπροστά σε ένα σκληρό δίλημμα και μετά από μία άνιση διαπραγμάτευση. Ψηφίσαμε με θλίψη  γιατί δεν είχαμε στον συγκεκριμένο χρόνο άλλη επιλογή,  σύμφωνη με τις αρχές μας. Η επιλογή  μας ήταν συνειδητή στις συγκεκριμένες δυνατότητες και συνθήκες.

Εμείς ζητήσαμε από τον Ελληνικό λαό να μην αφήσει την διαχείριση στα χέρια  αυτών που έφεραν την χώρα στην καταστροφή.

Η Ελλάδα ως κράτος είχε πριν λίγα χρόνια 4 υγιείς τράπεζες (Αγροτική, ΤΤ, Εμπορική και μεγάλο ποσοστό της ΕΤΕ). Είχε τις τηλεπικοινωνίες στα χέρια της. Είχε τα δημόσια κτήρια που ξεπουλήσατε (μιλώ για τα 28 μεγάλα δημόσια ακίνητα). Είχε την ενέργεια, τα λιμάνια και τόσα πολλά. Τις υγιείς τράπεζες που είχε το Ελληνικό Δημόσιο καταφέρατε σε τελευταία ανάλυση να τις πάρουν σε εξευτελιστικές τιμές κάποιοι πονηροί ιδιώτες (χωρίς προσωπικό ρίσκο), κάτι που εσείς θεωρείτε φυσιολογικό και κανονικό.

Για εμένα, και για όσους στενοχωριούνται για όλα αυτά, δεν είναι φυσιολογικό, δεν είναι λογικό, δεν είναι ηθικό να δίνουμε τα πάντα στις πολυεθνικές, στους Γερμανούς, στους Αμερικάνους και όποιους άλλους. Δεν θεωρούμε φυσιολογική την κατάληξη αυτή.

Θέλουμε ένα σχέδιο ανάκτησης του ελέγχου του δημόσιου πλούτου που σημαίνει και ανάκτηση της αξιοπρέπειας των Ελλήνων. Αυτό δεν σημαίνει, ότι τα θέλουμε όλα κρατικά. Θέλουμε το κράτος να σχεδιάζει την οικονομική πολιτική και όχι οι οικονομικοί κύκλοι ή άλλες χώρες να σχεδιάζουν για μας.

Δέχτηκα με τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ να στηρίζω μια κυβέρνηση που κάνει συμβιβασμούς, ίσως ακόμα και λάθη, για να μην έχω στην εξουσία αυτούς που κατέστρεψαν τη χώρα και που σίγουρα δεν θέλουν υγιή, βιώσιμη και δίκαιη οικονομία.

Και τώρα κύριε Υπουργέ, θα ήθελα να πω δύο πράγματα για το  νομοσχέδιο. Κατέθεσα δύο τροπολογίες με την κυρία  Μερόπη Τζούφη και την κ. Βαγιωνάκη  με ένα σκεπτικό. Να μεταφέρουμε πόρους και φοροαπαλλαγές από τις μεγάλες τουριστικές επενδύσεις σε κοινωνικές επιχειρήσεις που στήνουν οι άνεργοι νέοι της πατρίδας μας.  Να στηρίξουμε την Κοινωνική ΣυνεταιριστικήΟικονομία που θα δώσει ελπίδα στους νέους άνεργους. Την ώρα που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες η Κοινωνική Οικονομία καλύπτει περισσότερο από το 10% της συνολικής επιχειρηματικής δραστηριότητας, στην χώρα μας  είναι κάτω από το 1%. Επίσης, στις τουριστικές επιχειρήσεις  με επενδύσεις πάνω από 20.000.000€ που,  όπως είπα στην επιτροπή, δίνουμε  «ΓΗ και ΥΔΩΡ», δίνουμε εκτός από το  έδαφος και θάλασσα και  τη δυνατότητα να "πολεοδομήσουν". Νέμονται αυτή την υπεραξία της πολεοδομημένης  γης, δεν χρειάζονται και πρόσθετα προνόμια φοροαπαλλαγών μέχρι το 10% της επένδυσης.

Αντίθετα, εκείνοι που χρειάζονται φοροαπαλλαγές είναι οι αυτοαπασχολούμενοι, οι μικροί νέοι επιχειρηματίες με καινοτόμες ιδέες, αυτούς πρέπει να στηρίξουμε.

Ας πάρουμε στα χέρια μας την υπόθεση της μείωσης της ανεργίας. Ας κάνουμε το αντίθετο από αυτό που ζητάει η Ν.Δ., δηλαδή, αντί για «πιο πολλά στους μεγάλους» εμείς να δώσουμε περισσότερα στους μικρούς.

Επιμένω, λοιπόν,  στις δύο  τροπολογίες κύριε Υπουργέ  και  θα ήθελα να τις δείτε.

Κλείνοντας, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω, ότι όσον αφορά στους νέους, που αυτή τη στιγμή είναι στην ανεργία και μελαγχολούν, πρέπει να βρούμε τρόπους να τους οδηγήσουμε να συμπράξουν σε μικρές επιχειρήσεις και να τους απαλλάξουμε από κάθε φόρο για πέντε χρόνια και ίσως μετά από τα πέντε, μέχρι τα δέκα χρόνια να τους απαλλάξουμε κατά 50%, αφού όταν είναι στα σπίτια τους και μελαγχολούν, δεν έχει τίποτα να ωφεληθεί ούτε η οικονομία ούτε η κοινωνία. Αν δημιουργήσουν κάτι, τότε θα έχουμε έστω έμμεσο όφελος από τον ΦΠΑ των παραγόμενων αγαθών και άλλες ενέργειες της οικονομίας.