Θέμα: «Λειτουργία παιδικών σταθμών σε εργασιακούς χώρους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα»
Σύμφωνα με το άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος, η οικογένεια, ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 22 παρ. 1 του Συντάγματος, η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, το οποίο μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου πληθυσμού.
Ωστόσο, στη σύγχρονη καθημερινότητα και, ιδίως, στο πλαίσιο της σημερινής δύσκολης οικονομικής συγκυρίας, πολλοί/λές συμπολίτες μας, γονείς μικρών παιδιών, συναντούν σημαντικές δυσκολίες στην προσπάθειά τους να συνδυάσουν την οικογενειακή με την επαγγελματική τους ζωή, λόγω της έλλειψης επαρκών υποδομών απασχόλησης των παιδιών τους κατά τη διάρκεια της εργασίας τους. Το αποτέλεσμα είναι οι γονείς – εργαζόμενοι και εργαζόμενες να αναγκάζονται συχνά να επιβαρύνουν συγγενικά και φιλικά τους πρόσωπα ή να δαπανούν μεγάλα χρηματικά ποσά σε “babysitter” ή ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς για τη φύλαξη και την απασχόληση των παιδιών τους, προκειμένου οι ίδιοι/ες να μπορέσουν να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην εργασία.
Το πρόβλημα αυτό μπορεί να επιλύσει η λειτουργία παιδικών σταθμών στους εργασιακούς χώρους, στο πρότυπο του βρεφονηπιακού σταθμού και νηπιαγωγείου της Βουλής των Ελλήνων, που λειτουργεί από το 2000 και απασχολεί παιδιά ηλικίας από 8 μηνών έως 6 ετών. Τα πλεονεκτήματα λειτουργίας τέτοιων σταθμών για τις οικογένειες των εργαζομένων αλλά και προς το συμφέρον της υπηρεσίας είναι προφανή, καθώς οι γονείς περνούν μεγαλύτερο μέρος της ημέρας μαζί με τα παιδιά τους κατά την προσέλευση και την αποχώρησή τους από το χώρο της εργασίας τους, απουσιάζουν λιγότερο από την εργασία τους για λόγους που σχετίζονται με τη φροντίδα των παιδιών τους και γενικότερα βιώνουν λιγότερο άγχος και εργάζονται με μεγαλύτερο ζήλο και αποδοτικότητα.
Το ίδιο ισχύει και για τους εργαζομένους/ες στον ιδιωτικό τομέα, όπου κίνητρα της Πολιτείας προς τους/τις εργοδότες/τριες θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν τη λειτουργία παιδικών σταθμών στις επιχειρήσεις. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
-τη φορολογική ελάφρυνση επιχειρήσεων που επενδύουν σε κοινωνικού χαρακτήρα παροχές για τους εργαζομένους τους,
-την αξιοποίηση συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων όπως ΕΣΠΑ για τη δημιουργία και λειτουργία των παιδικών σταθμών,
-τη βράβευση επιχειρήσεων που εισάγουν τέτοιου χαρακτήρα κοινωνικούς θεσμούς,
-τη στελέχωση των παιδικών σταθμών μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ για νέους ανέργους (πχ. νηπιαγωγούς),
-την παροχή δωρεάν διαφημιστικού χρόνου σε κρατικά ΜΜΕ κ.ο.κ.
Ωστόσο, πέραν του βρεφονηπιακού σταθμού και νηπιαγωγείου της Βουλής, ελάχιστοι παιδικοί σταθμοί λειτουργούν σε εργασιακούς χώρους στη χώρα μας και οι λίγοι που λειτουργούν δεν τυγχάνουν της ανάλογης υποστήριξης από το Κράτος. Όπως καταγγέλλεται σχετικά από το Σύλλογο των Εργαζομένων του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (http://www.sykyp.gr/2016/413-epistolh_paidikos_stathmos.html), ο παιδικός σταθμός που λειτουργεί στον χώρο του Υπουργείου απειλείται ακόμη και με παύση της λειτουργίας του από τον προσεχή Σεπτέμβριο, αφού δεν έχει εξασφαλιστεί η στελέχωσή του με επαρκές προσωπικό, ενώ επιπροσθέτως δεν έχει καταρτιστεί το ωρολόγιο και αναλυτικό πρόγραμμα απασχόλησης των παιδιών που προβλέπει ο νόμος, με αποτέλεσμα να μην υφίσταται ένα σαφώς καθορισμένο πλαίσιο επιστημονικής και παιδαγωγικής λειτουργίας του σταθμού. Επιπλέον, σύμφωνα με την παραπάνω καταγγελία, δεν εφαρμόζεται η υπ’ αριθ. 103739/Δ4/28-8-2009 απόφαση του Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων αναφορικά με τη λειτουργία παραρτήματος του 10ου νηπιαγωγείου Αμαρουσίου στον ίδιο χώρο.
Με βάση τα παραπάνω, ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
α) Προτίθενται να προχωρήσουν στην επέκταση της λειτουργίας παιδικών σταθμών και σε άλλους φορείς του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα κατά το πρότυπο του σταθμού που λειτουργεί με επιτυχία στη Βουλή των Ελλήνων αλλά και σε άλλους χώρους, όπως για παράδειγμα σε ορισμένα Υπουργεία, Νοσοκομεία και Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα (Α.Ε.Ι.);
β) Προτίθενται να παράσχουν ουσιαστικά κίνητρα στους/στις εργοδότες/τριες, για τη λειτουργία παιδικών σταθμών σε εργασιακούς χώρους του ιδιωτικού τομέα;
γ) Ποιά είναι η θέση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων σχετικά με όσα αναφέρονται στην από 1-7-2016 επιστολή του Συλλόγου Υπαλλήλων Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας;
Ο ερωτών Βουλευτής
Γιώργος Δημαράς
