Ο Γιώργος Δημαράς τοποθετήθηκε στη συζήτηση επί των τροπολογιών στο Σ/Ν για την ιθαγένεια που έγινε στην ολομέλεια της Βουλής στις 8.07.2015. Στην ομιλία του αφού τόνισε ότι το σχέδιο νόμου αποτελεί ένα τολμηρό και αναγκαίο βήμα της κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ για τη χώρα μας αναφέρθηκε στις ενστάσεις του για την προσθήκη άρθρου (άρθρο 13) από το Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης και Ενέργειας με στόχο τη σύσταση Δημόσιας Επιχείρησης Ενέργειας και Επενδύσεων για τον Αγωγό Φυσικού Αερίου.

Ακολουθεί η ομιλία και εδώ το σχετικό βίντεο.

ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΡΩΣΙΚΟ ΑΓΩΓΟ

Καλημέρα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,   

Δεν θα αναφερθώ αναλυτικά  στις  διατάξεις του νομοσχεδίου για την ιθαγένεια γιατί συμφωνώ και  πολλοί άλλοι ομιλητές έχουν εξαντλήσει αυτό το ζήτημα.

 Για την Ελληνική κοινωνία ήταν  ένα ώριμο αίτημα και κάποιοι  έπρεπε να τολμήσουν να κάνουν  το βήμα της υλοποίησής του.

Το βήμα που δεν μπορούσαν να κάνουν τα συντηρητικά κόμματα το έκανε η κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι λύνονται μια σειρά προβλήματα κοινωνικά, οικονομικά και ηθικά με την αναγνώριση δικαιωμάτων σε ανθρώπους που γεννήθηκαν στην Ελλάδα και  αισθάνονται Έλληνες.

Η δεξιά βλέπει το πρόβλημα της μαζικής  μετανάστευσης   προσφύγων  προς την χώρα μας και την Ευρώπη,  αλλά δεν βλέπει τα αίτια που το προκαλούν.

Ποιοι  δημιούργησαν  τους πολέμους σε Λιβύη, Αίγυπτο, Συρία και ΙΡΑΚ, Αφγανιστάν  ;

Ποιοι συμβάλουν στις κλιματικές αλλαγές και την ρύπανση ποταμών, λιμνών και θαλασσών;  Η  μεγάλη λίμνη της Τανζανίας που έτρεφε όλη τη χώρα , αφού    οι Ευρωπαίοι  την εκμεταλλεύτηκαν αλλοιώνοντας την φυσική  ισορροπία της , την έκαναν σχεδόν νεκρή λίμνη.

Ποιοι αρπάζουν τους  φυσικούς  πόρους από τους λαούς της Αφρικής;

Εάν δεν αλλάξει η πολιτική του ανεπτυγμένου κόσμου και η ληστρική εκμετάλλευση ανθρώπων και φύσης ,  εκατοντάδες εκατομμύρια προσφύγων θα έρθουν  στην Ευρώπη στις επόμενες δεκαετίες.

Θέλω όμως σήμερα  να τοποθετηθώ για τοάρθρο 13που αφορά στη σύσταση Δημόσιας Επιχείρησης Ενέργειας & Επενδύσεων για τον ΑΓΩΓΟ ΡΩΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ. Γνωρίζω  ότι έχει δρομολογηθεί η συμφωνία  και σ' αυτή την επιλογή συμφωνούν σχεδόν όλες οι πτέρυγες του Κοινοβουλίου.

Ως εκπρόσωπος της οικολογίας θα πω  την άποψη της πολιτικής οικολογίας στην Ελλάδα, των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ αλλά και των Ευρωπαίων Πράσινων. Θα την πω και ας πέσει χάμω, μπορεί σαν σπόρος να φυτρώσει.

Είναι πιθανό  ότι από τον νέο αγωγό φυσικού αερίου από Ρωσία μέσω Τουρκίας και Ελλάδας να υπάρξουν μεσοπρόθεσμα κάποια   οικονομικά  οφέλη.

Εάν δούμε όμως το θέμα κάπως ευρύτερα με επέκταση στον χρόνο θα δούμε ότι οι αγωγοί αυτοί  είναι αντίθετοι στη γενική έννοια της βιωσιμότητας,Γιατίοι σχεδιασμοί  αυτοί  οδηγούν στην ακόμα μεγαλύτερη εξάρτηση από ορυκτά ή αέρια καύσιμα    και είναι  αντίθετοι στη  γενική πολιτική της αειφορίας.

Εάν δούμε τις  επενδύσεις αυτές πώς θα λειτουργήσουν   μακροπρόθεσμα θα εκτιμήσουμε ότι είναι αρνητικές και από οικολογική και από οικονομική άποψη. Μιλάμε για έργα όπου για πολλά  χρόνια τα όποια δημόσια έσοδα θα είναι ήδη δεσμευμένα έναντι της ίδιας συμμετοχής της χώρας στο αρχικό κεφάλαιο.

Υπάρχει ένα ερώτημα: Έχει γίνει συγκριτική μελέτη για το αν υπάρχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις στον ενεργειακό τομέα όπου δημόσιοι πόροι και δάνεια θα άξιζε περισσότερο να επενδυθούν;

Αλλά το πιο  κρίσιμο ερώτημα έχει να κάνει με το είδους παραγωγική ανασυγκρότηση θέλουμε για τη χώρα.Πλέον δεν είναι μόνο οι οικολόγοι, αλλά σύσσωμοι οι επιστήμονες και οι Διεθνείς Οργανισμοί που προειδοποιούν πως αν δεν προχωρήσουμε σε αποφασιστικά βήματα απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα, θα αναγκαστούμε να ζήσουμε σε έναν αγνώριστο πλανήτη.

Όχι μόνο ο ΓΓ του ΟΗΕ αλλά πρόσφατα ακόμα και ο Πάπας έχουν εκφράσει ακριβώς αυτήν τη θέση. Ταυτόχρονα τα κόστη καθαρών μορφών ενέργειας πέφτουν ραγδαία. Μόνο την τελευταία δεκαετία το κόστος των φωτοβολταϊκών συστημάτων έχει μειωθεί κατά 90%

Γιατί  να μην προχωρήσουμε, στην  προικισμένη σε ήλιο και άνεμο χώρα μας, σε ένα καθαρό, σύγχρονο ενεργειακό  μοντέλο που θα προστατεύει τη φύση, το κλίμα, τη δημόσια υγεία; Που θα δημιουργεί δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας; Που  θα προσφέρει εισόδημα σε δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά και θα είναι σε βάθος χρόνου σαφώς φτηνότερη επιλογή;

Η συνάντηση των  G7 βλέποντας το θέμα μακροοικονομικά και με την οικονομίστικη προφανώς λογική και όχι με τη λογική προστασίας του πλανήτη επεξεργάζεται σχέδια απεξάρτησης από τα ορυκτά  καύσιμα.  Γιατί επεξεργάζεται τέτοια σχέδια; Γιατί γνωρίζουν  ότι τα ορυκτά και αέρια καύσιμα τελειώνουν. Σε μερικές δεκαετίες θα ψάχνουν οι άνθρωποι για πετρέλαιο και φυσικό αέριο   σε χαράδρες του πλανήτη ή τα βάθη του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού για τα τρακτέρ των καλλιεργειών και την χημική βιομηχανία.

Το ενεργειακό μοντέλο που οικοδομείται σε αυτή την λογική ακόμα και από την στενά  οικονομική άποψη είναι μακροπρόθεσμα καταδικασμένο.  Εάν προσθέσουμε τα δεδομένα ότι η χώρα μας έχει λόγω θέσης και κλίματος ιδανικές συνθήκες για ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας νομίζω ότι  πρέπει  τώρα  να αλλάξουμε κατεύθυνση στον ενεργειακό μας  σχεδιασμό.

Θα πρέπει να προωθήσουμε τεχνολογίες για τις ανανεώσιμες πηγές (ΑΠΕ), να κατευθύνουμε εκεί τους νέους επιστήμονες και την έρευνα, ώστε να γίνεται  κατασκευή ανεμογεννητριών και  φωτοβολταϊκών  στην Ελλάδα όπως το έχουν καταφέρει ισπανικές επιχειρήσεις. Θα πρέπει να ενθαρρύνουμε μικρούς και μεσαίους επενδυτές, Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις και ιδιώτες να ασχοληθούν με τις ΑΠΕ. Θα περίμενα  πρωτοβουλίες για  νομοθετήματα και   πρόγραμμα  για την μείωση της κατανάλωσης ενέργειας. ( π.χ. στα  κτήρια-  τις μεταφορές και στη βιομηχανία).

Περιμένουμε έναν νόμο-πλαίσιο για την στρατηγική και το σχεδιασμό της ενεργειακής πολιτικής. Με ένταση  στις ΑΠΕ και την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.

Ως Οικολόγος πολιτικός έχω σοβαρές επιφυλάξεις για το άρθρο 13  του νομοσχεδίου.Πολλοί μιλάμε για βιωσιμότητα και αειφορία αλλά στην πράξη τα βήματα  σ' αυτή την κατεύθυνση είναι δειλά και ανεπαρκή,  οι μεγάλες επενδύσεις γίνονται σε μονάδες ορυκτών καυσίμων (πχ. Πτολεμαΐδα V)  και τώρα στους αγωγούς.Η κατασκευή των αγωγών έχει και μεγάλο περιβαλλοντικό κόστος στις περιοχές που περνάει και καταστρέφει  παραγωγική γη. Γνωρίζουμε τις αντιδράσεις για τον αγωγό ΤΑΠ στη Βόρεια Ελλάδα.

Ως τώρα δεν βλέπω μέχρι τώρα  την  αλλαγή  του ενεργειακού μοντέλου στην κυβερνητική πολιτική.

Ελπίζω όμως ότι  η αριστερά και η οικολογία θα βρουν το δρόμο προς την βιωσιμότητα και αειφορία.