Είναι θέμα ευθύνης: Οι Οικολόγοι Πράσινοι καταψηφίζουν τις συμβάσεις παραχώρησης για έρευνες και εξόρυξη υδρογονανθράκων.
Ομιλία του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΗΜΑΡΑ στην Ολομέλεια της Βουλής
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ξέρετε ότι είμαι μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ προερχόμενος όμως από τους Οικολόγους Πράσινους. Και σήμερα θα μιλήσω για την θέση της Οικολογίας και τη θέση των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ στα θέματα που συζητάμε.
Συζητάμε την κύρωση των συμβάσεων μίσθωσης με πετρελαϊκές εταιρείες για τέσσερις περιοχές της χώρας: Άρτα- Πρέβεζα, Αιτωλοακαρνανία, Βορειοδυτική Πελοπόννησο, και στη θαλάσσια περιοχή στο Ιόνιο Βορειοδυτικά της Κέρκυρας.
Οι συμβάσεις αυτές, αφορούν την παραχώρηση των δικαιωμάτων έρευνας, όσο και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.
Όπως δήλωσα στην συνεδρίαση της Επιτροπής, η θέση του κόμματος των Οικολόγων Πρασίνων και ημών των δύο βουλευτών, του Γιώργου Δημαρά και του Γιάννη Τσιρώνη, ως Οικολόγων και μελών των Οικολόγων Πρασίνων είναι αρνητική. Η απόφασή μας είναι να καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι αντίθετοι στις εξορύξεις υδρογονανθράκων και γενικά και ειδικά, για τις συγκεκριμένες περιοχές. Όπως βεβαίως για τις συγκεκριμένες περιοχές είναι αντίθετοι η Οικολογική Κίνηση Πάτρας, πολλοί φορείς της Ηπείρου, η Greenpeace, το WWFκλπ.
Είναι στον πυρήνα της πολιτικής οικολογίας η προστασία της φύσης, η δράση κατά της κλιματικής αλλαγής, αλλά και η οικοδόμηση βιώσιμης οικονομίας. Πρόκειται, επίσης, για θέμα αρχής και για τους Ευρωπαίους Πράσινους αλλά και για το παγκόσμιο Πράσινο Κίνημα.
Η αντίθεσή μας βασίζεται στους εξής λόγους:
1.Πρώτος και βασικός λόγος , η άμεση ανάγκη αλλαγών στο ενεργειακό μοντέλο, για την αντιμετώπιση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής του πλανήτη, ένα πρόβλημα που αφορά όλους μας, αλλά και τις επόμενες γενιές.
Οι εξορύξεις πετρελαίου πρέπει να αποτελέσουν παρελθόν. Ειδικότερα, επειδή η χώρα μας είναι πλούσια σε ενεργειακούς πόρους και Ανανεώσιμες Πηγές, γι' αυτό και επιμένουμε ότι θα έπρεπε ήδη να έχει προχωρήσει θεσμικά ο νέος μακροχρόνιος ενεργειακός σχεδιασμός με πολύ πιο γρήγορα βήματα απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα.
Είναι κοινός τόπος πλέον πως ο κίνδυνος σημαντικών κλιματικών αλλαγών αποτελεί το μεγαλύτερο κίνδυνο για τον Πλανήτη και τη ζωή του ανθρώπου πάνω σε αυτόν. Για πρώτη φορά φαίνεται ένα «περιβαλλοντικό» πρόβλημα να απειλεί το φυσικό θεμέλιο των κοινωνιών μας.
Όμως η μέχρι σήμερα αντίδραση της ανθρωπότητας είναι εντελώς άτολμη.
Αυτό που λείπει είναι η αποφασιστικότητα των κυβερνήσεων των περισσοτέρων κρατών να προχωρήσουν άμεσα και από κοινού στις απαραίτητες αλλαγές πολιτικής στους βασικότερους τομείς της οικονομικής δραστηριότητας, ώστε να προστατευτεί αποτελεσματικά το παγκόσμιο κλίμα.
Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου δεν είναι απλά η αιτία της αλλαγής του κλίματος. Είναι και το σύμπτωμα του βρώμικου, σπάταλου και παράλογου μοντέλου παραγωγής και κατανάλωσης που ακολουθείται δεκαετίες τώρα.
Η πρωτοφανής κλιματική απειλή που αντιμετωπίζουμε:
·πρέπει να μετατραπεί σε μια ευκαιρία για συνολική επαναξιολόγηση του μοντέλου αυτού.
·πρέπει να οδηγήσει σε έναν επανακαθορισμό, αυτού που εννοούμε ευημερία και διαγενεακή δικαιοσύνη.
·πρέπει να οδηγήσει σε μια άμεση στροφή των οικονομιών μας προς βιώσιμη κατεύθυνση.
Μια τέτοια στροφή θα οδηγήσει ταυτόχρονα και σε έξοδο από τη σημερινή οικονομική και κοινωνική κρίση, δημιουργώντας εκατομμύρια πράσινες θέσεις εργασίας. Επιπλέον θα ελαχιστοποιήσει την ενεργειακή, πολιτική και οικονομική εξάρτηση από τις χώρες-παραγωγούς των ορυκτών καυσίμων.
Τα αποτελέσματα της υπερθέρμανσης του πλανήτη γίνονται όλο και πιο αισθητά και οδηγούν ήδη σε ερημοποίηση τεράστιες εκτάσεις σε πολλές περιοχές. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι το 2013 (και την προσφυγική κρίση λόγω του πολέμου στη Συρία) οι κλιματικοί πρόσφυγες ήταν η πιο πολυπληθής ομάδα προσφύγων. Χιλιάδες συνάνθρωποί μας, που δεν μπορούν να καλλιεργήσουν τη γη τους εγκαταλείπουν τον τόπο τους σε αναζήτηση καλύτερης τύχης.
Η Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, ανήκει στις 18 πιο τρωτές περιοχές του πλανήτη εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
Οι καθοριστικότερες επιπτώσεις θα έχουν να κάνουν με τη μείωση των βροχοπτώσεων, την ένταση των καιρικών φαινομένων και τη γρήγορη εξάτμιση και μη απορρόφηση από το έδαφος. Θα έχουμε επιτάχυνση των φαινομένων:
·ερημοποίηση περιοχών,
·μείωση της γεωργικής παραγωγής,
·μειωμένη ροή ποταμών και διαθεσιμότητα υδάτινων πόρων,
·ενώ τα δάση θα είναι ευάλωτα σε καταστροφικές μεγα-πυρκαγιές.
Η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας θα συνοδευτεί από συχνότερα και εντονότερα κύματα καύσωνα.
Η Γαλλία απαγόρευσε τις εξορύξεις υδρογονανθράκων σε στεριά και θάλασσα. Επίσης η Νορβηγία, ενώ έχει κάνει ένα πρόγραμμα μεγάλου περιορισμού, τώρα προχωράει στην πλήρη κατάργησή τους. Και πρέπει να πούμε ότι από πολλά χρόνια η Νορβηγία παράγει όλο το ηλεκτρικό ρεύμα από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και εξάγει μάλιστα ηλεκτρικό ρεύμα. Δεν μπορεί λοιπόν να συγκριθούμε.
2.Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο είμαστε αντίθετοι στις εξορύξεις υδρογονανθράκων στην χώρα μας, είναι οι σοβαροί περιβαλλοντικοί κίνδυνοι. Άμεσα συνδεδεμένοι με τις εξορύξεις σε χερσαίες περιοχές όπως στην Ήπειρο, όπου ήδη προχωρούν οι έρευνες, είναι οι επιπτώσεις στα αποθέματα υπόγειου νερού.
Επίσης, κρίσιμους θεωρούμε τους κίνδυνους και στις περιπτώσεις των εξορύξεων υδρογονανθράκων στις θάλασσες. Για την πλούσια βιοποικιλότητα, τα ιχθυο-αποθέματα αλλά και τις συνέπειες στον τουρισμό.
Γνωρίζουμε καλά, ότι δεν υπάρχει η έννοια της απόλυτης προστασίας και η ανησυχία μας αυτή εντείνεται από το γεγονός ότι ως χώρα έχουμε σοβαρές ελλείψεις στο υφιστάμενο νομικό πλαίσιο και στους μηχανισμούς εποπτείας και ελέγχων.
Η διεθνής εμπειρία είναι αρνητική, ακόμα και σε χώρες που έχουν καλύτερη οργάνωση ελεγκτικών μηχανισμών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μεγάλη καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού. Αλλά και το δικό μας ατύχημα του Σαρωνικού που δεν έγινε μεν από τη διαδικασία εξόρυξης, αλλά τα καράβια πάνε κι έρχονται μεταφέροντας και οι μεταφορές ορυκτών καυσίμων πυκνώνουν.
3.Ο τρίτος λόγος που είμαστε αντίθετοι στις εξορύξεις των υδρογονανθράκων είναι ότι δεν πιστεύουμε στα τελικά οικονομικά οφέλη από τις εξορύξεις, εάν συνεκτιμηθούν όλοι οι παράγοντες. Θεωρούμε ότι υπάρχουν αρνητικές επιπτώσεις στις υφιστάμενες αλλά και αναπτυσσόμενες παράλληλες οικονομικές δραστηριότητες, όπως ο τουρισμός, η παραγωγή προϊόντων ποιοτικών προδιαγραφών κλπ.. Γιατί δίνεται η εικόνα ότι θα λυθεί το οικονομικό πρόβλημα της χώρας από αυτήν τη διαδικασία εξορύξεων πετρελαίων και γενικότερα υδρογονανθράκων.
Τονίζουμε ακόμη ότι η σωρευτική και ταυτόχρονη κύρωση συμβάσεων παραχώρησης σε πολλές περιοχές της χώρας δεν είναι επιλογή που έχει χαρακτηριστικά οικονομικής βιωσιμότητας.
4. Τέταρτος λόγος είναι η ηθική ευθύνη και η αίσθηση δικαίου απέναντι στις επόμενες γενιές.
Με βάση τα παραπάνω, στο θέμα αυτό εκφράζουμε την διαφωνία μας στις υπογραφείσες συμβάσεις. Και καταψηφίζουμε όπως είπα, και εγώ και ο κ. Τσιρώνης, το νομοσχέδιο αυτό.
Είμαστε αντίθετοι στην κυρίαρχη πολιτική αντίληψη που είναι θέση σχεδόν όλων των κομμάτων.
Αυτή είναι η ουσιώδης διαφορά της πολιτικής οικολογίας και των Οικολόγων Πράσινων, που αμφισβητούν το κυρίαρχο παραγωγικό μοντέλο και το υπόδειγμα ζωής που έχει διαμορφώσει αυτό το μοντέλο.
Η λύση για βιώσιμη οικονομία στον τομέα της ενέργειας είναι ο γενικός αναπροσανατολισμός των οικονομικών πόρων και της εργασίας σε εξοικονόμηση ενέργειας ( κτήρια , μεταφορές , βιομηχανική παραγωγή κ.λ.π. ) και μεγαλύτερη στροφή σε ΑΝΑΝΕΩΣΙΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ με αποκεντρωμένα χαρακτηριστικά. Και σ΄ αυτή την κατεύθυνση πολύ σωστά ψηφίστηκε ο νόμος για τις ενεργειακές κοινότητες.
Συνάδελφοι,
Στα χέρια μας είναι το μέλλον του πλανήτη. Στα χέρια του κάθε πολίτη, του κάθε βουλευτή, του κάθε Υπουργού. Είναι θέμα ευθύνης.
«Ν΄ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου εγώ, έχω χρέος να σώσω της γης. Αν δεν σωθεί, εγώ φταίω» (Νίκος Καζαντζάκης).
Δηλώνουμε λοιπόν ότι ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΥΜΕ το Νομοσχέδιο.
Αλλά θα ήθελα να αναφερθώ σε δύο παρατηρήσεις:
Ο κ. Αρβανιτίδης είπε ότι:
Άλλες καθυστερήσεις στις ενέργειες για την εξόρυξη υδρογονανθράκων δεν θα μας συγχωρήσει η Ιστορία.
Απαντώ: Η Παγκόσμια Ιστορία, κ. Αρβανιτίδη, θα γράφει μαύρες σελίδες για τον παραλογισμό των «έν-λογων» όντων που λέγονται άνθρωποι. Γιατί ως ανόητοι έκοψαν το κλαδί όπου κάθονταν. Γιατί με δικές τους πράξεις οδηγήθηκαν στην αυτοκαταστροφή , χάριν μιας ψεύτικης ευημερίας που δεν είναι ευημερία.
Είναι ευημερία των ψυχιατρείων και της εξαθλίωσης της μεγάλης πλειοψηφίας του παγκόσμιου πληθυσμού.
Και για τον κ. Κατσαφάδο θέλω να του πω ότιμου αρνήθηκε το συνταγματικό δικαίωμα της ψήφου κατά συνείδηση βάσει των θεμελιωδών αρχών της Πολιτικής Οικολογίας. Γιατί; Γιατί η στάση μου ξεφεύγει από το μοντέλο, το Αρχηγικό Μοντέλο του Κόμματός του και της άρνησης της διάκρισης των εξουσιών Βουλής –Κυβέρνησης που εμείς πιστεύουμε.
Παρακολουθήστε την ομιλία του Γιώργου Δημαρά εδώ.