Γιώργος Δημαράς: Διατροφική επάρκεια, βιωσιμότητα και αειφορία βασικοί όροι για την Ευρωπαϊκή Κοινής Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ).

 

Γιώργος Δημαράς:   Διατροφική επάρκεια,  βιωσιμότητα  και αειφορία βασικοί όροι  για την  Ευρωπαϊκή Κοινής Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ)

Τους στόχους και τις προτεραιότητες για μια πραγματικά βιώσιμη αγροτική οικονομία στη χώρα μας και την Ευρώπη, μέσα από την αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) μετά το 2020, ανέλυσε ο Οικολόγος Βουλευτής και μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Δημαράς στην Επιτροπή Παραγωγής & Εμπορίου Βουλής, την Τρίτη 6/3/2018.

Ακολουθούν τα βασικά σημεία της τοποθέτησης του Γιώργου Δημαρά:

Πρέπει  να ξεκαθαρίσουμε ποιοι είναι οι δικοί μας στόχοι για την πατρίδα μας, όσον αφορά στην αγροτική παραγωγή και τους οποίους πρέπει να επιδιώξουμε να περάσουν και μέσα από την αναθεώρησητης Κοινής Αγροτικής Πολιτικής ( ΚΑΠ).

Η αύξηση της αγροτικής παραγωγής και όλα τα χαρακτηριστικά της πρέπει να οδηγούν σε μια στέρεη οικονομία, που δεν θα καταρρέει σε περιφερειακές και διεθνείς αναταράξεις, που θα μπορεί ο ελληνικός λαός να τρέφεται ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις. Αυτό νομίζω ότι είναι πρωτεύον.

Επομένως, το πρώτο είναι η διατροφική επάρκεια της χώρας και το θετικό Ισοζύγιο Εξωτερικών Συναλλαγών στα αγροτικά προϊόντα, διότι, έως τώρα, έχουμε αρνητικό Ισοζύγιο. Και αυτό το 4% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος, που περίπου έχει η αγροτική παραγωγή μαζί με την αλιεία, πρέπει σταδιακά και ως ποσοστό του Α.Ε.Π. να το αυξήσουμε και να το κάνουμε 5%, ίσως και 6%.

Ο δεύτερος γενικός στόχος είναι η ενίσχυση της υπαίθρου με ένα ολιστικό πρόγραμμα, αποκεντρωμένης ανάπτυξης, όπως σωστά αναφέρθηκε, για ισχυρές τοπικές οικονομίες, που αποτελούν βάση για τη βιώσιμη οικονομία και όχι μόνο στη γεωργία, αλλά και στην συσκευασία - τυποποίηση, που θα βασίζεται στην εκπαίδευση των αγροτών, στην εκπαίδευση γενικά και στον πολιτισμό.

Ο τρίτος γενικός στόχος είναι να σταματήσουν οι μονοκαλλιέργειες και η εξαφάνιση παραγωγής των σπόρων. Αυτό οδηγεί σε μη βιώσιμη οικονομία και σε πολύ μεγαλύτερη εξάρτηση της χώρας μας από αλλού.

Τέταρτος στόχος είναι η λογική της αειφορίας. Λέγω «λογική της αειφορίας», διότι οι αγροτικές εκτάσεις μας θα πρέπει να μπορούν να παράγουν και τις επόμενες δεκαετίες και τους επόμενους αιώνες. Επομένως, θα πρέπει να προσαρμόσουμε τον τρόπο των καλλιεργειών και τη χρήση των φυτοφαρμάκων στη λογική της αειφορίας.

Οι Πράσινοι και στην Ευρώπη και εμείς οι Οικολόγοι Πράσινοι, εδώ στην Ελλάδα, τους οποίους εκπροσωπώ και στο Κοινοβούλιο, μέσα από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α., έχουμε κάποιους στόχους:

Πρώτον, να αλλάξουμε τις προτεραιότητες των άμεσων πληρωμών, όσον αφορά στην Κοινή Αγροτική Πολιτική, προς ένα οικολογικό αγροτικό μοντέλο. Η αγρο-οικολογία είναι ο δρόμος για τη μετατροπή της γεωργίας μας σε έναν τομέα περιβαλλοντικά και κοινωνικά υπεύθυνο, ικανό να αντιμετωπίσει τις τρέχουσες προκλήσεις του πλανήτη. Οι άμεσες πληρωμές πρέπει να δίνουν σαφή προτεραιότητα στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, που εφαρμόζουν βιολογικές και οικολογικές αρχές της αειφορίας.

Δεύτερο, να υπάρξει καλύτερη ισορροπία μεταξύ του Πυλώνα 1 (άμεσης ενίσχυσης εισοδήματος) και του Πυλώνα 2 (αναπτυξιακές ενισχύσεις). Να αλλάξει το σύστημα επιδοτήσεων, με βάση τις εκτάσεις, προς ένα σύστημα, που θα έχει προτεραιότητα τις ανάγκες του οικοσυστήματος. Στα περιβαλλοντικά μέτρα να υπάρξουν πιο στοχοθετημένα και επεξεργασμένα μέτρα.

Τρίτον, να θεσμοθετηθεί αυστηρό όριο επιδοτήσεων, π.χ. 50.000 ευρώ ανά εκμετάλλευση, ώστε να εξοικονομηθούν πόροι για τις μικρές εκμεταλλεύσεις.

Τέταρτον, να επενδύσουμε στη συντόμευση της αλυσίδας τροφίμων. Τα τοπικά τρόφιμα πρέπει να αποκτήσουν ειδικό ευρωπαϊκό καθεστώς διευκολύνσεων. Η παραγωγή προς την τοπική κατανάλωση θα πρέπει να έχει προτεραιότητα στο σύστημα άμεσων πληρωμών. Οι νομοθετικές διευκολύνσεις θα πρέπει να βοηθούν τους μικρούς αγρότες να παράγουν, να επεξεργάζονται και να πωλούν απευθείας τα προϊόντα τους.

Πέμπτο, να ενταχθεί η τοπική ανταλλαγή σπόρων και η χρήση τους, στο καθεστώς ενισχύσεων του Πυλώνα 2, στις αναπτυξιακές επενδύσεις, ώστε να χρησιμοποιούνται από τους τοπικούς αγρότες και να διευκολύνεται η ανταλλαγή και η κυκλοφορία τους. Να ενθαρρύνονται οι τοπικά προσαρμοσμένοι σπόροι, κατάλληλοι για τον τύπο του εδάφους.

Έκτο, να εφαρμόζεται η αρχή της προφύλαξης και η αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει» σε ό,τι αφορά τα χημικά προϊόντα, που χρησιμοποιούνται. Να θεσπιστεί έμμεση οικολογική φορολόγηση, μέσω της μείωσης των ενισχύσεων της ΚΑΠ, όταν χρησιμοποιούνται ανόργανα λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Να μην χορηγούνται ενισχύσεις για γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς και ζώα, που τρέφονται με αυτές τις συνθήκες.

Έβδομο, να επιδιωχθεί μείωση της εξάρτησης της Ε.Ε. από ζωικές πρωτεΐνες και να δοθούν κίνητρα για αύξηση της παραγωγής και κατανάλωση φυτικών πρωτεϊνών.

Όγδοο, να γίνει κριτήριο επιλεξιμότητας η ευημερία των ζώων.

Ένατο, να προωθούν οι παραπάνω προτεραιότητες την έρευνα και την κατάρτιση. Να καταστεί υποχρεωτική η διδασκαλία των οικολογικών βιολογικών πρακτικών στην επαγγελματική γεωργική κατάρτιση, σε σχολεία και σε πανεπιστήμια.

Και δέκατο και τελευταίο, να δοθεί μάχη να μη μειωθεί ο προϋπολογισμός σε επίπεδο Ε.Ε. και ιδιαίτερα για την πατρίδα μας.

Η αγροτική παραγωγή είναι όρος της επιβίωσης μας και αυτό πρέπει να το καταλάβουν όλοι. Θέλουμε ειδική προσπάθεια, να το καταλάβουμε και εμείς, να το καταλάβουν και οι ευρωπαίοι.

Σας ευχαριστώ πολύ.