ΕΙΣΗΓΗΣΗ Γ. ΔΗΜΑΡΑ
Στην 3η συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου (συζήτηση κατ΄άρθρο)
Για το νομοσχέδιο για την ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ 24.10.2017
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην 1η συνεδρίαση της Επιτροπής, αναφέρθηκα στις πεπερασμένες δυνατότητες του πλανήτη με το σημερινό τρόπο ζωής θα φτάσουμε σε πλήρες αδιέξοδο και πιθανή κατάρρευση με τραγικές συνέπειες για την ζωή των παιδιών μας.
Οι υδροφόροι ορίζοντες συνεχώς κατεβαίνουν με τον τρόπο και την έκταση των αρδεύσεων. Ο λιγνίτης, του εθνικό προϊόν σε περίπου 40 χρόνια μετρημένα, θα έχει πλήρως καταναλωθεί και βεβαίως, θα έχουμε επιβαρύνει και το Κλίμα. Οι βιομηχανίες παραγωγής σιδήρου, θυμάμαι «Χαλυβουργική», εισήγαγαν και εισάγουν σιδηροσκράπ από άλλες χώρες. Έχουμε, λοιπόν, υποχρέωσή ως κράτος κάθε περιφέρεια, κάθε δήμος, κάθε πολίτης, να αλλάξουμε τη ζωή μας και τις νοοτροπίες μας. Η Ε.Ε. στα ζητήματα αυτά αποτελεί παγκόσμια πρωτοπορία. Παρόλο αυτό η προσαρμογή χρειάζεται να γίνει ακόμα πιο γρήγορα.
Όπως ειπώθηκε στη προηγούμενη συζήτηση στην Ελλάδα, το 81%-83% των απορριμμάτων πάνε σε χώρους ταφής. Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 31%. Σε μερικές χώρες είναι κάτω από 10%. Η μετατροπή των οργανικών αποβλήτων σε λίπασμα στη χώρα μας, είναι γύρω στο 3%, πάρα πολύ χαμηλό, ποσοστό. Αυτό, τα λέει όλα για την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, για την περιορισμένη έκταση της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, για το ρόλο των ΜΜΕ στην ενημέρωση.
Είναι ανάγκη, λοιπόν, να επιταχύνουμε τους ρυθμούς. Να ανακτήσουμε τα υλικά που πετάμε και σπαταλάμε ως σκουπίδια. Για λόγους περιβαλλοντικούς, αισθητικούς, ηθικούς απέναντι στις επόμενες γενιές και για λόγους οικονομικούς, θα έλεγα. Το μπουκάλι της μπίρας να ξαναγίνει γυαλί. Το μεταλλικό κουτί να γίνει αλουμίνιο ή σίδηρο. Η καρπουζόφλουδα και όλα τα οργανικά, τα φύλλα του κήπου να γίνουν λίπασμα με μια απλή διαδικασία, που είναι η διαδικασία της Κομποστοποίησης. Να φτάσουμε στο σημείο να μην πετάμε τίποτα. Αυτό σημαίνει «κυκλική οικονομία».
Συζητάμε σήμερα, στην 3η συνεδρίαση της Επιτροπής το σχέδιο νόμου που αφορά ανακύκλωση με την αναθεώρηση του ν. 2939/2001. Όπως ήδη συζητήσαμε, ο προτεινόμενος νόμος έρχεται να δώσει απαντήσεις σε προβλήματα και ανάγκες που αναδείχθηκαν μετά από 16 χρόνια εφαρμογής από την ψήφιση του ν. 2939/2001.
Οι βασικοί στόχοι του νομοσχεδίου που έγιναν αποδεκτοί από την πλειοψηφία των φορέων που συμμετείχαν στην ακρόαση είναι:
Η σταδιακή επίτευξη των νέων εθνικών και ευρωπαϊκών στόχων και η μείωση των αποβλήτων που καταλήγουν σε υγειονομική ταφή.
Η ποιοτική αναβάθμιση της ανακύκλωσης με υποχρέωση χωριστής συλλογής σε τέσσερα τουλάχιστον ρεύματα για τις συσκευασίες.
Η καθιέρωση υποχρέωσης για διαλογή στην πηγή σε χώρους συνάθροισης κοινού και δημόσιων επιχειρήσεων.
Η αναβάθμιση του ρόλου των δήμων, ως κυρίως υπευθύνων για τη διαλογή στην πηγή.
Θεσπίζονται κίνητρα και αντικίνητρα.
Παρέμβαση στη λειτουργία των συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης, τα λεγόμενα ΣΕΔ, με τους όρους που αποσκοπούν στη διαφάνεια, στις σωστές σχέσεις με τους παραγωγούς, τον καλύτερο έλεγχο και τον εξορθολογισμό του κόστους.
Η δημιουργία κινήτρων για τις πολίτες να συμμετάσχουν στην ανακύκλωση.
Η ενθάρρυνση πρωτοβουλιών από την κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία.
Η πάταξη της εισφοροδιαφυγής των παραγωγών σε σχέση με το τέλος Ανακύκλωσης.
Η πρόβλεψη ειδικών μέτρων για την μείωση της χρήσης της πλαστικής σακούλα. Στην ενίσχυση του Ελληνικού Οργανισμού ανακύκλωσης, του ΕΟΑΝ, έτσι ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί πλήρως στο πολύ σημαντικό ρόλο που καλείται να διαδραματίσει.
Αναλυτικά, το νομοσχέδιο αποτελείται από 26 άρθρα. Το άρθρο 1 τροποποιεί το ομώνυμο άρθρο, σκοπό έχει την προσαρμογή στις απαιτήσεις του ενωσιακού δικαίου, του αναθεωρημένου Εθνικού Σχεδιασμού Διαχείρισης Αποβλήτων, του ΕΣΔΑ και του Εθνικού Σχεδίου Πρόληψης Δημιουργίας Αποβλήτων 2014. Οι βασικοί στόχοι που επαναπροσδιορίζονται είναι η πρόληψη για περιορισμό δημιουργίας αποβλήτων, η προτεραιότητα στην επανάκτηση και την ανακύκλωση, η ανάκτηση πρώτων υλών, η μείωση της τελικής διάθεσης των αποβλήτων συσκευασιών, η εφαρμογή της διευρυμένης ευθύνης των παραγωγών και η βελτιστοποίηση της λειτουργίας των συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης, ο διαχωρισμός των αποβλήτων στην πηγή.
Το άρθρο 2 του νομοσχεδίου τροποποιεί και συμπληρώνει το άρθρο 2 του αναθεωρημένου νόμου, τροποποιεί ορισμένους ορισμούς σχετικά με τα ανακυκλώσιμα απόβλητα και τη διαχείρισή τους, προσθέτει νέους ορισμούς ώστε να καλύπτονται οι απαιτήσεις από την ισχύουσα εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία. Επιπλέον, προστίθενται οι ορισμοί των διαφόρων ειδών, πλαστικών υλικών, σακούλα κ.τ.λ..
Το άρθρο 3, αντικαθιστά το άρθρο 4 του αναθεωρημένου νόμου, υιοθετείται η ιεράρχηση των δράσεων και εργασιών διαχείρισης των αποβλήτων, κατά την εξής σειρά προτεραιότητας, προετοιμασία για επαναχρησιμοποίηση ή ανακύκλωση και η άλλου είδους ανάκτηση εφόσον έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια των προηγούμενων σταδίων, προστίθενται οι αρχές της διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού και ότι «ο ρυπαίνων πληρώνει», η ευθύνη όλων των εμπλεκομένων παραγόντων και την δημοσιότητα των μέτρων για επαναχρησιμοποίηση και ανακύκλωση.
Με το άρθρο 4, προστίθεται τα άρθρα 4α, 4β και 4γ, μετά το άρθρο 4 του αναθεωρημένου νόμου. Ειδικότερα, με το άρθρο 4α καθιερώνονται ενιαίες ρυθμίσεις για τους φορείς των Συστημάτων Συλλογικής Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΣΕΔ) και των Ατομικών Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΑΣΕΔ), οι οποίοι στοχεύουν στο να διαχειρισθεί η χρηστή διαχείριση, η διαφάνεια και η μείωση των δαπανών εναλλακτικής διαχείρισης. Επίσης, τη διασφάλιση ισότιμων όρων ανταγωνισμού και την αποφυγή των εμποδίων για την ομαλή λειτουργία της αγοράς. Ειδικότερα, αποσαφηνίζεται ο μη κερδοσκοπικός χαρακτήρας των Συστημάτων Εναλλακτικής Διαχείρισης, η απαγόρευση της διανομής μερίσματος, ορίζεται ότι οι φορείς ΣΣΕΔ έχουν ως αποκλειστικό σκοπό την οργάνωση και λειτουργία των συστημάτων διαχείρισης και δεν μπορούν να έχουν άλλες δραστηριότητες. Ορίζεται σαφώς ποιοι μπορεί να είναι μέτοχοι ή εταίροι συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης, πρώτον, οι παραγωγοί συσκευασίας, οι παραγωγοί-διαχειριστές άλλων προϊόντων, τα Νομικά Πρόσωπα που συστήνονται από τους παραγωγούς και έχουν ως αποκλειστικό σκοπό την οργάνωση ΣΣΕΔ, δεύτερον, οι ΟΤΑ πρώτου βαθμού και η ΚΕΔΕ σε συνεργασία με τους παραγωγούς ή διαχειριστές του εδαφίου Α. Καθιερώνεται ότι οι μετοχές των συλλογικών συστημάτων εναλλακτικής διαχείρισης που λειτουργούν ως ανώνυμη εταιρεία είναι υποχρεωτικά ονομαστικές. Ρυθμίζονται, επίσης, καταστάσεις σύγκρουσης συμφερόντων με ασυμβίβαστο για τα μέλη διοίκησης και στελέχη φορέων των συστημάτων, με αντίστοιχους ρόλους σε επιχειρήσεις που εκτελούν εργασίες εναλλακτικής διαχείρισης. Εξειδικεύονται τα θέματα ελέγχων και συστηματικής παρακολούθησης των φορέων, εναλλακτικής διαχείρισης από τον ΕΟΑΝ, για την επίτευξη των στόχων τους. Εξορθολογίζεται το διοικητικό κόστος των φορέων εναλλακτικής διαχείρισης, με το όριο 10% των δαπανών για τα μη καταγραφικά συστήματα, εκτός εάν αποφασίσει αιτιολογημένα ο ΕΟΑΝ. Ορίζεται το μέγιστο αποθεματικό για την αποφυγή συσσώρευσης των πόρων, το 35% των εσόδων του τρέχοντος έτους λειτουργίας.
Στο άρθρο 4β, προβλέπονται διατάξεις γενικής εφαρμογής για τα ΑΣΕΔ και τα ΣΣΕΔ. Αποσαφηνίζεται τι πρέπει να καλύπτει η χρηματική εισφορά που καταβάλλουν οι παραγωγοί στους φορείς ΣΕΔ. Καθορίζεται η δυνατότητα του ΕΟΑΝ να ανακαλεί τη λειτουργία τους, θεσμοθετείται επίσης η λειτουργία του μητρώου που τηρεί ο ΕΟΑΝ, του λεγόμενου ΕΜΠΑ, στο οποίο καταχωρούνται υποχρεωτικά οι παραγωγοί της παραγράφου 2, επίσης, η υποχρέωση του δημοσίου να το θέτει ως προϋπόθεση για την συμμετοχή σε διαγωνισμούς.
Στο άρθρο 4γ, προβλέπονται ειδικές διατάξεις που στοχεύουν στη διαφανή λειτουργία των συστημάτων. Βασικές διατάξεις, υποχρέωση δημοσιοποίησης στοιχείων των συλλογικών συστημάτων προς τους υπόχρεους παραγωγούς και προς την κοινωνία, δικαίωμα συμμετοχής στο κεφάλαιο των υπόχρεων παραγωγών κατόπιν αιτήματός τους. Εποπτικό όργανο που θα συγκροτείται από τους υπόχρεους παραγωγούς για την επίβλεψη της λειτουργίας των φορέων.
Το άρθρο 5 αντικαθιστά το άρθρο 4 του αναθεωρούμενου νόμου. Γίνεται διακριτή και σαφής αναφορά αφενός στην πρόληψη δημιουργίας αποβλήτων συσκευασιών και αφετέρου στην εναλλακτική διαχείριση αποβλήτων συσκευασίας και προσαρμογής στα νέα δεδομένα σε επίπεδο νομοθεσίας της Ε.Ε..
Προστίθεται το άρθρο 6α΄ μετά το άρθρο 6 του αναθεωρούμενου νόμου με το οποίο καθιερώνονται νομοθετικά τα μέτρα διαχείρισης των πλαστικών σακουλών μεταφοράς σε εναρμόνιση με τις διατάξεις της οδηγίας 2015/720/ΕΕ. Γίνεται υποχρεωτική η αναγραφή του τόπου, της ημερομηνίας παραγωγής και του αριθμού εθνικού μητρώου παραγωγής, του ΕΜΠΑ. Προβλέπεται, τέλος αποτροπή χρήσης για την πλαστική σακούλα, το οποίο εφαρμόζεται στο λιανεμπόριο και ειδικότερα σε σακούλες με πάχος τοιχώματος 15 με 50 μm. Από 1/1/2018 το τέλος αυτό είναι 3 λεπτά ανά σακούλα, από 1/1/2019, 7 λεπτά ανά σακούλα. Προβλέπεται η δωρεάν διάθεση, προώθηση, επαναχρησιμοποιήσιμων τσαντών και η υποχρεωτική τοποθέτηση κοντά στα ταμεία. Ενισχύεται η χρήση της βιοαποδομήσιμης σακούλας. Προβλέπεται χρονικό διάστημα προσαρμογής για τη βιομηχανία και την αγορά. Καθορίζεται, τέλος, η υποχρέωση των δήμων να συμβάλουν με μέτρα στην όλη προσπάθεια για τη μείωση χρήσης των λεπτών πλαστικών σακουλών μεταφοράς.
Το άρθρο 7 αντικαθιστά το άρθρο 7 του αναθεωρούμενου νόμου. Προβλέπεται η οργάνωση και λειτουργία των ΣΣΕΔ και ΑΣΕΔ, προσαρμόζεται με την ιεράρχηση δράσεων και εργασιών διαχείρισης αποβλήτων με τις λοιπές διατάξεις του νόμου.
Το άρθρο 8 διευκρινίζει την ευθύνη των δήμων για την ανακύκλωση αλλά και την οργάνωση της παρακολούθησης της.
Βασικές διατάξεις: Η οργάνωση της χωριστής συλλογής στην περιοχή ευθύνης του δήμου πρέπει πλέον να γίνεται σύμφωνα με τοπικό σχέδιο διαχείρισης του δήμου. Καθιερώνεται το δικαίωμα των δήμων να οργανώνουν οι ίδιοι την ανακύκλωση, ακόμα και χωρίς σύμβαση με συλλογικά συστήματα, μετά από έγκριση του ΕΟΑΝ. Γίνεται σαφέστερο το πλαίσιο συμβάσεων των ΟΤΑ με τα ατομικά και συλλογικά συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης με όρους και κριτήρια υπολογισμού των ανταλλαγμάτων σε εξοπλισμό, αλλά και χρηματικό αντίτιμο που για πρώτη φορά καθιερώνεται, αλλά και μέτρα για την περίπτωση αθέτησης των υποχρεώσεων. Αποσαφηνίζεται η δυνατότητα των ΟΤΑ να συμμετέχουν σε συλλογικά συστήματα εναλλακτικής διαχείρισης. Εξασφαλίζεται η δυνατότητα συνεργασίας ΟΤΑ με φορείς κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, που δραστηριοποιούνται στον δήμο και σε δήμους όμορους ή ίδιας περιφερειακής ενότητας, αλλά και με φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών.
Το άρθρο 9 αντικαθιστά το ομώνυμο άρθρο. Καθιερώνονται κίνητρα για δήμους που επιτυγχάνουν υψηλούς στόχους ανακύκλωσης, μέσω του κανονισμού τιμολόγησης των φορέων διαχείρισης στερεών αποβλήτων, των ΦΟΔΣΑ. Για την επεξεργασία των σύμμικτων. προβλέπεται διαφορετικός τρόπος επιβράβευσης των νησιωτικών ΟΤΑ, οι οποίοι δεν υπάγονται σε ΦΟΔΣΑ.
Στο άρθρο 10 που αντικαθιστά το ομώνυμο άρθρο τίθενται ποσοτικοί στόχοι. Οι ποσοτικοί στόχοι των αποβλήτων συσκευασιών προσαρμόζονται στους στόχους του αναθεωρημένου εθνικού σχεδιασμού, διαχείρισης αποβλήτων, του ΕΣΔΑ για το 2020. Προβλέπεται, επίσης, ότι τα συστήματα αποβλήτων συσκευασιών υποχρεούνται στην σταδιακή επίτευξη των στόχων αυτών, με αναγωγή στις ποσότητες συσκευασιών των παραγωγών που έχουν ενταχθεί σε αυτά.
Στο άρθρο 12 που αντικαθιστά το ομώνυμο άρθρο, προβλέπεται ότι οι διακινητές των συσκευασμένων προϊόντων δεν μπορούν να διακινούν συσκευασμένα προϊόντα των οποίων οι παραγωγοί δεν έχουν ενταχθεί σε ατομικό ή συλλογικό σύστημα διαχείρισης και δεν είναι εγγεγραμμένοι στο ΕΜΠΑ, στο εθνικό μητρώο παραγωγών αποβλήτων. Τίθεται επίσης υποχρέωση στις δημόσιες υπηρεσίες και στους χώρους συνάθροισης κοινού να συλλέγουν χωριστά με τέσσερα ρεύματα αποβλήτων συσκευασίας.
Με τα άρθρα 13, 14 και 15 που αντικαθιστούν τα άρθρα 15, 16 και 17 του αναθεωρούμενου νόμου, υιοθετούνται οι γενικές αρχές των εθνικών σχεδίων διαχείρισης, αλλά και διαχείρισης αποβλήτων άλλων προϊόντων, πλην συσκευασιών.
Στο άρθρο 16 που αντικαθιστά το άρθρο 19 του αναθεωρούμενου νόμου, προβλέπεται η οργάνωση από τον ΕΟΑΝ εθνικού συστήματος πληροφόρησης.
Στο άρθρο 17 προστίθεται το άρθρο 19, μετά το άρθρο 19 του αναθεωρούμενου νόμου. Ενισχύει το ρόλο του ΕΟΑΝ ως ελεγκτικού φορέα σε συνδυασμό με προσθήκη διεύθυνσης επιθεωρήσεων και ελέγχων. Καθορίζεται ρητά το αντικείμενο των ελέγχων. Προβλέπεται ότι κατά τη διάρκεια των ελέγχων, τακτικών και έκτακτων, ο ΕΟΑΝ μπορεί να υποβοηθείται από νομικά ή φυσικά πρόσωπα που διαθέτουν τα απαιτούμενα προσόντα με διαδικασίες ανάθεσης σύμβασης, αλλά και να υποβοηθείται από άλλες ελεγκτικές αρχές, όπως επιθεωρητές περιβάλλοντος, ΣΔΟΕ, Γενική Γραμματεία Εμπορίου και κάθε άλλη δημόσια αρχή.
Περιγράφεται αναλυτικά η διαδικασία ελέγχου και διαπίστωσης παράβασης. Προβλέπεται επίσης η υποχρέωση των ελεγχόμενων να παρέχουν κάθε δυνατή διευκόλυνση για την ομαλή και απρόσκοπτη διεξαγωγή των ελέγχων.
Το άρθρο 18, που αντικαθιστά το άρθρο 20 του αναθεωρούμενου νόμου, θεσπίζει ποινικές και διοικητικές κυρώσεις για τις παραβάσεις των υποχρεώσεων του νόμου. Το ύψος των προστίμων θα διαφοροποιείται με βάση κριτήρια και παραμέτρους που θα αποφασιστούν από το Δ.Σ. του Ε.Ο.ΑΝ..
Το άρθρο 19 αντικαθιστά την παρ.2 του άρθρου 24 του αναθεωρούμενου νόμου. Αποσαφηνίζεται ότι σκοπός του Ε.Ο.ΑΝ., που είναι η εισήγηση για τον σχεδιασμό και η εφαρμογή πολιτικών για την πρόληψη και εναλλακτική διαχείριση αποβλήτων συσκευασιών και άλλων προϊόντων. Ορίζεται ότι ο Ε.Ο.ΑΝ. καταρτίζει και υποβάλλει στον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας ετήσια έκθεση απολογισμού και καθορίζεται με σαφέστερο τρόπο το περιεχόμενο της έκθεσης αυτής. Αποδίδονται στον Ε.Ο.ΑΝ. τα δικονομικά προνόμια του δημοσίου.
Άρθρο 20 (Διοίκηση Ε.Ο.ΑΝ.). Προστίθενται άρθρα 24Α – 24ΚΓ στο άρθρο 24 του αναθεωρούμενου νόμου. Προβλέπονται τα όργανα διοίκησης του Ε.Ο.ΑΝ. που είναι: το 11μελές διοικητικό συμβούλιο, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. και ο Διευθύνων Σύμβουλος, που είναι μέλος του Δ.Σ. και περιγράφονται οι αρμοδιότητές τους. Το Δ.Σ. συγκροτείται από εκπροσώπους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, των ΟΤΑ Α΄ βαθμού, συλλογικών φορέων και περιβαλλοντικών οργανώσεων. Ορίζεται μέγιστος αριθμός δύο συνεχόμενων θητειών για τα μέλη του Δ.Σ..
Καθορίζονται επίσης σαφείς διαδικασίες για τον ορισμό αποζημίωσης των μελών του Δ.Σ. του Ε.Ο.ΑΝ., του Προέδρου και του Διευθύνοντα Συμβούλου, την τήρηση λογιστικών και οικονομικών υποχρεώσεων του Ε.Ο.ΑΝ., τον τρόπο σύναψης συμβάσεων, τη σύνταξη και έγκριση Κανονισμού προσωπικού και οικονομικού Κανονισμού και άλλα θέματα οργάνωσης και λειτουργίας.
Επίσης, προβλέπεται νέα οργανωτική διάρθρωση του Ε.Ο.ΑΝ. με 4 διευθύνσεις έναντι δύο διευθύνσεων που έχει σήμερα. Οι νέες διευθύνσεις είναι ο κλάδος παρακολούθησης των ΟΤΑ, που ήταν αναγκαία διεύθυνση και ο κλάδος των ελέγχων, που είναι επίσης πάρα πολύ σημαντική διεύθυνση. Η στελέχωση με περισσότερα άτομα θα γίνει είτε με προσλήψεις μέσω διαγωνισμού, που θα διενεργήσει ο Ε.Ο.ΑΝ. μέσω ΑΣΕΠ είτε με εφαρμογή των διατάξεων για την κινητικότητα.
Θεσπίζεται ακόμα η συγκρότηση και η λειτουργία επιτροπής διαβούλευσης με σκοπό τη διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και τους επαγγελματικούς φορείς, που δραστηριοποιούνται στην εναλλακτική διαχείριση αποβλήτων.
Στο άρθρο 21 υπάρχουν οι εξουσιοδοτήσεις.
Στο άρθρο 22 τίθεται η μέριμνα για την ανακύκλωση ως ειδικός όρος για την εκτέλεση δημόσιων συμβάσεων από παραγωγούς και διακινητές προϊόντων. Ορίζεται επίσης ότι ο Αριθμός Μητρώου Παραγωγού (ΕΜΠΑ) θα πρέπει να μνημονεύεται στο κείμενο των συμβάσεων.
Στα άρθρα 23 – 26 περιλαμβάνονται οι μεταβατικές διατάξεις για τους υφιστάμενους φορείς ΣΣΕΔ και ΑΣΕΔ. Την πρώτη κάλυψη οργανικών θέσεων για την άμεση στελέχωση του Ε.Ο.ΑΝ.. Ρυθμίζεται επίσης η έναρξη ισχύος του νόμου και οι αναγκαίοι χρόνοι προσαρμογής στις νέες ρυθμίσεις.
Κυρίες και κύριο συνάδελφοι, ήθελα να σας πω ότι από την συζήτηση που έγινε με τους φορείς ήδη υπάρχουν ένα σωρό νομοθετικές βελτιώσεις, που θα μας τις παρουσιάσει και ο Υπουργός. Εγώ έχω να σημειώσω ότι όσον αφορά στους δήμους, μια τροπολογία που έκανε η Οικολογική Εταιρία Διαχείρισης, ήταν οι δήμοι να έχουν την δυνατότητα να αλλάξουν τον τρόπο υπολογισμού των τελών καθαριότητας με απόφαση των δημοτικών συμβουλίων. Αντί, δηλαδή, όπως τώρα, να μετράνε μόνο τα τετραγωνικά μέτρα του σπιτιού, να μπορεί να τεθεί ως βάση υπολογισμού η ποσότητα των απορριμμάτων που δίνουμε. Αυτή η δυνατότητα θα δίνεται στους δήμους και θα μπορούν να αποφασίσουν τα δημοτικά συμβούλια και νομίζω ότι την έχει αποδεχθεί και ο Υπουργός.
Επίσης, όσον αφορά την πλαστική σακούλα, ας ξέρουμε, τα μικρά τέλη που εφαρμόζονται κατά την άποψή μου, τα τρία λεπτά και τα επτά λεπτά τον δεύτερο χρόνο, εάν δεν έχουν αποτελέσματα, θα πρέπει να πάμε σε πλήρη απαγόρευση. Δεν γίνεται αλλιώτικα προκειμένου να πετύχουμε τη μείωση τους.
Επίσης, υπάρχει ένα αίτημα από τους παραγωγούς πλαστικών, της πλαστικής σακούλας, το τέλος διαχείρισης να πηγαίνει και στα σούπερ μάρκετ. Εγώ το θεωρώ δίκαιο το αίτημα αυτό, αλλά είναι θέμα τεχνικό, διαχειριστικό. Πραγματικά θα ήθελα να το δούμε. Αυτό το λέω γιατί νομίζω ότι πρέπει να στηρίξουμε τις παραγωγικές μονάδες. Το εμπόριο καλά πηγαίνει, αλλά η βάση της οικονομίας είναι η ενίσχυση του παραγωγού.
Παρακολουθήστε την ομιλία του Γιώργου Δημαρά εδώ