Αγαπημένη μας Κάτια,

Μας άφησες νωρίς για το ταξίδι σου στους άγνωστους  κόσμους  της μεταφυσικής.

Σε τούτο τον κόσμο που σε γνωρίσαμε άφησες το στίγμα σου.

Συνέβαλες δημιουργικά στα γράμματα και στις τέχνες.  

Σημάδεψες με την παρουσία σου τον χώρο και τον χρόνο και τα αισθήματα αυτών που σε γνώρισαν.

Βοήθησες με την ψυχή  σου και τις ικανότητές σου την κοινωνία, τον πολιτισμό  αλλά και την εξάπλωση των οικολογικών ιδεών.

Η ανάληψη μαζί με τον σύζυγό σου Βαγγέλη του εκδοτικού οίκου ΚΕΔΡΟΥ ήταν σταθμός στη δημιουργική ζωή σου.

Το 2007 γνώρισα την Κάτια όταν ήρθε να  συνδράμει το κόμμα της πολιτικής οικολογίας στην Ελλάδα, τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ που ήταν στα πρώτα βήματα.

Δεν υπήρχαν τα στοιχειώδη  οικονομικά  για να κατέβουμε στις εκλογές του 2007.

Λίγοι άνθρωποι  αναλάβαμε να στηρίξουμε  αυτή την υπόθεση.

Η  Κάτια Λεμπέση  έβαλε την ψυχή της στην  προσπάθεια  της πολύπλευρης ενίσχυσης.

Διέθεσε δικά της χρήματα αλλά κυρίως  διοργάνωσε με τις  γνωριμίες της και τις οργανωτικές της ικανότητες που διέθετε  μία ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ  με έργα που συγκέντρωσε από προσφορές των   πιο διακεκριμένων ζωγράφων της χώρας μας.

Το ποσό που σύντομα  συγκεντρώθηκε  ήταν περίπου 50.000 ΕΥΡΩ.

Αυτή  η συμβολή της  ήταν  πολλή σημαντική  για τη συμμετοχή στις εκλογές του 2007 , ήταν  το νέο ξεκίνημα  της πολιτικής οικολογίας στην Ελλάδα , που στην συνέχεια,  στις Ευρωεκλογές του 2009 εξέλεξε τον πρώτο οικολόγο ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗ .

Η Κάτια Λεμπέση  ήταν βασικός συντελεστής σ' αυτή την επιτυχία.

Εκλέχτηκε στη συνέχεια  μέλος του Παναλλαδικού Συμβουλίου και της Εκτελεστικής Γραμματείας των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ.

Με πολλή αγάπη στήριζε τους νέους ανθρώπους στη συμμετοχή τους στην προστασία του περιβάλλοντος αλλά και  για τα πρώτα βήματα  στην  πολιτική  οικολογία, ήταν πηγή έμπνευσης για τους νέους.  

Η Κάτια παρέμεινε πάντα καλή  φίλη  μου.

Συνεργαστήκαμε, συνθέσαμε πολιτικές προτάσεις, είχαμε τις πρώτες επιτυχίες.

Οι νέες ιδέες που προκύπτουν από την ανάγκη να συνεχιστεί η  ζωή  στον πλανήτη ΓΗ , χωρίς τις επικίνδυνες κοινωνικές και οικολογικές καταρρεύσεις χρειάζονται ανθρώπους σαν την Κάτια.

Χρειάζονται την  αγάπη και την κατανόηση μεταξύ των ανθρώπων, χρειάζονται τις πρωτοβουλίες και τις  διαδικασίες  που ενώνουν  τον κόσμο.

Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε
για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου,
απ’ τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε
για να σμίξουμε τον κόσμο.

Όπως έγραψε ο ποιητής.

Κάτια από τους ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ και από όλο το οικολογικό κίνημα ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΤΙΑ.