15 Ιουλίου 2016

Στους βασικούς λόγους της αντίθεσής του στην εκμετάλλευση υδρογονανθράκων αλλά και στην ανάγκη λήψης μέτρων για την προστασία της καλλιεργήσιμης γής αναφέρθηκε ο οικολόγος  βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Δημαράς σε παρεμβάσεις του στην Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής κατά τη διάρκεια της συζήτησης για το σχετικό σχέδιο νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας.

Πιο συγκεκριμένα ο Γιώργος Δημαράς ανέπτυξε τέσσερις βασικούς λόγους για τους οποίους θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τις υπεράκτιες εξορύξεις υδρογονανθράκων:

1.Προστασία του περιβάλλοντος: Όπως απέδειξαν τα ατυχήματα στο Τσερνόμπιλ, τη Φουκουσίμα αλλά και τον κόλπο του Μεξικού, όσα προληπτικά μέτρα και να ληφθούν είναι αδύνατο να αποκλειστεί η πιθανότητα παρόμοιων ατυχημάτων. Η Μεσόγειος αποτελεί μια κλειστή θάλασσα και αυτός αποτελεί έναν ακόμα λόγο για τη χώρα μας να αντιταχθεί στους υδρογονάνθρακες καθώς διαθέτει πολλές οικολογικά ευαίσθητες περιοχές.

2. Οικολογικός αναπτυξιακός προσανατολισμός: Από τη στιγμή που τίθεται ως στρατηγικός στόχος η σταδιακή απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα μέσα στα επόμενα πενήντα χρόνια, είναι άτοπο να επεξεργαζόμαστε σχέδια που αποδεδειγμένα επηρεάζουν με αρνητικό τρόπο την κλιματική αλλαγή.

3. Διαγενεακή δικαιοσύνη και ηθική: Οι φυσικοί πόροι δεν ανήκουν μόνο σε εμάς αλλά και στις επόμενες γενιές σε βάθος αιώνων. Δεν έχουμε δικαίωμα να τους εξαντλήσουμε με μια κοντόφθαλμη και καταστροφική αναπτυξιακή λογική.

4. Οικονομία και στρατηγική βιωσιμότητας: Στη Νορβηγία, όταν διαπίστωσαν ότι με την ταχύτητα που προχωρούσε η άντληση πετρελαίου, τα αποθέματα θα είχαν εξαντληθεί μέσα στα επόμενα 30 χρόνια, επιμήκυναν το χρόνο εξόρυξης με προοπτική να φτάσει τα 150 χρόνια υιοθετώντας μια μακροπρόθεσμη στρατηγική εκμετάλλευσης των φυσικών τους πόρους. Στη χώρα μας οφείλουμε να σκεφθούμε με τον ίδιο τρόπο και να διατηρήσουμε τα αποθέματά μας για εκείνες τις ανάγκες που δεν θα μπορούν στο μέλλον να καλυφθούν με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Αναφερόμενος στην απόσυρση από το νομοσχέδιο του άρθρου 50, που εισήγαγε ένα θεσμικό πλαίσιο προστασίας από την οικοδόμηση χιλιάδων στρεμμάτων αγροτικής γής, ο Γιώργος Δημαράς τόνισε την ανάγκη να ξαναδούμε την ουσία του άρθρου και μετά από συστηματική επεξεργασία να επανέλθουμε στην κατάθεση ολοκληρωμένων διατάξεων για την προστασία της καλλιεργήσιμης και παραγωγικής γής.

Όπως τόνισε ο Γιώργος Δημαράς: «Υπάρχει μια διάχυτη αντίληψη ότι θα πρέπει να εκμεταλλευόμαστε τα πάντα μέσα στο ελάχιστο δυνατό διάστημα. Αυτή η αντίληψη δεν συμβαδίζει με μια βιώσιμη οικονομία και μια βιώσιμη κοινωνία. Κάθε κοινωνική ομάδα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στο περιβάλλον αλλά και τις επόμενες γενιές».