Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, στα πλαίσια της προγραμματικής συμφωνίας με το ΣΥΡΙΖΑ και θέλοντας να συνεισφέρουν στον Εθνικό Διάλογο για την Παιδεία, καταθέτουν τις προτάσεις τους για τη μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας. Οι θέσεις τους συνοψίζονται σε τρεις πυλώνες:

 ·         Ανοιχτό, αντιαυταρχικό και αειφόρο σχολείο.

·         Περιβαλλοντική Εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες.

·         Σύνδεση της εκπαίδευσης με την οικονομία και τις τοπικές ανάγκες.

Το κείμενο, το οποίο επεξεργάστηκε η Θεματική Ομάδα Παιδείας σε συνεργασία με φορείς της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και το γραφείο του Βουλευτή Γιώργου Δημαρά, έχει ως εξής:

 Οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, παρόντες και στην παρούσα Βουλή και συμμετέχοντας στην Κυβέρνηση, συνεισφέρουμε ενεργά, με θετικές προτάσεις στη διακυβέρνηση της χώρας.

Στο πλαίσιο αυτό, παρουσιάζουμε σήμερα

Θέσεις και Προτάσεις του Κόμματος για την Παιδεία

που διαμορφώθηκαν μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες και επιστηµονική επεξεργασία τόσο στην Θεματική Ομάδα Παιδείας, όσο και στο Πανελλαδικό Συμβούλιο, στο πνεύμα των "προγραμματικών προτάσεων για ένα νέο οικολογικό παραγωγικό πρότυπο και μια πράσινη ευρωπαϊκή πολιτική", όπως αυτές διατυπώνονται στις αποφάσεις του πρόσφατου τακτικού Συνεδρίου του κόμματος.

H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους, συνταγματικά θεσπισμένη, με σκοπό την

• ηθική
• νοητική
•  επαγγελματική και
• φυσική αγωγή των πολιτών.

 Κατά τον εθνικό διάλογο για την Παιδεία θα πρέπει το εκπαιδευτικό σύστημα να αντιμετωπιστεί ως ένα ενιαίο σύστημα με κοινωνικές λειτουργίες, που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας και τους λοιπούς θεσμούς της, με τους οποίους θα πρέπει να υπάρχει συμπληρωματικότητα.

Επίσης, θα πρέπει να δοθεί βάρος όχι μόνο

1.      στο σύστημα ως δομή αλλά και

2.      στα προγράμματα σπουδών και τις ειδικότητες

3.      στην κινητικότητα από βαθμίδα σε βαθμίδα

4.      στην διασύνδεση των σχολείων και των προγραμμάτων σπουδών με την Τ.Α., την τοπική κοινωνία και την αγορά εργασίας.

Σκοπός της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι πρωτίστως η διάπλαση ελεύθερων πολιτών, κοινωνικά, πολιτισμικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνων, που να εμπνέονται από δημοκρατικές αρχές και ανθρωπιστικά ιδεώδη με σεβασμό στην πολιτιστική κληρονομιά, αλλά και η σωστή κατάρτιση για την επαγγελματική ένταξη των αποφοίτων. 

 Εμείς, οι Οικολόγοι Πράσινοι, τασσόμαστε υπέρ ενός δημοκρατικού-αντιαυταρχικού σχολείου που καλλιεργεί την επιείκεια στη διαφορά και τις οικουμενικές αξίες, ενός σχολείου που προάγει την πολυπολιτισμικότητα, τον συνταγματικό πατριωτισμό, καλλιεργεί τη συλλογική ταυτότητα ως αλληλεπίδραση του εθνικού με το οικουμενικό και προβάλλει τις τοπικές ιδιαιτερότητες κάθε περιοχής, κοινωνικές, πολιτισμικές, οικονομικές.

Αντιστεκόμαστε στην μετατροπή της εκπαιδευτικής δραστηριότητας σε αγοραία αξία και ταυτόχρονα,  διεκδικούμε  την απεξάρτηση της δημόσιας εκπαίδευσης από τον κρατικό εναγκαλισμό (η εμπειρία έχει δείξει ότι ο ασφυκτικός κρατικός έλεγχος δεν περιόρισε την εμπορευματοποίηση της παιδείας). Υποστηρίζουμε την αυτονομία των σχολικών μονάδων (διοικητική, οικονομική, παιδαγωγική) ενταγμένων σε έναν εθνικό σχεδιασμό.

Θεωρούμε, ότι διακριτή θέση στα εκπαιδευτικά προγράµµατα της Πρωτοβάθµιας και ∆ευτεροβάθµιας Εκπαίδευσης (Γενική και Τεχνική/Επαγγελματική) πρέπει να έχει η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση με βασικούς στόχους: 

τη συνειδητοποίηση, εκ μέρους των μαθητών, της σχέσης του ανθρώπου µε το φυσικό αλλά και το ανθρωπογενές περιβάλλον (τεχνητό-δομημένο, κοινωνικo-οικονοµικό, ιστορικό-πολιτισμικό), και την τη δραστηριοποίηση, ατομική και ομαδική, για την αντιμετώπιση ζητημάτων που συνδέονται με αυτό μέσα από μια εκπαιδευτική διαδικασία που να επιδιώκει:

•  τη διασαφήνιση περιβαλλοντικών και οικολογικών εννοιών,
• την αναγνώριση οικουμενικών αξιών
• την ανάδειξη τοπικών ιδιαιτεροτήτων
• την ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και στάσεων ζωής
• την προαγωγή της συλλογικής συνείδησης και δράσης και
• την περαιτέρω ενίσχυση της διαδικασίας εκκοσμίκευσης της κοινωνίας μας.

Όσον αφορά την Τριτοβάθμια εκπαίδευση, που έχει ως αποστολή :

• την θεωρητική εκπαίδευση και κατάρτιση του μελλοντικού επιστημονικού δυναμικού της χώρας
•  την εφαρμοσμένη επιστήμη, προσανατολισμένη στην αφομοίωση και μεταφορά των δεδομένων της στην παραγωγή, με στόχο την συμβολή της στην υγιή αναπτυξιακή διαδικασία της χώρας
•  την προώθηση της επιστημονικής έρευνας
•  την εκλαΐκευση της γνώσης και την διάδοσή της, βάση της αρχής ‘η επιστήμη για τον άνθρωπο και όχι η επιστήμη για την επιστήμη’

θεωρούμε ως άμεση προτεραιότητα:

• την ένταξη στα προγράμματα σπουδών των επιστημών του Περιβάλλοντος Πανεπιστημίων & ΤΕΙ των αρχών της αειφορίας

• την προώθηση της έρευνας πάνω σε ‘πράσινες τεχνολογίες’ για την απόκτηση γνώσης, τη δημιουργία υποδομών (π.χ. δημιουργία θεματικών Πάρκων για ερευνητικούς και εκπαιδευτικούς σκοπούς) με σκοπό την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, την στήριξη των ΑΠΕ, την εξοικονόμηση ενέργειας, τον αναπροσανατολισμό του παραγωγικού μοντέλου της χώρας προς ένα αειφορικό μοντέλο.

Στην Τεχνολογική Εκπαίδευση (Τεχνικά και Επαγγελματικά Λύκεια & στις Σχολές Μαθητείας) προτείνουμε στις τεχνολογικές ειδικότητες την εισαγωγή ‘πράσινων’ ειδικοτήτων και ιδιαίτερα όσο αφορά:

α) τον πρωτογενή τομέα (αναδιάρθρωση, βιολογικά και ποιοτικά προϊόντα, τοπικότητα, διατροφική επάρκεια, συμπληρωματική οικονομία),
β) την εκπαίδευση πάνω στο νέο ενεργειακό μοντέλο (απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, στήριξη των ΑΠΕ, εξοικονόμηση, πράσινες τεχνολογίες)
γ) την μεταποίηση (καθετοποίηση, εξωστρέφεια, καινοτομία),
δ) την κατασκευαστική δραστηριότητα (ενεργειακή αποδοτικότητα, βιοκλιματική αρχιτεκτονική, αποκατάσταση αρχιτεκτονικής κληρονομιάς),
ε) τον (οικο)τουρισμό και τον πολιτισμό (ποιοτικές και εναλλακτικές μορφές ήπιας τουριστικής ανάπτυξης, άμεση συνέργεια και ανάδειξη φυσικού, ανθρωπογενούς και πολιτιστικού περιβάλλοντος) και στις οικονομικές ειδικότητες: την διδασκαλία και εφαρμογή μορφών Κοινωνικής Συνεταιριστικής επιχειρηματικότητας και Αλληλέγγυας Οικονομίας.

Με την απαξίωση του καταστροφικού μοντέλου ανάπτυξης που οδήγησε στην

·         αποδιάρθρωση της παραγωγικής δομής της χώρας και την

·         υποβάθμιση του περιβάλλοντος, αλλά και στην

·         εγκατάλειψη της υπαίθρου, στην επιδίωξη μιας επίπλαστης ευημερίας, βασισμένης, σε μεγάλο βαθμό, στις εισαγωγές αγαθών και τον δανεισμό,

θεωρούμε, ότι αναδεικνύεται επιτακτικά η αναγκαιότητα ύπαρξης εξειδικευμένου επιστημονικού δυναμικού που θα στηρίξει το νέο παραγωγικό-καταναλωτικό μοντέλο, έτσι ώστε το εκπαιδευτικό σύστημα να υποστηρίξει:

• την παραγωγική ανασυγκρότηση και την οικονομική επανεκκίνηση της χώρας,
• την βιώσιμη ανάπτυξη,
• τη διασύνδεση της παραγωγής με τον πολιτισμό και το περιβάλλον,
• την διατροφική αυτάρκεια και τοπικοποίηση της οικονομίας,
• την ενδυνάμωση του Κοινωνικού Τομέα της Οικονομίας, μέσω ενός θεσμικού πλαισίου ενεργοποίησης της κοινωνίας των πολιτών, των δημόσιων και αυτοδιοικητικών φορέων, προκειμένου να κάνουμε τις πόλεις και τα χωριά ξανά κέντρα πνευματικής, πολιτισμικής και καλλιτεχνικής δημιουργίας, στηριγμένης τόσο στην τοπική παράδοση, όσο και στις ευκαιρίες που προσφέρει η σύγχρονη τεχνολογία,με στόχο την αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων:

·         της ανεργίας,

·         του ισοζυγίου  εξωτερικών συναλλαγών και

·         της κλιματικής αλλαγής.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ, ΤΟΝ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΟΙ ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ : 

1. Συνεργασία όλης της σχολικής κοινότητας με σκοπό τα σχολεία να γίνουν πιο φιλικά στα παιδιά, στο περιβάλλον και να αποτελέσουν κύτταρο ζωής για τη γειτονιά.
2. Ενεργειακή αναβάθμιση των σχολικών κτηρίων (να καλυφθούν όλες οι κενές στέγες σχολείων με φωτοβολταϊκά) και βιοκλιματική αρχιτεκτονική στα νεοαναγερθέντα κτίρια.
3. Απαλλαγή των εκπαιδευτικών από διοικητικά καθήκοντα με τοποθέτηση γραμματέα σε κάθε σχολείο, ώστε οι εκπαιδευτικοί να αφοσιωθούν απερίσπαστοι  στα παιδαγωγικά τους καθήκοντα.
4. Σύνδεση του Απολυτηρίου με την πρόσβαση στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση και πρόβλεψη εξετάσεων ανάλογα με τη ζήτηση των σχολών.
5. Φύλαξη ιδρυμάτων από εγκατάλειψη – βανδαλισμούς: και επίβλεψη του χώρου των ΑΕΙ και σχολείων επί 24ωρου βάσης από επιστάτη πολλαπλών καθηκόντων, τα οποία θα περιγράφονται επακριβώς στις προκηρυχθείσες θέσεις του ΑΣΕΠ (ηλεκτρολογικά, συντηρητής, φύλαξη).
6. Αναθεώρηση του τρόπου εορτασμού των εθνικών επετείων. Θεωρούμε ότι οι μαθητικές παρελάσεις είναι ένας αναχρονιστικός θεσμός απομεινάρι αντιδημοκρατικών εποχών που πρέπει να καταργηθεί, ενώ θα πρέπει να αντικατασταθούν από καλλιτεχνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις και παρουσίαση αποτελεσμάτων έρευνας των ιστορικών γεγονότων από ομάδες εργασίας μαθητών. Σε αυτό το πλαίσιο οι αλλοδαποί μαθητές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να καλλιεργούν στο σχολείο την πολιτισμική τους ταυτότητα.
7. Το μάθημα το Θρησκευτικών θα πρέπει να είναι προαιρετικό χωρίς «ομολογιακό» περιεχόμενο και κατήχηση. Προτείνουμε να αντικατασταθεί από μάθημα Μελέτης του θρησκευτικού φαινομένου με Φιλοσοφική, Ιστορική, Κοινωνιολογική προσέγγιση. Στο πλαίσιο του μαθήματος θα πρέπει να συζητιέται η πολυπολιτισμική διάσταση, καθώς και οι νέες μορφές θρησκευτικότητας των σύγχρονων κοινωνιών με αναφορά σε διαβιούσες θρησκευτικές κοινότητες στη χώρα και την Ευρώπη.
8. Η Σεξουαλική Αγωγή δεν θα πρέπει να διδάσκεται όπως συνηθίζεται στο περιθώριο μαθημάτων με την μερική οπτική που προσφέρει ο κάθε κλάδος ξεχωριστά, αλλά ως αυτόνομες διδακτικές ώρες στο σχολικό πρόγραμμα στο πλαίσιο των σχετικών μαθημάτων (Βιολογία, Ανθρωπολογία, Κοινωνιολογία), όπου το θέμα της σεξουαλικότητας και των έμφυλων σχέσεων θα παρουσιάζεται στην ολότητά του. Εκτός από τις βιολογικές, θα εξετάζονται οι ψυχολογικές και ιστορικοπολιτισμικές παράμετροι και θα τίθενται ζητήματα ανθρωπίνων σχέσεων, συναισθημάτων και νέων μορφών οικογένειας (σύμφωνο συμβίωσης κλπ.) με σκοπό την απάλειψη προκαταλήψεων, ρατσισμού, bullying.
9. Ενημέρωση για τις εξαρτησιογόνες ουσίες και σύγχρονων μορφών έξεων (π.χ. διαδίκτυο) στα πλαίσια της Αγωγής Υγείας και των Κοινωνικών Επιστημών.
10. Ισοτιμία Γενικού – Τεχνολογικού Λυκείου και αναβάθμιση των τελευταίων, ώστε να γίνουν πιο ελκυστικά και με αντίκρισμα των αποφοίτων τους στην αγορά εργασίας. Δραστηριότητες κατασκευών, πρακτικών και χειρωνακτικών εργασιών θα πρέπει να σχεδιαστούν και να ενισχυθούν στις βαθμίδες της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ώστε να μην θεωρείται υποδεέστερη η χειρωνακτική πρακτική εργασία, αλλά δημιουργική ενασχόληση που απαιτεί την συνεργασία μυαλού και χεριών.
11. Τα Συμβούλια Ιδρυμάτων θα πρέπει να λειτουργούν ως γνωμοδοτικό και ελεγκτικό όργανο (εφόσον περιλαμβάνουν και εξωτερικά μέλη) απέναντι στην Σύγκλητο και τον Πρύτανη χωρίς ακαδημαϊκές αρμοδιότητες. Ένα μέλος των Συμβουλίων να προέρχεται από την Τοπική Αυτοδιοίκηση και ένα από την Κοινωνία των πολιτών.
12. Ευελιξία και κινητικότητα σπουδών: δυνατότητα επιλογής σχολής από τους επιτυχόντες σε σχολές με ισόβαθμα μόρια, αν υπάρχει πληρότητα στις επιλεγμένες σχολές υψηλής ζήτησης να προβλέπεται λίστα προτεραιότητας. Να υπάρχει δυνατότητα κινητικότητας σε άλλη σχολή ή αντίστοιχο τμήμα ΑΕΙ- ΑΤΕΙ.
13. Πρακτική άσκηση στις ανώτατες σχολές που δεν προβλέπεται (ακόμα και τις θεωρητικές).
14. Διπλωματική/πτυχιακή εργασία στις σχολές που δεν προβλέπεται ώστε οι φοιτητές να αποκτούν την ικανότητα σύνταξης επιστημονικής μελέτης και διεξαγωγής αυτοτελούς προσωπικής έρευνας.
15. Μέτρα για την ενίσχυση της διαφάνειας και της αξιοκρατίας στις εκλογές προσωπικού των ΑΕΙ.
16. Ακαδημαϊκός Συνήγορος που να λύνει προβλήματα τόσο των φοιτητών όσο και του διδακτικού προσωπικού.
17. Σύνδεση εκπαίδευσης και Τοπικής Αυτοδιοίκησης (εκπαιδευτικά προγράμματα ΑΕΙ/ΑΤΕΙ και Τεχνολογικής Β’βάθμιας (ΤΕΛ, ΕΠΑΛ) σύμφωνα με ανάγκες τοπικής κοινωνίας, καθώς και συμμετοχή των ΟΤΑ και εμπλοκή τους στα προγράμματα κατάρτισης του Υπ. Εργασίας.
18. Στήριξη και καλλιέργεια των τοπικών πολιτισμών (επαγγελμάτων, πρακτικών) και γλωσσών: προαιρετική εκμάθηση στα σχολεία ως στοιχείο ενδυνάμωσης της τοπικής ταυτότητας και της πολιτιστικής κληρονομιάς.
19. Παροχή πρακτικών γνώσεων και δεξιοτήτων ζωής στους μαθητές σχετικά μετη λειτουργία του κράτους και την καθημερινή ζωή (π.χ. πώς λειτουργεί το φορολογικό σύστημα, πώς διαβάζουμε έναν λογαριασμό ΔΕΚΟ), επισκέψεις σε παραγωγικές μονάδες (εργοστάσια, δημόσια έργα, αγροτικές φάρμες κλπ.).

20. Σχετικά με την παιδαγωγική επάρκεια των εκπαιδευτικών, δεδομένου ότι στα μη-παιδαγωγικά τμήματα βάση του ισχύοντος εκπαιδευτικού συστήματος δεν προβλέπεται εξειδίκευση κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών, ζητάμε να θεσπιστεί υποχρεωτική παρακολούθηση ετήσιου ή διετούς παιδαγωγικού μεταπτυχιακού προγράμματος με θεωρητική παιδαγωγική εκπαίδευση και πρακτική στο πεδίο σε σχολεία και που θα αποτελεί προαπαιτούμενο διορισμού των αποφοίτων.
21. Σχετικά τη σύνδεση της τοπικής κοινωνίας και της παραγωγής προτείνουμε να θεσμοθετηθεί στα πλαίσια των σπουδών της Γ’βάθμιας διεξαγωγή διαγωνισμού για εκπόνηση προμελέτης πάνω σε ένα υπαρκτό πρόβλημα της τοπικής κοινωνίας ή της αγοράς από Τμήματα περισσοτέρων ΑΕΙ της χώρας, όπου θα συμμετάσχουν φοιτητές για εκπαιδευτικούς σκοπούς στα πλαίσια της πρακτικής άσκησης. Αυτό θα δίνει τη δυνατότητα αφενός μεν στους φοιτητές να εξοικειωθούν με υπαρκτά ζητήματα του κλάδου τον οποίον φοιτούν invivo, αλλά και σε δημόσιους φορείς να αξιοποιήσουν τα αποτελέσματα ανάλογων μελετών.

 

ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ (ΕΠΑ/ΠΕ)

• Στην ιστορική της διαδρομή η ΕΠΑ/ΠΕ αποτελεί στην χώρα μας ένα μοναδικό εκπαιδευτικό φαινόμενο, το οποίο αναδύθηκε ως εκπαιδευτική καινοτομία και καλλιεργήθηκε για πάνω από 25 χρόνια με εθελοντική προσφορά των εκπαιδευτικών και προαιρετική συμμετοχή των μαθητών τους. Εισήγαγε στην καθημερινότητα της εκπαιδευτικής κοινότητας τον προβληματισμό για τα τοπικά και πλανητικά περιβαλλοντικά ζητήματα και ενθάρρυνε την ενασχόληση των μαθητών με τη μελέτη των πιθανών λύσεων και την ανάληψη δράσης.
• Η ΕΠΑ/ΠΕ κατά την 25ετη θεσμοθετημένη παρουσία της στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα διαμέσου του δικτύου των υποστηρικτικών θεσμών (53 Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης [ΚΠΕ] και 138 Υπεύθυνοι Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης), αλλά και των Πανεπιστημιακών Τμημάτων Παιδαγωγικής κατεύθυνσης, στα οποία διδάσκεται το αντίστοιχο γνωστικό αντικείμενο, έχει αποκτήσει στελέχη, αλλά και τεχνογνωσία, τα οποία σπάνια συναντώνται σε εκπαιδευτικά συστήματα άλλων χωρών.
• H ΕΠΑ/ΠΕ αποτελεί σήμερα μία από τις Γενικές Αρχές της Εκπαίδευσης όπως αυτές ορίζονται στο Διαθεματικό Πλαίσιο Προγραμμάτων και Σπουδών (ΔΕΠΠΣ): «ε. η ευαισθητοποίηση για την αναγκαιότητα προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και η υιοθέτηση ανάλογων προτύπων συμπεριφοράς». Με βάση αυτή την αρχή, βασικές έννοιες και αρχές της ΕΠΑ/ΠΕ υπάρχουν διάσπαρτες μέσα στα αναλυτικά προγράμματα και των δύο βαθμίδων. Ωστόσο, η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση δεν ‘ακουμπά’ όλους τους μαθητές και όλες της βαθμίδες εκπαίδευσης.
  

 

Τι ζητάμε ως ΟΠ:

 

1.      Στην Α’ βάθμια Εκπαίδευση γίνεται εθελοντικά στην ευέλικτη ζώνη ως δραστηριότητα επιλογής (σχολικές δραστηριότητες) και σύμφωνα με την διαθεσιμότητα των δασκάλων:   
Ζητάμε επέκταση της ‘ευέλικτης’ ζώνης με προγράμματα ΠΕ από όλους τους εκπαιδευτικούς και για όλους τους μαθητές.

2.      Στην Β΄Βάθμια Εκπαίδευση-Γυμνάσια γίνεται εκτός ωρολογίου προγράμματος: Ζητάμε την εισαγωγή προγραμμάτων ΕΠΑ/ΠΕ ενταγμένων μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα στις δύο τάξεις του Λυκείου.

3.      Στην Β΄Βάθμια Εκπαίδευση-Λύκεια απουσιάζει εντελώς: Ζητάμε εισαγωγή της ΠΕ στο ωρολόγιο και διδασκαλία μαθήματος του επιστημονικού αντικειμένου της Οικολογίας.

4.      Ανανέωση της στοχοθεσίας και συγκρότηση ενός ενιαίου αναλυτικού προγράμματος ΕΠΑ/ΠΕ, το οποίο θα εξελίσσεται μέσα από τη διαθεματικότητα από τάξη σε τάξη και από βαθμίδα σε βαθμίδα.

5.      Ζητάμε την αναβάθμιση της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών πάνω στην ΠΕ, δημιουργία μητρώου πιστοποιημένων επιμορφωτών και την ενθάρρυνση των εκπαιδευτικών, προκειμένου να σχεδιάζουν και να υλοποιούν προγράμματα ΕΠΑ/ΠΕ.

6.      Τα Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΚΠΕ) χρηματοδοτούνται από τα ΕΣΠΑ: Ζητάμε         
- την μόνιμη και όχι περιστασιακή χρηματοδότησή τους,
- ενίσχυση, και επέκταση του θεσμού των ΚΠΕ, με άνοιγμα στις Περιφέρειες με αξιοποίηση των υποδομών τους για τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών (π.χ. εκπαίδευση αγροτών),      
- διεύρυνση της χρηματοδότησής τους από πόρους των Περιφερειών, στις οποίες ανήκουν και από το Υπ. Περιβάλλοντος για εκπαιδευτικούς σκοπούς υπαλλήλων του,    
- ενίσχυση της εξωστρέφειάς τους με τη διοργάνωση ευρωπαϊκών δράσεων επιμόρφωσης Erasmus+
- σαφές πλαίσιο λειτουργίας / οργανογράμματα των ΚΠΕ.

7.      Για τον καλύτερο συντονισμό ζητάμε σύσταση ειδικής επιστημονικής ομάδας εργασίας Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στα πλαίσια του ΙΕΠ, που θα αναθέσει την συγγραφή ηλεκτρονικού εγχειριδίου με τις αρχές της Οικολογίας ως διδακτικό εγχειρίδιο της Β’Βάθμιας και θα επεξεργαστεί προγράμματα σπουδών στις διάφορες βαθμίδες της εκπαίδευσης.

 

ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Μας βρίσκει σύμφωνους, τόσο ο διαχωρισμός από τα πρότυπα, όσο και ο τρόπος επιλογής των μαθητών με κλήρωση και όχι με εξετάσεις. Τα πειραματικά σχολεία θα πρέπει να είναι συνδεδεμένα με τα Πανεπιστήμια, να πειραματίζονται σε νέες μεθόδους και αντικείμενα που θα αποτελούν τον προπομπό των μελλοντικών αλλαγών στο σύνολο της δημόσια εκπαίδευσης.

 ·         Ζητάμε: τη γεωγραφική και κοινωνική τους διασπορά και εξειδίκευση (ορεινές, νησιωτικές, πεδινές, βιομηχανικές, αγροτικές περιοχές), την εξωστρέφειά τους, ώστε η εμπειρία τους να διαχέεται και να δοκιμάζεται σε όλα τα σχολεία.

 ·         Ζητάμε: τη δημιουργία οικολογικών / αειφόρων πειραματικών σχολείων και παιδικών σταθμών.

 

ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ / ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Θεωρούμε επιτακτική την αναβάθμιση της Τ.Ε.Ε. που θα συμβάλει στην ανόρθωση της οικονομίας, στον εκσυγχρονισμό της παραγωγής και στην καταπολέμηση της ανεργίας. Μόνον έτσι, η ΤΕΕ θα σταματήσει να είναι ο ‘φτωχός συγγενής’ του εκπαιδευτικού συστήματος, ο χώρος που προσελκύει μαθητές χαμηλών κοινωνικοοικονομικών στρωμάτων με τεράστια κενά στο γνωστικό επίπεδο, αλλά και τεχνικό προσωπικό με ελλιπή τεχνογνωσία.

 Η νέα δομή που προτείνει η Ομάδα Εργασίας του ΙΕΠ σε σχέση με τα ΕΠΑΛ σε γενικές γραμμές μας βρίσκει σύμφωνους.

 •           Α΄ ΤΑΞΗ ΕΝΙΑΙΑ

 •           Β΄ ΤΑΞΗ  ΤΟΜΕΙΣ

 •           Γ΄ ΤΑΞΗ  ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ

 Προτείνουμε να προστεθούν στους παρακάτω τομείς οι εξής ειδικότητες:

 1. Τομέας Μηχανολογίας 

 ΑΠΕ, εξοικονόμηση ενέργειας

 3. Τομέας Διοίκησης – Οικονομίας

 Κοινωνική και Συνεταιριστική Οικονομία, Οικιακή Οικονομία

 5. Τομέας Γεωπονίας, Τροφίμων  και Περιβάλλοντος

 Βιολογική Γεωργία

 9.  Δομικών έργων, Δομημένου περιβάλλοντος και σχεδιασμού χώρων

 -Βιοκλιματική Αρχιτεκτονική

 -Αναπαλαίωση παραδοσιακών κτηρίων

 Επίσης, προτείνουμε τo νέο Επαγγελματικό και Τεχνολογικό Λύκειο (ΕΠΑΛ, ΤΕΛ):

 1.      να παρέχει πιστοποιημένα επαγγελματικά δικαιώματα επιπέδου 5

 2.      να δίνει ισότιμο απολυτήριο με αυτό των ΓΕΛ

 3.      να έχει διάρκεια 3 χρόνια με επαγγελματικά δικαιώματα επιπέδου 4, απόκτηση απολυτηρίου και πρόσβαση στα ΤΕΙ μετά από εξετάσεις,  
ή 3 χρόνια + 1 μαθητεία με επαγγελματικά δικαιώματα επιπέδου 5, πιστοποίηση, απόκτηση πτυχίου και πρόσβαση στα ΤΕΙ χωρίς εξετάσεις

 4.      να προσφέρει νέες ειδικότητες (βλ. παραπάνω, ‘πράσινα’ επαγγέλματα).

 

Η Θεματική Ομάδα Παιδείας των ΟΙΚΟΛΟΓΩΝ ΠΡΑΣΙΝΩΝ

 Πληρ. Έλενα Μπότση

 Επιστ. Συνεργάτης Γιώργου Δημαρά, Βουλευτή Β΄ Αθήνας ΣΥΡΙΖΑ - ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ

210-3306301 / 6947969398

 

Αθήνα, 25.4.2016

 

 

 

 

 

 

 

Το Γραφείο Τύπου των Οικολόγων Πράσινων

 

Περισσότερες πληροφορίες:

 

210- 3306301 Γραφείο Τύπου